Λίστα Λαγκάρντ: Δεν έχει αλλάξει τίποτα από την ρυπαρή εποχή της πλαστικής ευρωστίας

Επεισόδιο πρώτο. Ένας πρώην υπουργός Οικονομικών παίρνει μια λίστα ανθρώπων που εικάζεται ότι πολλοί από αυτούς φοροδιαφεύγουν. Αντί να την παραδώσει στις αρμόδιες αρχές δίνει προς έρευνα πρόσωπα που ο ίδιος θεωρεί ότι πρέπει να ελεγχθούν. Λειτουργώντας σαν δικαστής ακύρωσε με μιας τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και εμποτισμένος με περίσσια κυβερνητική μαγγανεία έδινε εντολές έρευνας κατ’ επιλογή – συδαυλίζοντας τη φωτιά που τον απειλεί σήμερα.

Επεισόδιο δεύτερο. Ένας πολιτικός αρχηγός φεύγοντας από το υπουργείο Οικονομικών παραλαμβάνει ατύπως τη λίστα από τον προκάτοχό του, δεν την παραδίδει ούτε αυτός επίσημα στις διωκτικές αρχές και φεύγοντας από το υπουργείο την παίρνει σπίτι του - να την κάνει τι;

Επεισόδιο τρίτο. Κάποιοι προτίμησαν να δοθεί μια λίστα στην δημοσιότητα μέσω διαρροών. Η δημοσιοποίηση δεν έγινε επίσημα, δεν έγινε θεσμικά, αντίθετα έγινε μέσω διαρροής στον Τύπο. (Αναμφισβήτητη δημοσιογραφική επιτυχία).

Είναι προφανές πως κανείς από τους εταίρους αυτής της χώρας δεν μπορεί πλέον σε παρόμοιο ζήτημα να πάρει στα σοβαρά το πολιτικό της προσωπικό. Οι ξένοι, οι δανειστές προφανώς δεν μπορεί να θεωρούν πως έχουν έναν υπεύθυνο συνομιλητή απέναντί τους. Και όχι μόνο αυτό. Από τη διαχείριση της υπόθεσης στο εσωτερικό εκτίθεται και μια άλλη χώρα, η Γαλλία.

Την ίδια ώρα οι κοινωνικές αντιθέσεις εντείνονται, ο παλιός πολιτικός κόσμος βρίσκεται σε προχωρημένη σήψη, τα πολιτικά πρόσωπα δείχνουν να μη βάζουν μυαλό εξακολουθώντας να συγκαλύπτουν το ένα το άλλο. Ενώ η ελληνική κοινωνία χειμάζεται απ΄ άκρη εις άκρη στη χώρα, τα τελευταία τρία χρόνια οι μοναδικές λύσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης που προβάλλει το πολιτικό σύστημα είναι περικοπές και πάλι περικοπές. Στο μεταξύ τα ξεδιάντροπα παιχνίδια παίζονται ακόμα σε όλο τον κορμό της δημόσιας ζωής και παρ’ όλα αυτά (πιθανώς, για όλα αυτά) ο λαός ετοιμάζεται να δοκιμάσει ξανά τις ήδη βαρέως εξασθενημένες αντοχές του.

Η διαχείριση της λίστας Λαγκάρντ επιβεβαίωσε ότι ο τρόπος άσκησης της πολιτικής δεν έχει αλλάξει σε σχέση με την ακκιζόμενη και αβάσταχτα ρυπαρή προηγούμενη εποχή της πλαστικής ευρωστίας.

Στη δημόσια ζωή η λίστα αυτή ισοδυναμεί με την αποφασιστικότητα του πολιτικού προσωπικού να σβήσει την Ελλάδα της διαπλοκής. Ήταν το τεστ όπου δοκιμάστηκαν οι πολιτικοί που διαχειρίστηκαν την υπόθεση για το αν μπορούν να περάσουν τη χώρα σε μια νέα εποχή μακριά από όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που μας έφεραν εδώ: λύσσα για πλούτο, πυρετός άκριτης επιτυχίας, καιροσκοπισμός και κατίσχυση επί πτωμάτων. Και απέτυχαν με θόρυβο.

[Του Ανδρέα Μπελεγρή από protothema.gr]