Ο ΠΡΩΤΟΣ ΤΑΚΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΚΟΣΜΟ – Η δομή του στρατού της αρχαίας Σπάρτης

Ο σπαρτιατικός στρατός δεν αποτελείτο μόνο από Σπαρτιάτες αλλά και από άλλους Λάκωνες.

Η ραχοκοκαλιά του όμως ήταν οι Σπαρτιάτες όμοιοι, οι οποίοι στρατεύονταν από το εικοστό μέχρι και το εξηκοστό έτος της ηλικίας τους.

Η δομή του σπαρτιατικού στρατού άρχισε να αλλάζει περίπου στις αρχές του 8ου αιώνα, με την εμφάνιση της φάλαγγας.

Η φάλαγγα ήταν επιμήκης παράταξη η οποία είχε βάθος από τέσσερις έως δώδεκα άνδρες, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν την νέα και μεγάλη στρογγυλή ασπίδα που κάνει την εμφάνιση της εκείνη την εποχή, και αντικαθιστά την οκτάσχημη δερμάτινη ασπίδα.

Η φάλαγγα συνήθως είχε βάθος οκτώ ανδρών, αν και μπορούσε να αλλάξει ανάλογα με την περίσταση.

Στις εκστρατείες των Σπαρτιατών λάμβαναν μέρος και οι συμμαχικές προς

Πώς αναγνωρίζουμε την προσωπικότητα ενός ψυχοπαθούς;

  Οι επιστήμονες θεωρούν οτι υπάρχουν δυο κατηγορίες : οι ψυχοπαθείς και οι κοινωνιοπαθείς. Οι ψυχοπαθείς είναι εκείνοι οι ασθενείς που μπορούν να γίνουν βίαιοι και ο λόγος της ψυχοπάθειας τους έχει να κάνει με κληρονομικούς λόγους. Οι κοινωνιοπαθείς ανήκουν πάλι στη πιο "ήρεμη" κατηγορία και οι επιστήμονες θεωρούν οτι ανέπτυξαν αυτή τη συμπεριφορά λόγω των συνθηκών στις οποίες μέσα μεγάλωσαν. Παρακάτω βλέπουμε τα βασικά κριτήρια για να χαρακτηρίσουμε κάποιον ώς ψυχοπαθή.


Δεν νοιάζονται
Οι ψυχοπαθείς περιγράφονται ως αναίσθητοι και ψυχρά αδιάφοροι ως προς τα συναισθήματα των άλλων . Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι αυτό έχει να κάνει και με τη δομή του εγκεφάλου. Οι εγκέφαλοι των ψυχοπαθών έχουν βρεθεί να έχουν αδύναμες συνδέσεις μεταξύ των συστημάτων που έχουν να κάνουν με τα αισθήματα του εγκεφάλου. Οι ψυχοπαθείς δεν είναι καλοί επίσης στην ανίχνευση

Η ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Το παρών άρθρο, γραμμένο από τον καθηγητή Fabio Calabrese, εκτός των πολύ κατατοπιστικών πολιτικών και ιστορικών αναλύσεων, περιέχει και μία συγκλονιστική πληροφορία  που έχει άμεση σχέση με το μεταναστευτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη.

 Μετάφραση –επιμέλεια Ιωάννης Αυξεντίου

Το 1991, ακριβώς είκοσι δύο χρόνια πριν, διαλυόταν η Σοβιετική Ένωση. Από τότε εισήλθαμε σε μια νέα εποχή, όπου δεν υπάρχει ένας διαιρεμένος κόσμος, όπου δεν υπάρχουν πια δύο υπερδυνάμεις που αντιπαραθέτονται σε πλανητικό επίπεδο κάθε μία με τους δορυφόρους της, αλλά υπάρχει μία δύναμη που κυριαρχεί στον κόσμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Είκοσι δύο  χρόνια είναι αρκετά για να κατανοηθεί το πρόσωπο αυτής της νέας εποχής. Λοιπόν, ένα πράγμα είναι απολύτως σαφές, ότι αυτή παρουσιάζεται  με ένα τρόπο πολύ λιγότερο ρόδινο από εκείνον που ήταν λογικό να υποθέσει κανείς την επαύριον της πτώσης του τοίχους του Βερολίνου και μετά της εξαφάνισης της Σοβιετικής Ένωσης. Φυσικά δεν νοιώθουμε νοσταλγία για τις τυραννίες με το κόκκινο αστέρι, ωστόσο ένα πράγμα έγινε εμφανές σε αυτά τα είκοσι δύο χρόνια, ότι