(Εἰλικρινὰ ἀδιαφορῶ γιὰ τὸ ἐὰν συμμερίζεστε τὶς σκέψεις μου ἢ ὄχι. Θέλω μόνο νὰ τὶς ἐκφράσῳ, ὥστε νὰ μὴν πῇ κάποιος ἀπὸ τοὺς διαδικτυακούς μου φίλους μετὰ ὅτι οὐδεὶ τοὺς τὸ εἶπε.)
Αὐτὲς τὶς ἡμέρες, ἡ Χώρα ζεῖ ἔναν παροξυσμὸ ἄνευ προηγουμένου. Εἴδαμε ἐσένα ἑλληνᾶκο, ποὺ ἀνεμίζεις παντιέρες μὲ ἑλληνικὲς σημαῖες καὶ ἀρχαία ἑλληνικὰ σύμβολα, νὰ ὑμνῇς καὶ νὰ χειροκροτῇς τὸ ΣΥΡΙΖΑ. Ἀλήθεια, σέ ἔχει κυττάξει ψυχίατρος γιά τό Σύνδρομο Διπλῆς Προσωπικότητος ποῦ σέ διακατέχει ἑλληνᾶκο;
Εἴδαμε κι ἐσένα ἑλληνᾶκο ποὺ αὐτοαποκαλεῖσαι δωδεκαθεϊστὴς νὰ ὑμνῇς καὶ νὰ στηρίζῃς τὸ ΣΥΡΙΖΑ μόνο καὶ μόνο γιατὶ εἶναι κατὰ τοῦ χριστιανισμοῦ. Τό γεγονός ὅτι εἶναι ΚΑΙ ἀνθέλληνας, προφανῶς δὲν σὲ ἀγγίζει ἑλληνᾶκο, ἔ;
Εἴδαμε κι ἐσένα ἑλληνᾶκο νὰ συγκεντρώνεσαι στὶς πλατεῖες γιὰ νὰ στηρίξῃς τὸ
