1) Βρίσκεσαι σε μία αίθουσα τέχνης, όπου κάποιος
υπερεκτιμημένος και υπερπροβεβλημένος “καλλιτέχνης” εκθέτει τα
εκτρωματικά του έργα, που χαρακτηρίζονται ως “μοντέρνα τέχνη”. Οι
υπόλοιποι επισκέπτες παριστάνουν ότι απολαμβάνουν την έκθεση και
εκθειάζουν τον “καλλιτέχνη”. Εσύ:
Α) Παρά το ότι δεν καταλαβαίνεις τίποτα από το δήθεν βαθύτερο νόημα των
εκτρωμάτων, συμμετέχεις στις συζητήσεις και υπερθεματίζεις,
διαπιστώνοντας το ιδιαίτερο και αντικομφορμιστικό στυλ του καλλιτέχνη.
Β) Παρά το ότι δεν καταλαβαίνεις τίποτα από το δήθεν βαθύτερο νόημα των
εκτρωμάτων, συμμετέχεις στις συζητήσεις προβληματισμένος, δηλώνοντας ότι
η τέχνη “εξελίσσεται” και πως τέτοια έργα συμβάλλουν στη διεύρυνση της
αντίληψης του ατόμου.
Γ) Κάνεις βόλτες στην αίθουσα, περνώντας συχνά από το μπαρ ή το μπουφέ,
κοιτάς τριγύρω για όμορφες παρουσίες και σε κάθε ευκαιρία σχολιάζεις
στο “φιλότεχνο” κοινό τι μπούρδες είναι αυτές που περνιούνται για τέχνη
σήμερα.
2) Ξαπλώνεις στην παραλία μέχρι που κάθεται δίπλα σου μία
κάκοσμη θορυβώδης παρέα νέων με τζίβες, σκουλαρίκια σε κάθε τρύπα,
ταγάρια, σανδάλια, αξύριστες γυναίκες και τη φάτσα του Τσε σε κάθε
πιθανό αξεσουάρ. Εσύ:
Α) Σκέφτεσαι ότι σου παρουσιάζεται μία καλή ευκαιρία να συνομιλήσεις με
προβληματισμένους και πολιτικοποιημένους νέους ριζοσπάστες. Είσαι
φιλικός από την πρώτη στιγμή και προσπαθείς να πιάσεις κουβέντα.
Πιστεύεις πως έχουν σίγουρα πολλά να σου πουν για τις εμπειρίες τους και
τις απόψεις τους.
Β) Αισθάνεσαι λίγο άβολα (είναι κι αυτή η μυρωδιά), αλλά προσπαθείς να
δεις τα πράγματα από τη θετική τους πλευρά. Ίσως να είναι ενδιαφέροντα
άτομα τελικά, εξάλλου, σίγουρα έχουν ενδιαφέρουσες ενδυματολογικές και
κομμωτικές προτιμήσεις.
Γ) “Εδώ βρήκαν να καθίσουν οι άπλυτοι”; Κάνεις αμέσως αισθητή την
παρουσία σου, τους ρίχνεις ένα άγριο βλέμμα και αρχίζεις να απεργάζεσαι
σχέδια για να ξεκουμπιστούν από δίπλα σου, ενώ ψεκάζεις με αροξόλ.
3) Έρχεται στο μαγαζί που εργάζεσαι ένα πολυφυλετικό ζευγάρι.
Εκείνη: Ελληνίδα στα σαρανταφεύγα, 120 κιλά, βαμμένο πλατινέ μαλλί,
τεράστια σκουλαρίκια, αβυσσαλέο ντεκολτέ και κολάν. Εκείνος:
Απροσδιορίστου ηλικίας Αφρικανός, 2μιση μέτρα μπόι, φαρδιά παντελόνια
σαν τσουβάλι και τίγκα στα επίχρυσα κοσμήματα. Εσύ:
Α) Δεν εργάζεσαι. Είσαι ακόμα φοιτητής στο δεύτερο PhD στις εφαρμοσμένες
φεμινιστικές επιστήμες. Ο Αφρικανός όμως είναι ένας κούκλος.
Β) Σου φαίνεται λίγο παράξενο το ταίριασμα, αλλά τους εξυπηρετείς
κανονικά. Είσαι φιλικός και προσπαθείς να πιάσεις κουβέντα: “Αλήθεια,
πώς γνωριστήκατε; Κεραυνοβόλος έρωτας”;
Γ) Δυναμώνεις το ραδιόφωνο που παίζει Ζαμπέτα: “(...) τη βλέπουνε όλοι,
της λένε γι’ αγάπη, ενώ η μικρή γουστάρει τον αράπη ταμ, ταμ, ταμ”...
4) Είσαι σε μία παρέα και κάποιος λέει ένα πραγματικά πετυχημένο “ρατσιστικό” ανέκδοτο. Εσύ:
Α) Κάνεις αμέσως φασαρία. Τέτοιου είδους “αστεία” δεν είναι καθόλου
αστεία και δεν έχουν θέση στην κοινωνία μας. Όποιος τα αναπαράγει και
όποιος γελάει μ' αυτά είναι κάθαρμα. Καμία κοινωνική συναναστροφή με
ρατσιστές! Πρέπει να απομονώνονται. Σηκώνεσαι και φεύγεις από την παρέα
με τον σύντροφό σου από την Ε.Α.Α.Κ. και όποιον άλλον σε ακολουθήσει.
Κάθεστε αλλού και λέτε ανέκδοτα που ακούσατε στις ομιλίες του Ζίζεκ.
Β) Πνίγεις αντανακλαστικά ένα γέλιο. Ήταν πετυχημένο το ανέκδοτο γαμώτο.
Σχεδόν ταυτόχρονα, όμως, νιώθεις ενοχές. Προσπαθείς να το επεξεργαστείς
στο μυαλό σου. Γιατί όλα τα ανέκδοτα να βασίζονται σε στερεότυπα;
Γ) “Χαχαχα καλό! Ακούστε και το άλλο: Ο πατέρας Εβραίος είναι ετοιμοθάνατος”...
5) Κατεβαίνοντας στην είσοδο της πολυκατοικίας βλέπεις να
μετακομίζει ένα ζευγάρι Μουσουλμάνων, φορώντας την πλήρη ενδυμασία:
Τουρμπάνι, μαντίλα και τα σχετικά. Εσύ:
Α) Δυστυχώς δεν μένεις σε πολυκατοικία, ούτε στη γειτονιά σου μένουν
μετανάστες, εκτός από όσους εργάζονται εκεί. Αυτή η έλλειψη συγχρωτισμού
με άλλες φυλές σου έχει δημιουργήσει ένα σύμπλεγμα. Πιστεύεις ότι είσαι
σε μειονεκτική θέση και έχεις χάσει πολλά από αυτή την ταξική
απομόνωση. Πρέπει να κανονίσεις να βγείτε για καφέ καμιά φορά με τη
Φιλιππινέζα υπηρεσία για να συζητήσετε τις αδυναμίες της διαδικασίας
κοινωνικής ένταξης των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία.
Β) Τους καλωσορίζεις με ένα χαμόγελο και προσφέρεσαι να βοηθήσεις στο
κουβάλημα. Δυστυχώς δεν μιλούν γρι ελληνικά και η συνεννόηση δεν είναι
εύκολη. Αρχίζεις να αγχώνεσαι ανεξήγητα όταν σκάσουν μύτη καμιά
εικοσαριά ακόμη ξαδέλφια από το Πακιστάν που σε κοιτάζουν περίεργα.
Γ) “Ωχ αυτοί μας έλειπαν”. Παίρνεις τηλέφωνο τον γείτονα: “Έλα Γιώργο, μετακόμισαν Ταλιμπάν στην πολυκατοικία”.
6) Παρακολουθείς τις ειδήσεις όταν αναφέρονται σε μία υπόθεση
παιδεραστίας και, πιο συγκεκριμένα, στην προσπάθεια των συγγενών του
ανήλικου θύματος να λιντσάρουν τον δράστη – παιδεραστή, ο οποίος έχει
συλληφθεί επ' αυτοφόρω. Εσύ:
Α) Καταδικάζεις απερίφραστα την ενέργεια των συγγενών του ανήλικου
θύματος. Η επιστροφή στο νόμο της ζούγκλας δεν πρέπει να αποτελεί λύση
σε καμία περίπτωση. Ο δράστης χρήζει ψυχολογικής βοήθειας για να
επανενταχθεί ομαλά στο κοινωνικό σύνολο.
Β) Αντιλαμβάνεσαι την οργή και τον πόνο των συγγενών, αλλά το
λιντσάρισμα δεν είναι λύση. Ζητάς να αλλάξετε κανάλι και συζήτηση.
Γ) “Στην κρεμάλα ο ανώμαλος, τώρα”!
7) Ο κύριος Θανάσης στο διπλανό ψιλικατζίδικο σου
εκμυστηρεύεται ότι αγόρασε όπλο. Δεν αντέχει πια να τον ληστεύουν κάθε
τρεις και λίγο. Την τελευταία φορά παραλίγο να τον μαχαιρώσουν. Εσύ:
Α) Αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα. Τα όπλα σκοτώνουν. Πρέπει να
προσπαθήσουμε να αντιληφθούμε την ψυχολογία αυτών των ανθρώπων που
αναγκάζονται να ληστέψουν για να τα βγάλουν πέρα. Πας και τον
καταγγέλεις στην αστυνομία.
Β) Τον συμπαθείς τον κύριο Θανάση. Μια ζωή αξιοπρεπής μεροκαματιάρης
είναι και πάντα, όταν βλέπει κάποιον πεινασμένο να περνάει από το μαγαζί
τον βοηθάει όπως μπορεί. Προσπαθείς να τον πείσεις ότι δεν είναι σωστό
αυτό που έκανε.
Γ) Κλείνετε ραντεβού την Κυριακή για σκοποβολή και για να του δείξεις πώς να λύνει και να καθαρίζει το όπλο.
8) Σου ζητάει η κοπέλα σου να πάτε στο σινεμά για να δείτε την καινούρια ταινία “Sex and the city”. Εσύ:
Α) “Βγήκε καινούρια; Ωραία! Μου αρέσουν οι ιστορίες αυτών των σύγχρονων χειραφετημένων γυναικών”.
Β) “Μωρό μου έχω ένα σημαντικό ραντεβού για δουλειά, δεν μπορείς να πας
με τις φίλες σου; Είναι τόσο σημαντικό για σένα να πάμε μαζί; Καλά μωρό
μου, θα αναβάλλω το ραντεβού για αύριο”.
Γ) “Έλα Αντιγόνη, χαθήκαμε μωρέ. Όλα καλά; Άκου, παίζει το καινούριο το
“Χόμπιτ” στο σινεμά, ψήνεσαι να πάμε να το δούμε, να θυμηθούμε και τα
παλιά; Ποιά; Η Μαρία; Τώρα η Μαρία; Τα χαλάσαμε (εδώ και μισή ώρα)”.
9) Είσαι έξω για ποτό με παλιούς συμμαθητές όταν εμφανίζεται
στο μαγαζί ο Λάκης, παλιός συμμαθητής κι αυτός, κραγμένος ομοφυλόφιλος,
κουνιστός και λυγιστός, φορώντας κάτι λαμέ κολλητά ρούχα, μαζί με το
“αγόρι” του. Κάθονται κι αυτοί στην παρέα και η συζήτηση γυρίζει στην
προσπάθειά τους να “επισημοποιήσουν” την σχέση τους και να υιοθετήσουν
ένα παιδί. Εσύ:
Α) Δείχνεις ενθουσιασμό. Είναι άξιοι συγχαρητηρίων που σπάζουν τα ταμπού
μίας καθυστερημένης συντηρητικής κοινωνίας και διεκδικούν τα δικαιώματά
τους.
Β) Είσαι προβληματισμένος και δεν πολυσυμμετέχεις στην συζήτηση. Είναι
διαφορετική η εικόνα της οικογένειας όπως την έχεις βιώσει, αλλά
αντιλαμβάνεσαι ότι οι καιροί έχουν αλλάξει.
Γ) “Και ποιος θα κάνει τη μαμά ρε Λάκη; Εσύ ή το παλικάρι από εδώ; Κρίμα
για τον πατέρα σου που κερνούσε στο καφενείο και καμάρωνε που έκανε
γιο”.
10) Διαβάζοντας αυτό το quiz:
Α) Έφτασες μέχρι το τέλος μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσεις τον
πυθμένα της μισαλλοδοξίας, του συντηρητισμού και των οπισθοδρομικών
αντιλήψεων που επικρατούν ακόμα και σήμερα σε ένα καθυστερημένο
φασιστικό κομμάτι της κοινωνίας, που χρειάζεται άμεσα τσάκισμα και
αφανισμό. Αίσχος!
Β) Συνειδητοποιείς πόσο περίπλοκη έχει γίνει η ζωή και πόσο λεπτή είναι η
διαχωριστική γραμμή μεταξύ της προοδευτικής σκέψης και των
καθυστερημένων αντιλήψεων σε συγκεκριμένα ζητήματα. Προβληματίζεσαι με
τον εαυτό σου διότι δεν έχεις καταφέρει να χαλιναγωγήσεις πλήρως τα
οπισθοδρομικά ένστικτά σου.
Γ) Σκέφτεσαι: “Επ! Βγήκε η γειτόνισσα για να απλώσει στο μπαλκόνι. Τι
είναι αυτό που φοράει πάλι σήμερα”... Κλείνεις τον υπολογιστή και
βγαίνεις κι εσύ για να της πιάσεις κουβέντα και να την καλέσεις για
καφέ.
Για κάθε απάντηση:
Α= 3 Βαθμοί
Β= 2 Βαθμοί
Γ= 1 Βαθμός
Συνολική Βαθμολογία:
(26 – 30 Βαθμούς) Συγχαρητήρια! Θα φτάσεις πολύ ψηλά, αν δεν είσαι ήδη
εκεί. Μπορείς άνετα να γίνεις καθηγητής πανεπιστημίου, πανελίστας στον
Πρετεντέρη, κυβερνητικός εκπρόσωπος, διαφημιστής και γενικότερα σε
περιμένει μία λαμπρή καριέρα, γεμάτη κοινωνική αναγνώριση και επιτυχίες.
Έχεις πιάσει το νόημα, έχεις “κοινωνική μόρφωση”, ταιριάζεις με όλους
και όλα σαν την coca cola. Μπροστά σου ανοίγονται οι ορίζοντες που σου
προσφέρει η παγκόσμια αγορά και η ανοιχτή κοινωνία.
(14 – 25 Βαθμούς) Δυστυχώς, μέσα σου υπάρχουν ορισμένα κατάλοιπα
οπισθοδρομικής αντίληψης. Προφανώς, είναι βιώματα από τα παιδικά σου
χρόνια, που μεγάλωσες σ' αυτό το βαρετό, ομοιογενές περιβάλλον. Μην
ανησυχείς, θα τα καταφέρεις να απαλλαγείς από αυτά τα ένστικτα. Το μόνο
που χρειάζεται είναι λίγες ώρες περισσότερη τηλεόραση.
(10 – 13 Βαθμούς) Είσαι ασπόνδυλο, παλιοφασίστας και ανώριμος. Είσαι
καθυστερημένος και η κοινωνία πρέπει να απαλλαγεί από εσένα. Είσαι
αποτυχημένος και loser. Θα έπρεπε να σε κλείσουν στη φυλακή με τέτοιες
απόψεις. Κι αυτό ίσως συμβεί σύντομα. Ναι, 100 εκεί; Έχω να κάνω μία
καταγγελία.
Mad Scientist
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου