Αραβικό δουλεμπόριο

Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από την επικράτηση των ιδεών του ισοπεδωτισμού και του μίσους της λευκής φυλής από τους ίδιους τους λευκούς. Όσο παράδοξο και αν ακούγεται, ο λευκός άνθρωπος, εμποτισμένος από τις ιδέες του φιλελευθερισμού, του μαρξισμού και της αστικής ψευδοφιλοσοφίας, στράφηκε εναντίον της ίδιας του της υποστάσεως με αποτέλεσμα να απειλείται σήμερα με πνευματική υποδούλωση, ακόμη και με εξαφάνιση.

Ένα από τα αποτελέσματα της πνευματικής υποδουλώσεως είναι η παρουσίαση ιστορικών
γεγονότων από μια οπτική που παρουσιάζει τον λευκό άνθρωπο ως υπεύθυνο για όλα τα δεινά. Ο θεσμός της δουλείας έχει αποτυπωθεί στις συνειδήσεις του κόσμου ως δημιούργημα της λευκής φυλής, μια άποψη που είναι αβάσιμη και επιστημονικά απαράδεκτη, μιας και στη σύγχρονη ιστορία μπορούμε να συγκρίνουμε πιο εύκολα τις συνθήκες της δουλείας στον κόσμο.

Δεν θα ασχοληθούμε με τη δουλεία στον αρχαίο κόσμο, μιας και δεν συναντάται πολιτισμός που να μην περιλαμβάνονται οι δούλοι στην κοινωνία τους. Πριν ακόμα από τον 8ο αιώνα μ.Χ., το δουλεμπόριο ήταν η κύρια ασχολία στον αραβικό κόσμο και αποτελούσε την μεγαλύτερη πηγή πλούτου. Τεράστιας έκτασης σκλαβοπάζαρα στήνονταν κυρίως στη Δυτική Ασία, τη Βόρεια Αφρική, την Ανατολική Αφρική και ορισμένα μέρη της Ευρώπης όπως η Ιβηρική, η Κρήτη και η νότια Ιταλία. Οι επιθέσεις των Αράβων, των Σαρακηνών και των υπολοίπων υπανθρώπων αφρικανο-ασιατικής καταγωγής, μέσω συνεχών επιδρομών στη νότια Ευρώπη (Ιταλία, Ισπανία, νότια Γαλλία, Ελληνικά νησιά κτλ) αιχμαλώτιζαν λευκούς ανθρώπους και στη συνέχεια τους προωθούσαν στα σκλαβοπάζαρα του Μαγκρέμπ, της Βασόρας, της Βαγδάτης, της Ταγγέρης, του Μαρακές, της Τρίπολης, του Καΐρου, του Ασσουάν, του Μουσκάτ, του Άντεν και πολλών ακόμα περιοχών. Εκτιμάται ότι υπήρχαν πάνω από 120 σκλαβοπάζαρα στον Αραβικό κόσμο κατά τον 10ο αιώνα. Σύμφωνα με τον ιστορικό Robert Davis, περίπου 1.000.000 με 1.500.000 Ευρωπαίοι είχαν συλληφθεί από Βερβέρους κουρσάρους, που ήταν υποτελείς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και πωλούνταν ως σκλάβοι μεταξύ του 16ου και 19ου αιώνα. Οι σκλάβοι συλλαμβάνονταν κατά κύριο λόγο από τα παραθαλάσσια χωριά της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, αλλά και από πιο μακρινά μέρη όπως η Γαλλία ή η Αγγλία, η Ολλανδία, η Ιρλανδία, ακόμα και η Ισλανδία. Σε μια επιδρομή εναντίον της Λισσαβόνας το 1189, για παράδειγμα, ο χαλίφης Αλμοχάντ Γιακούμπ αλ-Μανσούρ πήρε 3.000 γυναίκες και παιδιά για αιχμαλώτους, ενώ ο κυβερνήτης της Κόρδοβα σε μια επόμενη επίθεση κατά του Silves το 1191, πήρε 3.000 χριστιανούς σκλάβους.

Το δουλεμπόριο όμως άνθισε λίγο αργότερα, επί των χρόνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Συνεχίζοντας την ισλαμική παράδοση, οι Οθωμανοί έδειχναν όλον τον πολιτισμό τους σε ανθρώπινα όντα. Κατά την κατάκτηση περιοχών, οι ομορφότερες γυναίκες κρατούνταν για τον Σουλτάνο, οι ρωμαλέοι άντρες οδηγούνταν στα σκλαβοπάζαρα, και οι υπόλοιποι θανατώνονταν.

Στον αραβο-ισλαμικό και αφρικανικό κόσμο ο θεσμός της δουλείας είναι τόσο βαθιά ριζωμένος στην κουλτούρα τους μιας και πολύ πρόσφατα, τη δεκαετία του 1950, στη Σαουδική Αραβία ο πληθυσμός σκλάβων ανερχόταν σε 450.000 - περίπου το 20% του πληθυσμού. Εκτιμάται ότι έως και 200.000 παιδιά των γυναικών του Σουδάν είχαν αρπαχθεί και μετατραπεί σε σκλάβους κατά τη διάρκεια του δευτέρου εμφυλίου πολέμου στο Σουδάν. Η δουλεία στη Μαυριτανία καταργήθηκε νομικά από νόμους που ψηφίστηκαν το 1981, και τελικά ποινικοποιήθηκε τον Αύγουστο του 2007. Εκτιμάται ότι μέχρι και 600.000 Μαυριτανοί (το 20% του πλυθισμού της Μαυριτανίας) βρίσκονται σήμερα σε συνθήκες που ορισμένοι θεωρούν ότι είναι "δουλεία", δηλαδή πολλeCE�ί από αυτούς χρησιμοποιούνται προς καταναγκαστική εργασία εξαιτίας της φτώχειας.

Από τα σκλαβοπάζαρα του ισλαμικού κόσμου δεν έχει διασωθεί κανένας δούλος, μιας και ο μουσουλμάνος ιδιοκτήτης είχε το δικαίωμα να τον θανατώσει χωρίς να λογοδοτήσει σε κανέναν. Αντίθετα, οι εργάτες των φυτειών του Αμερικανικού νότου (οι οποίοι λανθασμένα χαρακτηρίζονται ως «σκλάβοι»), όχι μόνο δεν αποτελούσαν ιδιοκτησιακό καθεστώς του γαιοκτήμονα, αλλά είχαν ένα μέρος της γης του ιδιοκτήτη προς δική τους εκμετάλλευση, είχαν σπίτι, φαγητό και πόσιμο νερό (σε αντίθεση με τα «ελεύθερα» αδέρφια τους στην Αφρική), και λίγες γενιές αργότερα έφτασαν να γίνονται μέχρι και πρόεδροι των Η.Π.Α…!

Για ποια «δουλεία» μιλάμε λοιπόν;

Γιατί σας ενοχλεί το εργασιακό καθεστώς των μαύρων του Αμερικάνικου νότου (που ελάχιστα διαφέρει από αυτό της σημερινής Ελλάδας) και δεν ασχολείται ΚΑΝΕΝΑΣ με την γενοκτονία των λευκών της Ευρώπης από τα ισλαμικά (αραβικά και νέγρικα) ανθρωποειδή κτήνη;

http://greekns.blogspot.gr