Πού τη χάνεις, πού τη βρίσκεις την κυρία Όλγα Κεφαλογιάννη, σε τουρκική εφημερίδα θα τη βρεις να “εκλιπαρεί” - όπως την παρουσιάζουν οι Τούρκοι - για τουρισμό από τη Τουρκία. Χθες πάλι ήταν πρωτοσέλιδο στη “Μιλλιέτ” και πάλι για τουρίστες από τη Τουρκία μιλούσε!
Δεν ξέρουμε τι συμβαίνει στην Κρήτη, απ΄ όπου κατάγεται η κα Κεφαλογιάννη. Θα τη πληροφορήσουμε όμως ότι φέτος το καλοκαίρι σ΄ όλα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, αλλά και στα Δωδεκάνησα… πήξαμε στη κόκκινη σημαία με την ημισέλινο!
Δεν είμαστε …εθνικιστές όπως ο Μιχαλολιάκος και αναγνωρίζουμε ότι έτσι όπως κατόρθωσαν οι οικονομικές ιδεολογίες που υπερασπίζεται και η κα Κεφαλογιάννη το χρήμα πάει παντού και είναι ευπρόσδεκτο παντού -δεν συμφωνούμε αλλά τι σημασία έχει.
Aλλά το να βλέπεις το λιμάνι της Πάτμου, όπου βρεθήκαμε στο τέλος Αυγούστου, γεμάτο τουρκικές σημαίες, όχι δεν χωνεύεται.
Κι όχι βέβαια μόνο για λόγους αντιπαλότητας με τη γειτονική χώρα. Αλλά επειδή προκύπτουν μερικές απορίες.
Είναι εύλογη η απορία: αντί η κα Κεφαλογιάννη να δίνει κάθε τρεις και λίγο συνεντεύξεις σε τουρκικές εφημερίδες, μήπως να σκεφτεί μαζί με τους συμβούλους της τρόπους, ώστε τα σκάφη αναψυχής να σηκώσουν ελληνική σημαία;
Μήπως, αντί να πουλάμε μαρίνες σε Τούρκους, να τις φτιάξουμε και να τις κάνουμε ελκυστικές για πολύ καλούς τουρίστες; Ακόμη και Τούρκους βρε αδελφέ. Αλλά υπάρχουν κι άλλοι στο κόσμο.
Μήπως να σκεφτόταν πώς θα βοηθήσει κι άλλο τον τουρισμό, ειδικά στα ακριτικά νησιά μας, όπου “κοπάδια” τουριστών έρχονται…μέσω Τουρκίας, για να αποφύγουν το Ελευθέριος Βενιζέλος και τους φόρους του;
Μήπως να σκεφτεί να μειώσει λίγο τα χαράτσια σε ξενοδόχους που πράγματι έριξαν αρκετά τις τιμές τους φέτος αλλά βλέπουν ότι βοήθεια από το κράτος -την κα Κεφαλογιάννη δηλαδή- δεν έχουν καμία;
Και τέλος πάντων, είναι τόσο καλός ο τουρισμός από τη Τουρκία και είναι τόσο σίγουρη η κα Κεφαλογιάννη ότι θα συνεχίσουν οι Τούρκοι να έχουν αυτή την άνεση για τουρισμό για πολλά χρόνια ακόμη, που επιμένει σ΄ αυτή την αγορά;
Ας σοβαρευτούμε λοιπόν. Κι ας αντιμετωπίσουμε τον τουρισμό μας σαν πραγματική βιομηχανία, όπως συχνά πυκνά μας λένε οι πολιτικοί μας κι όχι σαν συνοικιακή βιοτεχνία που εκλιπαρεί για μια μικρή παραγγελία για να “τη βγάλει κι αυτό το καλοκαίρι”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου