Κατ΄εξαίρεση, λόγω του δυσάρεστου γεγονότος της αυτοχειρίας του ηλικιωμένου συμπατριώτη μας στο Σύνταγμα, πήρα την απόφαση να γράψω λίγες σκέψεις, πιο νωρίς από το συνηθισμένο. Συγχωρήστε μου την ένταση συμπατριώτες. Δεν περιμένω να καταλαγιάσουν οι σκέψεις και τα συναισθήματα. Θέλω την ψυχή μου ατόφια και όχι φιλτραρισμένη. Θέλω απεγνωσμένα να γράψω «Γαλλικά», στη μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν, αλλά δε χαλαλίζω το επίπεδο μου (σας) για να απευθυνθώ στα σκύβαλα. Θα γράψω, λοιπόν, Ελληνικά, απευθυνόμενος σε εσάς.
Ποιος να φανταζόταν ότι 38 χρόνια μεταπολιτευτικής «Δημοκρατίας» θα μας οδηγούσαν στο σημερινό χάλι. Ποιος να φανταζόταν, ότι από τα χείλη ενός προοδευτικού πολίτη, χωρίς εισαγωγικά το προοδευτικός, θα προφέρονταν αυτή η φράση: «Η Χούντα ωχριά μπροστά σας!!», απευθυνόμενος στους δήθεν «Δημοκράτες» Σοσιαλφασίστες και στο νεοφιλελεύθερο τσόλι, αυτό που κατά ευφημισμό κάποτε το έλεγαν «Νέα Δημοκρατία» και που το έφτυσαν στα μάτια και το εκπόρνευσαν οι γόητες της Νέας Τάξης.
Σάπιοι και μολυσμένοι, απόστημα της κοινωνίας, που αντί να ντρέπεστε διαγκωνίζεστε για το ποιος θα πρωτομπεί στα ψηφοδέλτια της αμαρτίας.
Μεγαλώσαμε, μαθαίνοντας...
...πόσο κακή ήταν η Χούντα, και ήταν, ώσπου μάθαμε ότι υπάρχουν και χειρότερα. Η ζωή μας επιφυλάσσει πάντα εκπλήξεις, καθώς γηράσκοντες είμεθα αεί διδασκόμενοι.
Αποφεύγω να καταριέμαι, είναι βαρύς ο λόγος της κατάρας. Πολύ περισσότερο, όταν η κατάρα είναι δίκαια και φτάνει μέχρι τον ουρανό. Λίγη σημασία όμως έχει, όταν οι
υπεύθυνοι του κακού, είναι έτσι και αλλιώς καταραμένοι από μόνοι τους. Όπως είναι καταραμένος ο τοκογλύφος και ο φίλος του τοκογλύφου. Είναι καταραμένοι, όταν περιφέρουν τα άψυχα τομάρια τους κάτω από το ελληνικό φως. Όταν, κυκλοφορούν μόνο φρουρούμενοι από τον φόβο των πολιτών. Όταν κλείνουν τα μάτια και βλέπουν τους αυτόχειρες στους εφιάλτες τους. Δεν το θέλουν, είναι αναίσθητοι. Αν μπορούσαν θα το απέφευγαν. Αλλά δεν είναι στο χέρι τους. Στο υποσυνείδητο βασιλεύει μόνο ο Θεός και η φωνή του, που κάποιοι την λένε συνείδηση και άλλοι την λένε τύψη.
Είστε καταραμένοι από την ημέρα που διαβήκατε την πόρτα της μασονικής στοάς και αυτή η θεία κατάρα επικρέμεται πάνω από τα κεφάλια σας, πάνω από τα σπίτια σας πάνω από τα παιδιά σας. Τίποτα άλλο δεν χρειάζεται. Τα έχετε εξασφαλίσει όλα. Την πρώτη θέση στην κόλαση, την τελευταία στην Ιστορία.
Σας συγκρίνω με την Χούντα και νιώθω ότι διαπράττω αδικία εναντίον της. Λέγαμε: «ας μην ξανάρθει ποτέ Χούντα» και εσείς γλιστρήσατε κάτω από τα ανύποπτα βλέμματα μας, λύκοι της Νέας Τάξης ντυμένοι με την προβιά της δημοκρατικότητας. Η Χούντα φόραγε στολή και πηλίκιο, όλοι την αναγνώριζαν. Εσείς φοράτε κουστουμάκια ντε Παρί και Ρόλεξ ρολογάκια. Η Χούντα ήταν ένας έντιμος αντίπαλος, εσείς ένας ύπουλος και άτιμος, διπλοπρόσωπος προδότης! Η Χούντα σε σύγκριση με εσάς ήταν Παρθεναγωγείο και Λύκειο Κορασίδων, εσείς έχετε μάστερ στη διαφθορά και ντοκτορά στην υποκρισία. Η Χούντα τα έβαλε καθέτως μόνο με αντιφρονούντα παλικάρια, ενώ εσείς σκοτώνετε οριζοντίως, παιδιά, γέροντες και αδύναμους συνταξιούχους. Η Χούντα έφερε δρόμους με τη ΜΟΜΑ στο πιο απομακρυσμένο ορεινό χωριό, εσείς φέρατε τον θάνατο και την απόγνωση μέσα σε κάθε ελληνικό σπίτι!
Που θα πάτε; Τι προσδοκάτε; Πόσες αυταπάτες τρέφετε ότι εσείς τελικά θα σωθείτε; Η ατμομηχανή έρχεται κατά πάνω σας σε μια κατά μέτωπο σύγκρουση, δεν την βλέπετε; Ποιος σας είπε ότι μπορούν να νικιούνται οι λαοί; Που το είδατε αυτό γραμμένο; Πουθενά! Απλά, σας έχει τυφλώσει ο θεός, διότι προετοιμάζει την απώλεια σας. Θα γίνετε το παρανάλωμα του πυρός, που θα αποτρέπει με το παράδειγμα της λάμψης του, όλους τους δωσίλογους του μέλλοντος. Είθε Κύριε και Αμήν να αφυπνιστεί ο λαός Σου.
Τον ξέρατε τον παππού; Το όνομα του; Αν είχε παιδιά, αν είχε εγγόνια, αν είχε όνειρα για αυτά; Τόσα, που δε μέτρησε ούτε καν τον εαυτό του; Είναι για εσάς ένας αριθμός, ένα ακόμη «ζωντόβολο» που σας δούλεψε 50 χρόνια και το ξαποστείλατε! Όμως για ΕΜΑΣ, ήταν ΑΔΕΛΦΟΣ!! Όπως όλοι, όσους δολοφονήσατε μέχρι τώρα. Σήμερα, ένα ακόμη δεκατομμυριοστό της σάρκας μας αποκόπηκε από το σώμα του Έθνους. Για αυτό όλοι πονέσαμε, όλοι ματώσαμε. Από όλους τους Έλληνες κόπηκε, ένα τόσο δα, μικρό κομμάτι σάρκας. Από τους Έλληνες, όχι από εσάς!
Εσείς, δε μπορείτε να καταλάβετε, γιατί δεν έχετε ούτε τσίπα, μήτε φιλότιμο. Καταλαβαίνετε κοπρίτες αυτή την λέξη; ΑΔΕΛΦΟΣ!!
Το αίμα του στάζει από τα δάκτυλα σας που χαϊδεύουν ακόμη τα κεφάλια των παιδιών σας! Που την βρίσκετε την ψυχική δύναμη να υπάρχετε ακόμη; Ψοφήστε να τελειώνουμε, να σωθούμε εμείς, να σωθεί και η πατρίδα, να καθαρίσει ο κόσμος όλος! Βάρος προσθέτετε στη γη, όνειδος, οδύνη και αποτροπιασμό στο Έθνος!
Μέσα στο ταραγμένο του μυαλό, μέσα στη χαμένη από την απόγνωση λογική του, άστραψε μια τελευταία αναλαμπή. Μια παγωμένη, σιωπηλή διαύγεια. Ήξερε, πως ο θάνατος του θα πέρναγε στα ψιλά των ΜΜΕ σας, όπως και τόσων άλλων, και έκανε την τελευταία του υπέρβαση, ώστε ο θάνατος του να πιάσει τόπο. Ήρθε εκεί μπροστά για να τον δείτε, σκουπίδια! Στο Σύνταγμα! Δεν είχε το κουράγιο ο παππούς να μπει στο Πορνείο σας και να τραβήξει την σκανδάλη και έτσι «σκηνοθέτησε» τον θάνατο του στα σκαλοπάτια σας. Σαν το πουλί με τα τσακισμένα φτερά, ευαίσθητος και σιωπηλός. Σαν τον Άγγελο τιμωρό που δείχνει με τεντωμένο δάχτυλο τους ενόχους!
Αυτός ο παππούς, να το ξέρετε, θα σας κλείσει τα άτιμα σπίτια! Το αίμα που βοά θα κλονίσει τα θεμέλια τους. Αυτός ο παππούς ΟΛΩΝ ΜΑΣ, έγινε το σύμβολο των αυτοχείρων της τελευταίας τριετίας. Είναι η συμπύκνωση του πόνου, η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι. Ο νεκρός σας ονόμασε!!! Σας αποκάλεσε Κυβέρνηση Τσολάκογλου, ο καλός παππούς μας.
Νέες κατηγορίες προστίθενται στο κατηγορητήριο σας. Κάθε ημέρα που περνά βυθίζεστε όλο και πιο πολύ μέσα στο λάκκο που σκάβετε μόνοι σας. Στο χαντάκι με τον ασβέστη που θα σας ρίξει η Ιστορία.
Τώρα, που από τα κλειστά, σφιγμένα χείλη μας βγαίνει η σιωπηλή προσευχή της οργής:
Κύριε της Αγάπης, συγχώρεσε τις ψυχές των αδελφών μας.
Συγχώρεσε αυτούς που έσφαλαν αφαιρώντας μόνοι τις ζωές τους.
Λογάριασε, πρώτα, ως Δίκαιος, Κύριε μου, πως υπήρξαν θύματα του μίσους και του αισχρού κέρδους των εχθρών Σου και ανάπαυσε τους, ως μάρτυρες του Έθνους.
Αμήν….
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου