Ἡ μελλοντική ἀξία τοῦ χρέους εἶναι 16 φορές μεγαλύτερη ἀπό τόν ὀρυκτό πλοῦτο!

Γιῶργος Βάμβουκας
Καθηγητής τοῦ Οἰκονομικοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν (ΑΣΟΕΕ)
Με βάση τα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών (Δελτίο Δημοσίου Χρέους, Ιούνιος 2013), το χρέος της Κεντρικής Διοίκησης (ή Κεντρικής Κυβέρνησης) τον Ιούνιο του 2013, διαμορφώθηκε σε 321,4 δις ευρώ ή 176% του ΑΕΠ. Τον Αύγουστο του 2013, το χρέος της Κεντρικής Κυβέρνησης εκτιμάται σε 329 δις ευρώ ή 181% του ΑΕΠ. Το δημόσιο χρέος της Ελλάδος κυμαίνεται σήμερα γύρω στα 467 δις ευρώ ή 257% του ΑΕΠ. Αν στο χρέος της Κεντρικής Κυβέρνησης αθροιστούν τα χρέη των ΔΕΚΟ ύψους 30 δις ευρώ, οι χορηγήσεις δανείων 20 δις ευρώ σε φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους 8 δις ευρώ προς ιδιώτες και swaps αξίας 80 δις ευρώ,
που αφορούν κρατικό χρέος το οποίο έχει μεταφερθεί στο μέλλον και γι’ αυτό δεν συμπεριλαμβάνεται στο σημερινό χρέος, συνάγεται ότι το συνολικό δημόσιο χρέος εκτιμάται σήμερα σε 467 δις ευρώ ή 257% του ΑΕΠ (329+30+20+8+80=467). Τον Δεκέμβριο του 2013 το συνολικό δημόσιο χρέος θα προσεγγίζει τα 500 δις ευρώ.
Ωστόσο, η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας μας είναι ακόμα πιο τραγική. Το χρέος του εγχώριου τραπεζικοπιστωτικού συστήματος εκτιμάται σε 230 δις ευρώ. Το χρέος αυτό συνιστά μέρος του εσωτερικού και του εξωτερικού χρέους της Ελλάδος και αν αθροιστεί στα 467 δις ευρώ, συνάγεται ότι το συνολικό εθνικό χρέος ανέρχεται σήμερα σε 697 δις ευρώ ή 383% του ΑΕΠ. Το συνολικό εθνικό χρέος ενδέχεται τον Δεκέμβριο του 2013 να προσεγγίσει τα 750 δις ευρώ. Το χρέος των 750 δις ευρώ είναι γιγαντιαίο και σε συνθήκες παρατεταμένης ύφεσης του οικονομικού μας συστήματος, δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί και άρα είναι μη βιώσιμο.
Η δραματικότερη παρατήρηση, που αντανακλά τις εγκληματικές ευθύνες των κυβερνώντων μετά την μεταπολίτευση, είναι η ακόλουθη. Στην διεισδυτική τους εργασία οι καθηγητές Τσιραμπίδης Α. και Φιλιππίδης Α., “Ορυκτοί Πόροι Ελλάδος: Αποθέματα και Αξία” (2013), εκτιμούν ότι η συνολική αξία του ορυκτού πλούτου της Ελλάδος (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, χρυσός, λιγνίτες, κ.ά.), ανέρχεται σε 1.500 δις ευρώ. Έστω ότι η αξιοποίηση των ενεργειακών μας ορυκτών πρώτων υλών, θα συντελεστεί σε χρονικό ορίζοντα 70 ετών. Υποθέτοντας ένα μέσο επιτόκιο δανεισμού 4% για τα επόμενα 70 χρόνια, προκύπτει ότι η μελλοντική αξία των 750 δις ευρώ και σε ορίζοντα 70 ετών εκτιμάται σε 12.000 δις ευρώ. Δηλαδή, το ποσό των 12.000 δις ευρώ κατά το έτος 2083 και με μέσο επιτόκιο 4%, έχει παρούσα αξία 750 δις ευρώ. Άρα, το εξωφρενικό συμπέρασμα που προκύπτει, είναι ότι η μελλοντική αξία του σημερινού εθνικού χρέους, είναι 8 φορές υψηλότερη από το σύνολο του ορυκτού μας πλούτου (12.000/1.500=8).
Αν υποτεθεί όμως ότι το συνολικό κόστος παραγωγής, αντιπροσωπεύει το 50% της συνολικής αξίας του ορυκτού πλούτου, συμπεραίνεται ότι το εναπομένων ποσό, που θα επιμεριστούν η χώρα μας και οι πολυεθνικές (οι Τούρκοι δεν συνυπολογίζονται) εκτιμάται σε 750 δις ευρώ. Στην περίπτωση αυτή, η μελλοντική αξία του τρέχοντος εθνικού χρέους, θα ήταν 16 φορές μεγαλύτερη από την καθαρή αξία του ορυκτού πλούτου (12.000/750=16). 
Οι ανωτέρω διαπιστώσεις είναι μελαγχολικές. Οι πολιτικοί, οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες και οι καρεκλοκένταυροι της εξουσίας, που χρεοκόπησαν το έθνος, φέρουν τεράστιες ευθύνες. Η Ελλάδα συνιστά περίπτωση χώρας που την αφανίζει το υπερμέγεθες δημόσιο χρέος. Οι δαπάνες εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους είναι υπέρμετρες και μετά το 2006 υπερβαίνουν το σύνολο των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού. Ο γόρδιος δεσμός του δημοσίου χρέους μπορεί να επιλυθεί, αν την επόμενη εικοσαετία, ο μέσος αναπτυξιακός ρυθμός της χώρας είναι τουλάχιστον 5%.  Και με την προϋπόθεση βέβαια, οι εξαγωγές να αυξάνονται τουλάχιστον τρία δις ευρώ καθέ χρόνο, να κτυπηθεί στη ρίζα της η κρατική διαφθορά και να παταχθούν οι έκνομες παραοικονομικές δραστηριότητες.
Πηγή
ΠΗΓΗ