Φυσικά οι διαμορφωτές της μαζικής συνείδησης (ασθενείς μάλλον και οι ίδιοι από το σύνδρομο) μετατρέπουν την είδηση αυτή σε ένα αντιρατσιστικό κείμενο προπαγάνδας. Συγκεκριμένα διαβάζουμε «Τα παιδιά που πάσχουν από το σύνδρομο του Ουίλιαμς, μια σπάνια γενετική ασθένεια του εγκεφάλου,
περιέργως δεν αναπτύσσουν τις ασυνείδητες ρατσιστικές προκαταλήψεις που απαντώνται σχεδόν στο σύνολο του γενικού πληθυσμού. Από προηγούμενες μελέτες είναι γνωστό ότι τα παιδιά που πάσχουν από το σύνδρομο είναι ασυνήθιστα φιλικά και δεν φοβούνται τους ξένους όπως τα φυσιολογικά παιδιά. Σε συνδυασμό με αυτές τις προηγούμενες παρατηρήσεις, η νέα έρευνα υποδεικνύει ότι οι ρατσιστικές προκαταλήψεις οφείλονται στον κοινωνικό φόβο που μας προκαλούν οι ξένοι. Το στοιχείο που ενισχύει αυτή την υπόθεση είναι το γεγονός ότι τα παιδιά με το σύνδρομο Ουίλιαμς δεν αναπτύσσουν μεν ρατσιστικές προκαταλήψεις, αναπτύσσουν όμως προκαταλήψεις με βάση το φύλο, οι οποίες δεν φαίνεται να σχετίζονται με τον κοινωνικό φόβο».
Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως η ενδιαφέρουσα αυτή έρευνα έγινε μόνο σε λευκά παιδιά! Δηλαδή ο ρατσισμός ή ο αντιρατσισμός ενδιαφέρει την επιστήμη μόνο όσον αφορά στους λευκούς! Εμμέσως πλην σαφώς λοιπόν το άρθρο αυτό έρχεται να μας διαφωτίσει πως η συγκεκριμένη γενετική διαταραχή όχι μόνο δεν είναι ασθένεια, αλλά τουναντίον είναι προτέρημα! Είναι δηλαδή μια elite «υψηλού επιπέδου» ανθρώπων οι οποίοι δεν αναπτύσσουν ρατσιστικές συμπεριφορές! Ευτυχώς τουλάχιστον που δεν μας είπαν πως συνδέεται και με τον δείκτη νοημοσύνης των ανθρώπων, αλλά αυτό νομίζουμε πως είναι καταφανές αν αναλογιστούμε πως σε όλες τις θέσεις εξουσίας, οικονομίας, τέχνης, πολιτισμού, εκπαίδευσης, δημοσιογραφίας, κυριαρχούν οι «αντιρατσιστές», διότι είναι πολύ απλά ξεχωριστοί και ικανοί άνθρωποι, τους οποίους η ίδια η φύση προνόησε να τους χαρίσει αυτό το μοναδικό χάρισμα!
Και όμως όλα αυτά μόνο αστεία δεν μπορούν να χαρακτηριστούν, καθότι δείχνουν για μια ακόμη φορά το πόσο οργανωμένο είναι το παγκόσμιο δίκτυο προπαγάνδας του πολυπολιτισμικού ολέθρου. Καταφέρνουν να μετατρέπουν μια ιδιαίτερα σημαντική επιστημονική μελέτη, η οποία ουσιαστικά αποδεικνύει πως ο αντιρατσιμός είναι μια ψυχική και νοητική ανωμαλία, σε προϊόν προπαγανδιστικής εκμετάλλευσης στο πλαίσιο της πολυπολιτισμικής πλύσης εγκεφάλου. Ας μην γελιόμαστε. Η συγκεκριμένη έρευνα έρχεται να αποδείξει με τον πλέον αντικειμενικό τρόπο, πως ουσιαστικά το να μισείς την πατρίδα σου (γιατί αυτό σημαίνει ουσιαστικά ο αντιρατσιμός) είναι μια ψυχική πάθηση. Αυτό δηλαδή που όλοι μας τόσα χρόνια πιστεύαμε παρατηρώντας όλους αυτούς τους απίθανους τύπους της αντιρατσιστικής αράχνης. Μια ψυχική πάθηση, μια γενετική ανωμαλία, η οποία πολλές φορές συνοδεύεται και απ' άλλου είδους ανωμαλίες ψυχικές είτε σωματικές, η οποία στην πορεία των πραγμάτων καταφέρνει να μεταμορφωθεί στην πιο επικερδή παγκόσμια βιομηχανία. Πράγματι θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να αναζητήσει κάποιος την σύνδεση αυτών των ιδεολογημάτων με ψυχικές παθήσεις και σεξουαλικές διαταραχές ανατρέχοντας στην αναλυτική ψυχολογία, στην ψυχανάλυση και στην ψυχολογία του ασυνειδήτου. Πιστεύουμε πως τα συμπεράσματα θα είναι εντυπωσιακά.
Γιατί όμως τέτοια σπουδή εκ μέρους διεθνών κέντρων έρευνας για την μελέτη των «ρατσιστικών» προκαταλήψεων, από την στιγμή που κατέχουν την απόλυτη εξουσία και τους μηχανισμούς διαμόρφωσης της κοινής γνώμης; Πολύ απλά γνωρίζουν πως οι φυλετικές άμυνες ως κάτι το έμφυτο στην ανθρώπινη φύση είναι δύσκολο να τις αντιμετωπίσουν. Ο άνθρωπος, όπως όλοι οι οργανισμοί, γνωρίζει πολύ καλά πότε απειλείται και πως πρέπει να αμυνθεί, ποιος ξέρει ίσως να είναι τα αρχέγονα ριζώματα του ζωικού βασιλείου. Αυτό ακριβώς το ένστικτο της φυσικής άμυνας απέναντι στην εξαφάνιση προσπαθούν με κάθε τρόπο να καταπνίξουν οι παγκόσμιοι αποδομητές με την δημιουργία ενοχικών συνδρόμων στους ευρωπαϊκούς λαούς. Που αλλού μπορεί να οδηγήσει αυτή η κατάσταση αν όχι σε μια κοινωνική έκρηξη; Αποτελεί ένα τραγικό συμπέρασμα πως ο Λευκός Άνθρωπος κατάφερε να επιβιώσει μέσα σε τρομερούς πολέμους, θανατηφόρες επιδημίες και φυσικές καταστροφές, αλλά πλέον απειλείται με εξαφάνιση εξ αιτίας της δικής του ψυχικής και πολιτισμικής παρακμής, συνέπεια του καταναλωτικού και καπιταλιστικού ιδεολογήματος των δυτικών κοινωνιών. Αυτή ακριβώς όμως η παρακμή η οποία είχε σαν φυσικό επακόλουθο την πλημμυρίδα της ευρωπαϊκής ηπείρου από αφρικανούς και ασιάτες, έφερε το αντίθετο αποτέλεσμα από την επιθυμία των εξουσιαστών.
Αντί να δημιουργηθεί ο πολυπολιτισμικός «παράδεισος», ο Ευρωπαίος Άνθρωπος αρχίζει να αντιστέκεται. Πλέον η επιβίωση του πολιτισμού του εξαρτάται από τα φυλετικά του ένστικτα, εκτός και αν το «σύνδρομο» Ουίλιαμς λάβει διαστάσεις επιδημίας...
Ευάγγελος Χ. Χανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου