
Η μονιμότητα ενός εξοντωτικού ρόλου, η επανάληψη ενός άχαρου παιχνιδιού, η ρουτίνα του ατελείωτου τίποτα, η υποταγή στην εξάρτηση, η ανούσια υπομονή, η στωικότητα της αποδοχής στον πόνο, η αδιάκοπη παρέα με τον φόβο, όλα αυτά μαζί δημιούργησαν μια μεταλλαγμένη φυλή ανθρώπων. Την φυλή των υπαλλήλων-δούλων. Είναι ένα νέο είδος ανθρώπου, μια μαριονέτα, ένα ανδρείκελο. Είναι μια ιδιαίτερη φυλή μια νέα ράτσα ανθρώπων η φυλή των υπαλλήλων-δούλων. Άνθρωποι που κινούνται και ζουν επάνω σε μια κυλιόμενη περιστροφική ταινία, χωρίς δικαίωμα επιλογής, χωρίς δικαίωμα σκέψης, πρόβατα επί σφαγή. Άνθρωποι που με την δική τους απόφαση επέλεξαν να ανήκουν στην φυλή των νέο – σκλάβων, των δούλων, στην φυλή των Υπαλλήλων.
Στην αυγή της νέας εποχής, ο άνθρωπος εξακολουθητικά βρίσκεται στην δυσάρεστη θέση μιας αλλαγής της εξέλιξης του, καθόλου δημιουργικής και ευχάριστης. Να είναι εξαρτώμενος από μια δουλειά για να είναι ευτυχισμένος, για να μπορεί να αγαπάει, να κάνει οικογένεια, να προσφέρει. Παρέδωσε την Ελευθερία του και σε αντάλλαγμα πήρε γυάλινα καθρεφτάκια και το νερό που καίει. Δίνει την Ύπαρξη του και παίρνει θάνατο.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου