H πύρρειος νίκη της «δημοκρατικής συντεταγμένης Πολιτείας»

του Δημήτρη Παπαγεωργίου

Ο υπουργός «Προστασίας του Πολίτη» Νίκος Δένδιας και ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης.

Για μία ακόμη φορά η πολιτική ζωή της χώρας εκτραχύνθηκε, προκειμένου να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένες σκοπιμότητες. Ένα τεράστιο «πανηγύρι» στήθηκε γύρω από την διανομή τροφίμων της Χρυσής Αυγής στο Σύνταγμα. Οι εξελίξεις αποδεικνύουν ότι το τι επρόκειτο να ακολουθήσει την ανακοίνωση του κόμματος της Μεσογείων, ήταν προσχεδιασμένο από καιρό.

Ο αγαπημένος της κυβερνητικής ΔΗΜΑΡ δήμαρχος Γιώργος Καμίνης, σε αγαστή συνεργασία με την ΕΛΑΣ του Νίκου Δένδια, κατάφεραν τελικά να ματαιώσουν στην πράξη την εκδήλωση της Χρυσής Αυγής για την διανομή τροφίμων στην Πλατεία Συντάγματος, σε μία επιχείρηση προπαγάνδας. Που ως στόχο είχε το να επιδείξει την κυβερνητική πυγμή στην αντιμετώπιση της Χρυσής
Αυγής. Και εν τέλει τα κατάφερε. Πρόκειται λοιπόν, όπως ανέφερε και ο δήμαρχος Αθηναίων για μια νίκη της «δημοκρατικής συντεταγμένης Πολιτείας». Μία πύρρειος νίκη όμως.
Για «νίκη της δημοκρατικής συντεταγμένης πολιτείας» έκανε λόγο ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, αναφερόμενος στο προγραμματισμένο για σήμερα συσσίτιο της Χρυσής Αυγής στο Σύνταγμα, το οποίο δεν επετράπη παρά την προσπάθεια που έκαναν το πρωί μέλη του κόμματος. Μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ ο κ. Καμίνης διεμήνυσε ότι «η λογική του τσαμπουκά δεν περνάει» και τόνισε ότι «άλλο η φιλανθρωπία και άλλο οι θεατρικές παραστάσεις». «Η Πλατεία Συντάγματος δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ξανά για την διανομή αγαθών από οποιονδήποτε σε οποιονδήποτε», ανέφερε ο δήμαρχος, σημειώνοντας ότι η Χρυσή Αυγή δεν ζήτησε άδεια για το συσσίτιο.
Τα θερμά μας συγχαρητήρια στον δήμαρχο. Απέδειξε το πόσο αποκρουστική και απάνθρωπη μπορεί να γίνει η «δημοκρατική συντεταγμένη Πολιτεία», απαγορεύοντας μια διανομή τροφίμων. Σε αγαστή συνεργασία με τον Ν. Δένδια φυσικά, του οποίου οι δυνάμεις που συνήθως αρκούνται να παρατηρούν αυτούς που σπάνε την Πλατεία Συντάγματος σήμερα επέβαλαν την άποψη του κ. Καμίνη έναντι ανθρώπων που ήθελαν να μοιράσουν τρόφιμα. Ήταν όμως μια πύρρειος νίκη της «δημοκρατικής συντεταγμένης Πολιτείας». Τέτοιου είδους νίκες έχουν όλες οι διεφθαρμένες ελίτ λίγο πριν την κατάρρευση τους.
Η «δημοκρατική συντεταγμένη Πολιτεία» εν προκειμένω αποτελείται από δύο πόλους. Τον Γ. Καμίνη προσωπικά και την Νέα Δημοκρατία από την άλλη.
Η επιχείρηση αυτή ήταν πολύ σημαντική για τον Δήμαρχο της Αθήνας. Γιατί ας μην γελιόμαστε, οι εκλογές πλησιάζουν. Και ο κ. Καμίνης λίγο ή πολύ άφαντος τα χρόνια που πέρασαν ως δήμαρχος Αθηναίων. Το όνομά του ακούστηκε μόνον όταν έκανε παρεμβάσεις σχετικά με τους λαθρομετανάστες και κατά την διάρκεια της εμπλοκής στελεχών του Δήμου σε υποθέσεις διαφθοράς. Α, και όσες φορές «πλακώθηκε» με χρυσαυγίτες στο Δημοτικό Συμβούλιο. Οι εκλογές πλησιάζουν λοιπόν. Και ο κ. Καμίνης γνωρίζει ότι με τις τοποθετήσεις του περί τζαμιού δεν θα πάρει ψήφους δεξιών. Οπότε τι μπορεί να κάνει. Μπορεί να συσπειρώσει τις ψήφους των αριστεριστών. Η δεξαμενή της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ - που ήταν αυτοί που τον στηρίζουν - όμως, έχει πέσει αρκετά. Για αυτό θα πρέπει με κάποιο τρόπο να δελεάσει τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και της ακροαριστεράς. Άλλωστε το έκανε και στις προηγούμενες εκλογές. Ο τρόπος; Η επίδειξη ενός «τσαμπουκά» κατά της Χρυσής Αυγής. Και πολύ περισσότερο μάλιστα, η επιτυχημένη επίδειξη τσαμπουκά. Γιατί έτσι γίνεται ο δήμαρχος που στην πράξη εμποδίζει τους χρυσαυγίτες και τους ακροδεξιούς. Άρα ας τον ψηφίσουμε και η Πορτάλιου ας παραμείνει δημοτικός σύμβουλος.
Από την άλλη, την ίδια ανάγκη επίδειξης τσαμπουκά έχει και η κυβέρνηση της ΝΔ. Η οποία μπορεί στους απ’ έξω να κάθεται «σούζα», μπορεί να κάνει όλα τα χατίρια της ΔΗΜΑΡ, αλλά κάπου πρέπει να επιδείξει την «αποφασιστικότητά» της. Και το κάνει εφαρμόζοντας την πολιτική κατά των δύο άκρων. Βέβαια τα «δύο άκρα» για την κυβέρνηση είναι από την μία οι ένοπλοι wannabe τρομοκράτες των πυρήνων της φωτιάς και από την άλλη η Χρυσή Αυγή. Παρόλα αυτά, υπάρχει μία μεγάλη ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι «γοητεύονται» από αυτή την αντιμετώπιση. Υπάρχει όμως και μία ακόμη παράμετρος. Η ΝΔ αποδεικνύει στο εξωτερικό ότι «μπορεί» να αντιμετωπίσει την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Και να είστε βέβαιοι ότι υπάρχουν πάρα πολλοί στο εξωτερικό αυτή την στιγμή που ασχολούνται με αυτό το θέμα. Που παρατηρούν δηλαδή το τι ακριβώς κάνει η κυβέρνηση. Σαν να δίνει εξετάσεις...
Αυτή όμως η στρατηγική, τόσο του Καμίνη, όσο και της κυβέρνησης είναι ξεκάθαρο ότι κινείται σε οριακά σημεία. Γιατί μπορεί να πέτυχαν σήμερα μία νίκη, όπως περηφανεύονται, στην πραγματικότητα όμως αυτή η νίκη είναι πύρρειος. Γιατί ενισχύει στην πραγματικότητα το προφίλ της Χρυσής Αυγής. Το ενισχύει διότι επιβεβαιώνει την εικόνα που αυτή προσπαθεί να λανσάρει ως μοναδικού «αντιστασιακού» κινήματος. Την ίδια στιγμή που η Πρωτομαγιά, με επικεφαλής τον Α. Τσίπρα δεν κατάφερε να κάνει να κουνηθούν ούτε τα φυλλαράκι στους δρόμους από τους οποίους πέρναγε, η Χρυσή Αυγή για μία ακόμη φορά βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των ΜΜΕ. Με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Αυτός ο τρόπος - του κηρύγματος κατά της Χρυσής Αυγής από τα ΜΜΕ - λειτουργεί υπέρ της πόλωσης. Από την μία κάνει τους «αντι-χρυσαυγίτες» να απο-ανθρωποποιούν ακόμη περισσότερο την Χρυσή Αυγή, και από την άλλη κάνει αυτούς που διάκεινται κατά του συστήματος να ταυτίζονται ακόμη περισσότερο με την Χρυσή Αυγή.
Και η Χρυσή Αυγή βγήκε κερδισμένη. Και βγήκε κερδισμένη για τον πολύ απλό λόγο, ότι δεν δέχτηκε την «απαγόρευση» από την Αστυνομία, αλλά αντιστάθηκε. Βγήκαν οι βουλευτές της και σπρωχνόντουσαν με τους αστυνομικούς. Εάν απλά είχαν αποδεχθεί την απαγόρευση και έφευγαν, θα ήταν σαφώς ζημιωμένη η Χρυσή Αυγή. Όσο όμως έχει τον τρόπο να αντιστέκεται, θα κάνει περισσότερο κόσμο να την συμπαθεί.
Και εδώ ερχόμαστε στο ζήτημα του «αντιρατσιστικού» νόμου, που όπως μαθαίνουμε θα έλθει πολύ σύντομα στην Βουλή, ίσως και πολύ άμεσα, μετά το Πάσχα. Σε αυτόν όπως μαθαίνουμε προβλέπονται δρακόντειες ποινές. Ανάμεσα στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και το κόψιμο της κρατικής επιδότησης για κόμματα-οργανώσεις των οποίων τα μέλη, έχουμε προχωρήσει σε «ρατσιστικά εγκλήματα», συμπεριλαμβανομένου και αυτού της απλής απειλής. Ξεκάθαρα φωτογραφικό. Εάν δε σε αυτόν τον «αντιρατσιστικό» νόμο συμπεριλαμβάνονται και «εγκλήματα σκέψης», τότε είναι σχεδόν βέβαιο πως θα πάμε σε μια λογική «μονομαχίας». 

ΠΗΓΗ