Αναλογιστείτε, γιατί ενώ σε παγκόσμια κλίμακα ο μέσος άνθρωπος μειώνει το επίπεδο ζωής του, οι πλούσιοι αυξάνουν τα κέρδη τους, στο τριπλάσιο.
Μπορεί τα δοτά ΜΜΕ και η κυβερνητική και επιχειρηματική ολιγαρχία να χειραγωγούν για το αντίθετο, όμως είναι πλέον κοινώς αποδεκτό, πως ζούμε σε μια ψεύτικη
οικονομία και το χρήμα που δημιουργείται από ιδιώτες είναι κατά κύριο λόγο πλασματικό.
Λόγω του χρέους τους βέβαια. Δεν είναι άλλωστε και μυστικό. Γιατί, όμως, έχουν βυθιστεί σε χρέος τέτοιου μεγέθους;
Η απάντηση είναι μία˙ επειδή επέτρεψαν στους εαυτούς τους να γίνουν σκλάβοι των τραπεζιτών. Ο δανεισμός χρημάτων από τους τραπεζίτες μπορεί να επιτρέψει σε μια χώρα να έχει ένα υψηλότερο βιοτικό επίπεδο βραχυπρόθεσμα, αλλά αυτό οδηγεί, με μαθηματική ακρίβεια, σε ένα χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο σε μακροπρόθεσμη βάση. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Ηλίου φαεινότερον γιατί, πάντα, πρέπει να αποπληρώσει περισσότερα χρήματα από ό,τι δανείστηκε. Και όταν αυτή η χώρα φτάσει στο σημείο να έχει ένα χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ (του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος = Gross Domestic Product – GDP), άνω του 100%, τότε πλέον είναι που κατ’ ουσίαν πνίγεται στο χρέος. Τεράστια χρηματικά ποσά που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την παροχή βασικών υπηρεσιών και την τόνωση της οικονομίας της, τώρα πρόκειται να εξυπηρετήσουν το τρομακτικό της χρέος.
Σήμερα, οι πολίτες στην Ελλάδα, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία και στην Ιταλία βιώνουν ένα βιοτικό επίπεδο πολύ χαμηλότερο από αυτό που θα έπρεπε να έχουν, διότι οι τραπεζίτες τους έχουν παγιδευτεί σε ατελείωτες σπείρες χρέους. Δυστυχώς, η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που ζουν σ’ αυτές τις χώρες δεν έχουν απολύτως καμμία ιδέα για το ποια είναι η ρίζα των προβλημάτων τους.
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ούτε ένα κυρίαρχο έθνος στη γη που να υποχρεώθηκε ποτέ να δανειστεί έστω και ένα ευρώ από οποιονδήποτε.
Στη θεωρία, δεν υπάρχει τίποτα που να εμποδίζει (πόσο μάλλον να σταματήσει) μια κυβέρνηση από την εκτύπωση χρημάτων που θα είναι ελεύθερα από το χρέος, να τα θέσει σε κυκλοφορία και να τα ξοδέψει για τις δαπάνες της.
Αλλά δεν είναι αυτός ο τρόπος που λειτουργεί ο κόσμος μας.
Αντ’ αυτού, οι εθνικές μας κυβερνήσεις δανείζονται χρήματα -που… «φύτρωσαν» εκ του μηδενός- από τις κεντρικές τράπεζες.
Τώρα, ποια είναι η λογική που κάτι τέτοιο συμβαίνει;
Γιατί, πολύ απλά, οι κυβερνήσεις μας δεν δημιουργούν οι ίδιες τα χρήματα;
Αν η κυβέρνηση της Ελλάδας, όλα αυτά τα χρόνια, είχε εκδώσει άμεσα ελληνικό νόμισμα που θα ήταν ελεύθερο από οποιοδήποτε χρέος, θα είχαμε ένα μηδενικό εθνικό χρέος και δεν θα βρισκόμασταν στη μέση μιας βαθιάς οικονομικής κρίσης σήμερα.
Γιατί, λοιπόν, δεν έχει (?) βρεθεί κάποιος, όλα αυτά τα χρόνια, που να προτείνει να πάμε σε ένα τέτοιο σύστημα;
Αντ’ αυτού, όλοι προσπαθούν να βρουν έναν τρόπο να μπορέσουμε να θολώσουμε αυτήν την οικονομική κάμψη και να πληρώνουμε τα δυσβάστακτα χρέη μας. (Παράλογο?)
Αλλά αυτές είναι οι συνέπειες όταν επιτρέπουμε στους τραπεζίτες να παγιδεύσουν τη χώρα μας στο χρέος.
Τα κεντρικά τραπεζικά συστήματα του κόσμου έχουν σχεδιαστεί για να είναι ατελείωτες σπείρες χρέους που συστηματικά μεταφέρουν πλούτο από τους ανθρώπους και μέσω των κυβερνήσεων, στα χέρια των πάμπλουτων.
Αρκεί να δει κανείς τι συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το αμερικανικό εθνικό χρέος είναι τώρα πάνω από 5000 φορές μεγαλύτερο από ό,τι ήταν όταν η Federal Reserve (η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ που ) δημιουργήθηκε για πρώτη φορά.
Η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και τα υπόλοιπα έθνη του δυτικού κόσμου δεν βουτήχτηκαν σε όλο αυτό το χρέος κατά λάθος.
Αυτό συνέβη κατόπιν ενός καλά οργανωμένου σχεδίου.
Και μπορούμε να δούμε τι συμβαίνει όταν το σύστημα αρχίζει να ξεφτάει και να καταρρέει, αν απλά εξετάσουμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα και στην Ισπανία.
1. Κάποια στιγμή τα έθνη που πνίγονται στο χρέος υποχρεώνονται να εφαρμόσουν μέτρα λιτότητας, σε μια προσπάθεια να μείνουν φερέγγυα.
Αυτό προκαλεί την επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας και ανεβάζει στα ύψη την ανεργία. Βλέπουμε αυτό να συμβαίνει στην Ελλάδα, στην Ισπανία και σε ένα σωρό άλλα έθνη.
Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων τελευταίων ετών, η ελληνική οικονομία έχει συρρικνωθεί κατά σχεδόν 25 τοις εκατό. Μόλις αυτήν την εβδομάδα ανακοινώθηκε ότι το ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα έχει ανέλθει σε 23,1 τοις εκατό (Με τα επίσημα δεδομένα˙ με τα ανεπίσημα αλλά αληθινά, πόση είναι η πραγματική ανεργία που μαστίζει τους Έλληνες?).
Πριν από ένα χρόνο ήταν μόλις 16,8 τοις εκατό, στην Ισπανία, το ποσοστό ανεργίας είναι ακόμη υψηλότερο (Κάποιος μας έχει… προσπεράσει. Ελπίζω να… μην τρέξουμε να τον προλάβουμε!). Έχει χτυπήσει 24,6 τοις εκατό, και ορισμένοι αναλυτές αναμένουν ότι θα φτάσει τελικά το 30 τοις εκατό.
Κάτι τέτοιο θα είχε ποτέ συμβεί αν αυτά τα έθνη (Συγκαταλεγόμαστε κι εμείς ανάμεσά τους, έτσι; Μην ξεχνιόμαστε!) δεν είχαν βουτηχτεί τόσο πολύ στο χρέος;
2. Σε ένα σύστημα με βάση το χρέος, η οικονομική πρόοδος μπορεί να οδηγηθεί σε ύφεση. Στην Ελλάδα, ένας πολύ μεγάλος αριθμός πολιτών έχουν, πράγματι, αρχίσει να εγκαταλείπουν τα αυτοκίνητά τους και το έχουν ρίξει στην ποδηλασία.
Το υψηλό κόστος των τελών κυκλοφορίας, τα καύσιμα αλλά και η επισκευή του αυτοκινήτου αναγκάζει πάρα πολλούς Έλληνες να ξεφορτωθούν τα αυτοκίνητά τους. Σύμφωνα με την στατιστική υπηρεσία της κυβέρνησης, ο αριθμός των αυτοκινήτων στους ελληνικούς δρόμους μειώθηκε πολύ περισσότερο από 40 τοις εκατό σε κάθε ένα από τα τελευταία δύο χρόνια. Εν τω μεταξύ, περισσότερα από 200.000 ποδήλατα πουλήθηκαν το 2011˙ περίπου κατά το ένα τέταρτο αυξημένες οι πωλήσεις ποδηλάτων συγκριτικά με το προηγούμενο έτος.
3. Το τραπεζικό σας σύστημα, αναπόφευκτα, θα διαλυθεί κάποια δεδομένη στιγμή. Κάθε φούσκα χρέους θα εκραγεί εν ευθέτω χρόνο και οι αρχές σε όλη την Ευρώπη προσπαθούν απεγνωσμένα να κρατήσουν το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα από το καταρρεύσει εντελώς.
Όμως, παρά τις προσπάθειές τους, οι άνθρωποι τραβούν χρήματα από τις τράπεζες της Νότιας Ευρώπης με καταιγιστικό ρυθμό. (Με λίγα λόγια, κάνουν ανάληψη των χρημάτων τους, μην έχοντας πλέον καμμία εμπιστοσύνη στο τραπεζικό τους σύστημα.)
Οι εκροές κεφαλαίων από την Ισπανία τετραπλασιάστηκαν μέσα στο 2012. Πιο συγκεκριμένα, μόνον μέσα στο Μάιο, η εκροή κεφαλαίου είχε φτάσει στα 41 δισεκατομμύρια Ευρώ (€ 41.300.000.000) σε σύγκριση με το Μάιο του 2011, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που έχει δημοσιεύσει η ίδια η ισπανική κεντρική τράπεζα.
Κατά τους πρώτους πέντε μήνες του 2012, συνολικά € 163 δισεκατομμύρια έφυγαν από τη χώρα, όπως δείχνουν τα στοιχεία. Κατά την ίδια περίοδο, ένα χρόνο νωρίτερα, η Ισπανία είχε καταγράψει καθαρή εισροή κεφαλαίων ύψους € 14,6 δισεκατομμυρίων.
4. Σε όλες τις χώρες που έχουν ένα σύστημα βασισμένο στο χρέος, οι φόροι (και μιλάμε για τους φόρους που εμείς θα πληρώσουμε!) θα αυξηθούν σε γελοία επίπεδα.
Όταν ο φόρος εισοδήματος εισήχθη στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1913, η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών ήταν στη φορολογική κλίμακα του 1 τοις εκατό.
Όλα αυτά τα χρόνια έχουν υπάρξει αμέτρητες υποσχέσεις ότι οι φόροι θα περιοριστούν, αλλά είναι από εκείνες τις υποσχέσεις που οι ίδιοι που τις δίνουν, οι ίδιοι και τις αθετούνε!
Ακόμα και όταν μας παρέχονται “φορολογικές ελαφρύνσεις” με το ένα χέρι, συνήθως καταλήγουν σε αύξηση των φόρων -με δέκα διαφορετικούς τρόπους- με το άλλο χέρι.
Είναι απίστευτο αν σκεφτεί κανείς το πόσους και ποιους τρόπους σκαρφίζονται για να μας πάρουν με τα δυο χέρια ό,τι μας έδωσαν με το ένα!
Είναι λες και οι πολιτικοί μας «τρελλαίνονται» να ανακαλύπτουν καθημερινώς νέους τρόπους για να μας φορολογούν, χωρίς στην ουσία να το καταλαβαίνουμε. (Και όταν, βέβαια, το αντιλαμβανόμαστε είναι ήδη πολύ αργά. Ο… νόμος έχει ήδη ψηφιστεί.)
Στο τέλος, με όλη την… ευρεσιτεχνία που τους διακρίνει, μας παίρνουν όσα περισσότερα μπορούνε! (Και γιατί να μην το κάνουν άλλωστε? Αφού τους το επιτρέπουμε…)
Κοιτάξτε τι συμβαίνει στη Γαλλία. Η νεοεκλεγείσα σοσιαλιστική πρόεδρος της Γαλλίας λέει ότι το κόμμα της σχεδιάζει να αυξήσει το φορολογικό συντελεστή έως 75 τοις εκατό.
Αλλά ακόμα κι αν οι πολιτικοί μας φορολογούν μέχρι τελικής πτώσεως -και μιλάμε για τη δική μας πτώση φυσικά!- αυτοί οι ίδιοι θα… κατορθώσουν να υψώνουν γιγαντιαία βουνά χρέους πάνω από το πτώμα μας!
-Και αν αυτό σας ακούγεται κάπως, σκεφτείτε μόνον πως κάθε παιδί / εγγόνι / δισέγγονο, γεννιέται, λέει, με χρέος… (δεν θα αναφερθώ σε νούμερα, καθώς τα νούμερα αλλάζουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα και κατά πώς τους βολεύουν!)-
5. Το νόμισμα σας αργά αλλά σταθερά μετατρέπεται σε νόμισμα άνευ αξίας. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι ο πληθωρισμός είναι ένας φόρος. Κάθε ευρώ που, επί του παρόντος, έχετε στην τράπεζα χάνει συνεχώς αξία. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι σε ένα σύστημα με βάση το χρέος (γιατί τέτοιο σύστημα έχουμε), το συνολικό ποσό των χρημάτων και το συνολικό ποσό του χρέους που υποτίθεται θα διατηρηθεί, διαρκώς επεκτείνεται. Από τη στιγμή που συστάθηκε η Ομοσπονδιακή Τράπεζα, η αξία του δολαρίου των ΗΠΑ έχει μειωθεί κατά πολύ˙ πάνω από το 95 τοις εκατό. Αυτό δεν συνέβη τυχαία. Το κάθε σημαντικό νόμισμα σε όλο τον κόσμο έχει σταθερά πτωτική τάση.
6. Όταν τα πράγματα γίνουν αρκετά άσχημα, αναπόφευκτο είναι πως θα υπάρξουν διαδηλώσεις, ταραχές στους δρόμους και εξεγέρσεις.
7. Όταν μία οικονομία που είναι βασισμένη στο χρέος συντριβεί, επέρχεται η στενότητα χρήματος και οι ελλείψεις επηρεάζουν δραματικά τη ζωή μας. Κοιτάξτε τι συμβαίνει εδώ στην Ελλάδα. Οι Ελλείψεις στο χώρο της Ιατρικής έχουν γίνει ένα τεράστιο πρόβλημα.
Το παρακάτω είναι από ένα άρθρο του Bloomberg:
Η Μίνα Μαύρου, η οποία διευθύνει ένα φαρμακείο σε ένα μεσοαστικό προάστιο της Αθήνας, ξοδεύει ώρες κάθε μέρα στέλνοντας υπομνήματα σε φαρμακευτικές εταιρείες, σε μεγάλες εταιρείες διανομής αλλά και σε συναδέλφους της, επιδιώκοντας την μείωση -επιτέλους!- των τιμών των φαρμάκων.
Φάρμακα που σώζουν ζωές, συχνά εμφανίζονται με βαθυκόκκινο χρώμα στα δεδομένα των υπολογιστών των φαρμακοποιών, που σημαίνει ότι τα συγκεκριμένα προϊόντα δεν είναι σε απόθεμα ή ότι φαρμακοποιοί δεν μπορούν να παραγγείλουν όσα κομμάτια χρειάζονται. Λέει η κα Μαύρου:
Όταν βλέπουμε κόκκινο χρώμα στην οθόνη του υπολογιστή μας, θέλουμε να φωνάξουμε: Η κατάσταση επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα. Τα 12.000 φαρμακεία που βρίσκονται διάσπαρτα σχεδόν σε κάθε γωνιά του δρόμου στις ελληνικές πόλεις είναι τα κατεστραμμένα τριχοειδή αγγεία ενός περίπλοκου συστήματος, από το οποίο περιμένουν οι ασθενείς την απαραίτητη θεραπεία τους. (Το θέμα, βέβαια, είναι αν τελικά οι ασθενείς στην Ελλάδα τυγχάνουν θεραπείας! Και όταν λέω τυγχάνουν, κυριολεκτώ! Διότι είναι πλέον είναι καθαρά θέμα τύχης το αν θα βρεις γιατρό στο νοσοκομείο ή έστω και… οινόπνευμα!)
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φαρμακοποιών αναφέρει, σε εκθέσεις του, ελλείψεις περίπου των μισών από τα 500 πιο χρησιμοποιούμενα φάρμακα.
8. Ο πληθυσμος θα φτάσει σε τέτοια επίπεδα απελπισίας που τελικά θα αρχίσουν να δημιουργούν μεταξύ τους «ομάδες» για να λεηλατήσουν τρόφιμα και προμήθειες από τα καταστήματα.
Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν δουλειά και δεν μπορούν να θρέψουν τις οικογένειές τους, συχνά βρίσκονται να κάνουν πράγματα που ποτέ δεν φανταζόταν οι ίδιοι ότι θα κάνουν. Απλά δείτε τι συμβαίνει στην Ισπανία αυτήν τη στιγμή.
Άνεργοι, από τον χώρο της πρακτικής εκπαίδευσης και άλλα μέλη του σωματείου πήγαν σε δύο σούπερ μάρκετ, το ένα στην Ecija (Σεβίλλη) και το άλλο στην Arcos de la Frontera (Κάντιθ) και γέμισαν τα καρότσια με είδη πρώτης ανάγκης.
Είπαν ότι οι άνθρωποι έχουν απαλλοτριωθεί και σκοπεύουν να «απαλλοτριώσουν το απαλλοτριωθέν».
Τα τρόφιμα, λένε, όπως το γάλα, τη ζάχαρη, τα ρεβίθια, τα ζυμαρικά και το ρύζι που έχουν δοθεί σε φιλανθρωπικά ιδρύματα προς διανομή, δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν όλα τα αιτήματα για βοήθεια που δέχονται. Η ανεργία στη Sierra de Cadiz έχει ανέλθει στο 40%.
9. Αν τα πράγματα γίνουν αρκετά άσχημα, ακόμη και βασικές υπηρεσίες μπορεί να αρχίσουν να κλείνουν.
Οι Αρχές στην Ελλάδα εύλογα ανησυχούν ότι μπορεί να υπάρχουν διακοπές στην παροχή του φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας. Οι προμηθευτές αφήνουν τους λογαριασμούς απλήρωτους για μεγάλα χρονικά διαστήματα, και μια μέρα εκατομμύρια Έλληνες μπορεί να ξυπνήσουν και να διαπιστώσουν ότι η ισχύς / ενέργεια στα σπίτια τους έχει διακοπεί.
Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) της Ελλάδας έχει κάνει δήλωση στο Reuters ότι τον Αύγουστο του 2012 κάλεσε έκτακτη συνεδρίαση για να αποτραπεί η κατάρρευση της ηλεκτρικής ενέργειας και του συστήματος φυσικού αερίου που επλήγησαν από το χρέος της χώρας.
‘Η ΡΑΕ αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση της κρίσης ώστε να αποτραπεί η κατάρρευση του συστήματος φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας.’ δήλωσε στο Reuters ο κύριος της ρυθμιστικής αρχής, Νίκος Βασιλάκος.
Η ΡΑΕ έλαβε αυτήν την απόφαση κατόπιν επιστολής από τη ΔΕΠΑ, την εταιρεία φυσικού αερίου της Ελλάδας, η οποία απείλησε να κόψει την παροχή ρεύματος στους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας (κοινώς, στα καταχρεωμένα νοικοκυριά), εάν αποτύχουν να διευθετήσουν τις καθυστερημένες οφειλές τους στην εταιρεία.
10. Σε μια οικονομική ύφεση, πολλοί άνθρωποι αρχίζουν να χάνουν εντελώς την ελπίδα. Ένας αυξανόμενος αριθμός γονέων στη νότια Ευρώπη έρχονται αντιμέτωποι με τέτοιες απελπιστικές καταστάσεις, που φτάνουν στο σημείο να εγκαταλείπουν τα ίδια τους τα μωρά!
Σύμφωνα με τα Χωριά SOS, μια ευρωπαϊκή φιλανθρωπική οργάνωση που προσπαθεί να βοηθήσει τις οικογένειες σε οικονομική δυσχέρεια προτού φτάσουν στο έσχατο σημείο της εγκατάλειψης, τον τελευταίο μόνο χρόνο, έχουν εγκαταλειφθεί 1.200 παιδιά στην Ελλάδα και 750 στην Ιταλία. Ποσοστό, δηλαδή, διπλάσιο συγκριτικά με τα 400 παιδιά που εγκαταλείφθηκαν στην Ιταλία πριν από ένα χρόνο. Τώρα, κρίνετε μόνοι σας πόσο έχει αυξηθεί η εγκατάλειψη στην χώρα μας, δεδομένου ότι 114 παιδιά εγκαταλείφθηκαν το 2003 στην Ελλάδα.
11. Ακριβώς όπως είδαμε κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης στη δεκαετία του 1930, υπάρχει μια απότομη αύξηση των αυτοκτονιών σε κάθε οικονομικό κραχ.
Η Ελλάδα δεν είχε δει ποτέ κάτι σαν αυτό που συμβαίνει τώρα. Το ποσοστό των αυτοκτονιών έχει φτάσει σε απόλυτα ύψη.
Το παρακάτω είναι από ένα άρθρο του Reuters, τον Απρίλιο του 2012.
Τη Δευτέρα, μια 38χρονη λέκτορας γεωλογίας κρεμάστηκε από ένα φανοστάτη στην Αθήνα και την ίδια ημέρα ένα 35χρονος ιερέας έκανε βουτιά θανάτου από το μπαλκόνι του στη βόρεια Ελλάδα. Την Τετάρτη, ένας 23χρονος φοιτητής αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι.
Σε μια χώρα που έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά αυτοκτονιών στον κόσμο, μια αύξηση του αριθμού των αυτοκτονιών στον απόηχο της οικονομικής κρίσης έχει συγκλονίσει και συμπαρασύρει το έθνος της Μεσογείου και τα μέσα ενημέρωσής του.
Όσο γι αυτούς που ζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα πρέπει να παρακολουθούν, πολύ στενά, τι συμβαίνει στην Ευρώπη διότι παρόμοιες συνθήκες θα επικρατήσουν και στις Ηνωμένες Πολιτείες αρκετά σύντομα.
Δυστυχώς, οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν συνειδητοποιούν καν πώς φτάσανε σε αυτό το χάλι.
Ο καθηγητής Steven Yates έχει γράψει:
‘Θα πρέπει να είναι σαφές ότι αυτή η χώρα του δυτικού πολιτισμού ήταν σε λάθος τροχιά, καθώς οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες, σε συνεργασία, επέτρεψαν τη μαζική πιστωτική επέκταση να τρέχει ανεξέλεγκτα και το δημόσιο χρέος να εκτιναχθεί στα ύψη. Πάρτε για παράδειγμα την ψευδο-ευημερία της δεκαετίας του 1990.
Ο Νίξον είχε «κλείσει το χρυσό παράθυρο» στις 15 Αυγούστου 1971. Το εθνικό χρέος των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν περίπου 400 δισεκατομμύρια δολάρια. Περίπου δέκα χρόνια αργότερα, το χρέος πέρασε το όριο του 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων. Δέκα χρόνια μετά, το χρέος ανήλθε στα 6 τρισεκατομμύρια δολάρια. Όταν ο Τζορτζ Μπους έφυγε από το γραφείο του, που ήταν η μεγαλύτερη δαπάνη Ρεπουμπλικάνων στην ιστορία των ΗΠΑ, το χρέος είχε αυξηθεί σε πάνω από 11 τρισεκατομμύρια δολάρια. Σήμερα, το δημόσιο χρέος μπορεί να ξεπερνά τα 16 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συσσωρεύσει το μεγαλύτερο βουνό χρέους στην ιστορία του κόσμου και θα έρθει η στιγμή που αυτό το βουνό θα τους συντρίψει ολοκληρωτικά.
Δυστυχώς, η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών ζουν αποπληρώνοντας επιταγές πληρωμής με… (άλλες) επιταγές πληρωμής και είναι εντελώς απροετοίμαστοι για το οικονομικό χάος που τους χτυπάει την πόρτα.’
DEBT MONEY
Μια μελέτη διαπίστωσε ότι το 64 τοις εκατό όλων των Αμερικανών έχουν λιγότερο από 1000 δολάρια στην τράπεζα. Μπορείτε να το πιστέψετε αυτό;
Παρότι θα μπορούσαμε να βρεθούμε στα πρόθυρα μιας ακόμα παγκόσμιας επισιτιστικής κρίσης, οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν έχουν αρκετά τρόφιμα ούτε για ένα μήνα, στα σπίτια τους.
Παρόλο που η οικονομία των ΗΠΑ βρίσκεται στα πρόθυρα μιας ακόμα ύφεσης, οι περισσότεροι Αμερικανοί συνεχίζουν να αγοράζουν παιχνίδια που δεν χρειάζονται και να πληρώνουν γι αυτά με τις πιστωτικές κάρτες που δεν θα έπρεπε κανείς να χρησιμοποιεί. Και το χειρότερο όλων; Έχουμε βρεθεί εν τω μέσω μιας καταστάσεως, χωρίς κανένα φως στην άκρη του τούνελ. Επιτρέψαμε στους εαυτούς μας να γίνουν σκλάβοι των τραπεζιτών˙ και τώρα θα υποστούμε τις συνέπειες.
greek-observatory
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου