Αληθινό περιστατικό στη Θεσσαλονίκη

Ντροπή σας πολιτικάντηδες, καναλάρχες, λαμόγια, που μας φέρατε ως εδώ και ντροπή δική μου που σας ανέχτηκα τόσα χρόνια και σας το επέτρεψα.

Γυρίζοντας σπίτι από τη δουλειά μεσημέρι, οδηγώντας τo αυτοκίνητο σε κεντρικό, πολυσύχναστο αλλά στενό δρόμο του Ευόσμου, βλέπω πεσμένη μια γιαγιά (από τις παραδοσιακές, με το..

κοντό άσπρο μαλλάκι, μαυροφορεμένη), πάνω από ογδόντα χρόνων, η μισή πάνω στο πεζοδ

ρόμιο και η μισή μέσα στο κάθετο της κεντρικής οδού στενάκι. Τα αυτοκίνητα ουρά, κανείς δεν έδειχνε να την έχει αντιληφθεί. Προχώρησα δύο στενά παρακάτω κοιτάζοντας από τον καθρέφτη και ψάχνοντας να βρω μέρος να σταματήσω. Πάρκαρα πάνω στο πεζοδρόμιο, κατέβηκα και πλησιάζοντας με πρόλαβε ένας νεαρός όχι πάνω από εικοσιπέντε χρονών, που είχε σταματήσει μες τη μέση του δρόμου με alarm και τη βοηθούσε να σηκωθεί.

Η γιαγιούλα του έλεγε κλαίγοντας ότι ζαλίστηκε και έπεσε, καθώς ηταν πολύ στενοχωρημένη, γιατί η σύνταξή της τελείωσε και πήγε σε μια γειτόνισα, που τη γνωρίζει από το '62 να της ζητήσει δανεικά 10 ευρώ για να πάρει ψωμί και κάτι να μαγειρέψει και εκείνη της αρνήθηκε.

Να μην τα πολυλογώ, ο νεαρός της έδωσε ένα μικρό χαρτονόμισμα, το ίδιο και εγώ. Ο νεαρός μπήκε στο αυτοκίνητό του και έφυγε. Τη ρώτησα δυο-τρεις φορές αν είναι καλά και αν ήθελε να την πάω σπίτι και καθώς αρνιότανε, δίνοντάς μου χίλιες ευχές, έφυγα κι εγώ.

Γύρισα σπίτι και έκλαψα πολύ. Σίγουρα δεν ήταν επαγγελματίας ζητιάνα. Αν όσα έλεγε είναι αλήθεια, είναι τραγικό. Αν ήταν θέατρο, είναι τραγικότερο. Ογδονταπεντάχρονη γιαγιά να αναγκάζεται να ρισκάρει τη σωματική της ακεραιότητα και την αξιοπρέπειά της για 10 ευρώ.

Ντροπή σας πολιτικάντηδες, καναλάρχες, λαμόγια, που μας φέρατε ως εδώ και ντροπή δική μου που σας ανέχτηκα τόσα χρόνια και σας το επέτρεψα.

Γ.Θεοφάνους

..........

(σ.σ. taxalia: το περιστατικό είναι αληθινό, 100%. Το τονίζουμε, επειδή στο διαδίκτυο κυκλοφορεί πολύ φούμαρο...)