Η μάνα Κρήτη δεν ξεχνά πάντα θα σε θυμάται, γιατί ανδρειωμένος θάνατος, θάνατος δεν λογάτε

...τη λάμψη σου σταυραετέ κι ο ήλιος την ζηλεύει, κι ενώ ανατέλλει γελαστός θλιμμένος βασιλεύει...