Γράφει ο Δευκαλίων
Σάββατο πρωί, μόλις είχα ξυπνήσει και ετοίμαζα τον καφέ μου όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Στην οθόνη του τηλεφώνου είδα να σχηματίζεται ο αριθμός και το όνομα του παλιού μου φίλου και συμφοιτητή Ανδρέα Λ., από την Κύπρο.
Απάντησα απορημένος και άκουσα αμέσως την γνώριμη φωνή του φίλου Ανδρέα Λ. να μου λέει θυμωμένα και με έντονη Κυπριακή προφορά: «Κουμπάρε! Πήραμε τ΄ αρχίδια μας!».
Η περιέργεια μου έγινε ακόμα μεγαλύτερη και του ζήτησα να μου εξηγήσει τι συμβαίνει πρωί-πρωί και γιατί ήταν τόσο εκνευρισμένος και θυμωμένος.Απάντησα απορημένος και άκουσα αμέσως την γνώριμη φωνή του φίλου Ανδρέα Λ. να μου λέει θυμωμένα και με έντονη Κυπριακή προφορά: «Κουμπάρε! Πήραμε τ΄ αρχίδια μας!».
Με τον Ανδρέα είχαμε γνωριστεί πριν 30 χρόνια και βάλε στις αίθουσες του Πανεπιστημίου. Ο Ανδρέας είναι από την Λευκωσία και ήταν οργανωμένος στην ΚΝΕ, καθ’ ότι η οικογένεια του στην μεγαλόνησο ήταν παραδοσιακά ενταγμένη στο ΑΚΕΛ. Τα χρόνια πέρασαν ο Ανδρέας Λ. τελείωσε το Πανεπιστήμιο και επέστρεψε στην Κύπρο όπου σταδιοδρόμησε με επιτυχία. Κρατήσαμε ζωντανή την φοιτητική φιλική σχέση και τα λέγαμε τακτικά, είτε όταν εγώ κατέβαινα στην Μεγαλόνησο, είτε όταν ο Ανδρέας έρχονταν για δουλειές στην Αθήνα.
Όλα αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου στην ζωή μας. Έτσι και στην ζωή του φίλου μου του Ανδρέα Λ . Ένα μόνο έμενε σταθερό τόσα χρόνια… Η πίστη του στο ΑΚΕΛ. Μόνο στις τελευταίες εκλογές και μετά από πολλές συζητήσεις μεταξύ μας μου αποκάλυψε ένα βράδυ: «Κουμπάρε… Εγώ τελείωσα με το ΑΚΕΛ, θα ψηφίσω Γιώργο Λιλήκα γιατί καταλαβαίνω ότι είναι ο μόνος πατριώτης».
Έμεινα εμβρόντητος. Ο Ανδρέας, το μεγαλοστέλεχος του ΑΚΕΛ να στηρίζει την υποψηφιότητα ενός κεντροαριστερού, του Γιώργου Λιλήκα…
Τον ερώτησα γιατί και μου απάντησε:
«Κουμπάρε, βλέπω τι γίνεται στην Ελλάδα με το μνημόνιο και πολύ φοβάμαι ότι και στην Κύπρο ετοιμάζουν τα ίδια. Πρέπει να τους σταματήσουμε. Ο Γιώργος Λιλήκας ίσως τα καταφέρει».
Συμφώνησα μαζί του. Τα μετέπειτα αποτελέσματα των κυπριακών εκλογών δεν δικαίωσαν την επιλογή του φίλου μου του Ανδρέα και διέψευσαν και τις δικές μου προσδοκίες ότι ένα κομμάτι του Ελληνισμού θα απαντούσε επιτέλους ΟΧΙ στις προθέσεις της τρόικας. Όμως, όπως όλοι οι ρομαντικοί στάθηκα στο όντως σημαντικό ποσοστό που πήρε ο αντιμνημονιακός υποψήφιος Γιώργος Λιλήκας στον πρώτο γύρο των Κυπριακών Προεδρικών Εκλογών, θεωρώντας το μήνυμα νίκης.Όλα αυτά τα σκεπτόμουν όση ώρα ο φίλος μου ο Ανδρεάς Λ. μου εξηγούσε και με ενημέρωνε για αυτά που συνέβησαν και για τις αποφάσεις που πάρθηκαν στο Euro group της Παρασκευής. Για το κούρεμα των καταθέσεων, για τους κινδύνους που αντιμετώπιζε πλέον η Κυπριακή Οικονομία και η ίδια η ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ξαφνικά κατάλαβα πόσο ευάλωτοι ήταν όλοι αυτοί οι τροϊκανοί και μνημονιακοί!
Πόσο εύκολο ήταν να τους ανατρέψουμε και να τους νικήσουμε. Αρκούσε μία μεγάλη ουρά αγανακτισμένων έξω από μία κλειστή τράπεζα. Απάντησα λοιπόν στον φίλο μου τον Ανδρέα:
«Κουμπάρε! Θα πάρουνε τ’ αρχίδια μας!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου