Ολόκληρη η τρομερή προφητεία του Ιωσήφ του Βατοπαιδινού, με αφορμή το σημερινό τρομοκρατικό χτύπημα στη Βουλγαρία
"Ακούσατε Έθνη και λαοί της Οικουμένης πάσης
/ και εσύ αναγνώστα πρόσεχε σ’αυτό που θα διαβάσης.
Είναι σκληρά και λυπηρά, αλλά είναι πεπρωμένα /να γίνουν όσα στας Γραφάς ευρίσκονται γραμμένα.
Τάγραψαν οι Πατέρες μας ο κόσμος για να μάθη
/ από αυτόν τον
πόλεμο τι μέλλεται να πάθη.
Για να προσφύγη στον Θεόν και να μετανοήση
/ αν θέλη για να σωθή και ευτυχής να ζήση.
Με μιας θα ανάψη η φωτιά από μικρή αιτία
/ κραυγή πολέμου έρχεται από τη Βουλγαρία.
Η δε Ρωσία ξαφνικά εισβάλλει στην Τουρκία
/ και ως χείμαρρος ορμητικός σαρώνει την Περσία.
Και προχωρεί ακάθεκτη φθάνει στην Παλαιστίνη
/ Θεός θέλει ο Αντίχριστος του Κόσμου για να γίνη.
Τότε κατέρχονται ομού της Δύσεως τα κράτη
/ ουαί στα Έθνη του Βορρά γίνονται όλα στάχτη.
Με λύσσα αμύνεται σκληρά η Αρκτος (Ρωσία) στην Τουρκία
/ που αδίκησε την Ελλάδα και όλη αναφλέγεται και καίει σα λαμπάδα.
Ματαίως αγωνίζεται η Άρκτος να κράτηση
/ τα περιβόητα Στενά(Σουέζ) στο τέλος θ' απηυδήσει.
Γιατί από την Ανατολή, Κορέα, Μαντζουρία
/ εισβάλλει η Αμερική με την Ιαπωνία
/ και προχωρεί ολοταχώς γραμμή στη Σιβηρία
/ ενώ στη Δυτική πλευρά νικά η Γερμανία
/ και τότε είναι αδύνατον να κρατηθή η Ρωσία
/ και εγκαταλείπει τα Στενά, Αίγυπτον και Τουρκία.
Κτυπιέται η Άρκτος πανταχού και φεύγει προτροπάδην
/όπως διασκορπίζεται ένα άτακτο κοπάδι.
Τότε ομού θα ητηθή και η δόλιος Τουρκία
/ γιατί θα πράξη πονηρά μεγάλη προδοσία.
Γιατί αφού καταβληθή όλη από τη Ρωσία
/ Θα συμμαχήσει μετ'αυτής και με την Βουλγαρία. Για τούτο όσοι χριστιανοί ευρίσκονται στην Πόλη
/ και στα περίχωρα αυτής,πρέπει να φύγουν όλοι.
Γιατί η Πόλις (=Κωνσταντινούπολη) θα καή και ουδείς θα απομείνη
/κάτοικος ζων εντός αυτής.
Μον' ο Ναός θα μείνη
/(ο οίκος ούτος και Ναός της του Θεού Σοφίας
/όστις θα μείνει αείφωτος φάρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας
/ εξ ού το φως θα ξαπλωθή σ' όλη την Οικουμένη
/ της Βασιλείας του Χριστού που ο κόσμος αναμένει).
Η πρώτη φάσις έληξε του τρομερού πολέμου
/ τόσα δεινά πέντε μηνών δεν επαρκούν Θεέ μου;
/ κι πάλιν νέος πόλεμος θ' αρχίση να ξεσπάση
/αλλοίμονο στον άνθρωπο τι έχει να περάση.
Το ζήτημα της Πόλεως πάλι θα βγει στη μέση
/κι ο κόσμος θα περιπλεχθεί και δε θα ξεμπερδεύση.
Αμέσως η διχόνοια ενσκήπτει εις την Κρήτη
/και ανάπτουν εις τα αυθωρεί (αμέσως) τα μίση και τα πάθη.
Αφού οι ισχυροί της γης απογοητευθώσιν
/ τότε θα γίνη πόλεμος, που ουδέποτε έχει γίνει, αλλοιμονον στους ασεβείς κανείς δε θα απομείνη.
Τότε η Ελλάς ουδέτερη και πάντα αδικημένη
/το δίκαιο της θα ζητή
και έτοιμη θα αναμένη/χωρίς ν' αναμιχθή.
Και τότε θα μιλήση όταν η σάλπιγξ του Θεού
/εκ του ουρανού σαλπίση για να δικαιωθεί.Τότε τα Έθνη μεληδόν θα σφάζωνται αγρίως
/στα όρια της Πόλεως για τα Στενά κυρίως.
Τότε θα πλεύση και πνιγή στο αίμα το μοσχάρι
/τότε θα εκκαθαρισθή η ήρα απ' το σιτάρι.
Στη θάλασσα όπου βρεθή πλοίο δεν θ' απομείνει
/και από το αίμα η θάλασσα κοκκινωπή θα γίνη.
Η Πόλις θα κατακαυσθή κι ίχνος δεν θα υπάρξη
/πλέον ανθρώπου υλιστή γιατί πολλά έχει πράξη.
Μόνος θα μείνει ο Ναός της του Θεού Σοφίας
/το στόλισμα της Νύμφης του Αγίας του Εκκλησίας. Τρία ημερονύκτια θα διαρκέση η μάχη
/όποιος εξέλθει ζωντανός μεγάλη τύχη θάχη.
Κράτη ομού δέκα οκτώ με πείσμα αγριεμένα
/θα σφάζωνται αλλόφρονα στο αίμα βουτυγμένα. Την τρίτη ημέρα ακριβώς όσοι εξηντλημένοι
/από την μάχη ο' οποζούν θα δούνε ξαφνιασμένοι
/εκεί ψηλά στον ουρανό στα δεξιά τα μέρη
/να λάμπη υπέρ τον ήλιον ένα μεγάλο αστέρι.
Και από τ' αστέρι κάτωθεν ένας Σταυρός ν'αστράπτη
/πύρινος κατακόκκινος κι'έκπληκτα τα Κράτη
/ακούσουνε εκ του ουρανού μια φωνή βροντώδη
/αγγέλου απροσδόκητον που θα σταθούν στο πόδι.
Τα όπλα θα πετάξουμε στη γη και τρομαγμένοι
/τ' αστέρι θα κοιτάξουνε σαν απολιθωμένοι. Σταθήτε θ' ακουσθή φωνή. Σταθήτε επί τόπου
/Γιατί αρκετά εχύθηκε το αίμα του ανθρώπου. Σπεύσατε πάραυ
τα εκεί στα δεξιά τα μέρη
/το τόξο ακολουθήστε που βγαίνει από το αστέρι.
Κι εκεί θα βρήτε άνθρωπον άγιον
/δικόν μου.
Ποιμένα αυτόν εξέλεξα δια το ποίμνιόν μου.
Τούτον και σεις εκλέξατε ποιμένα να ποιμάνη
/τα πρόβατα μου, που γυρνούν έρημα δίχως στάνη.
Νύκτα θ' ακουσθή η φωνή μου και ο κόσμος τρομαγμένος
/εκ της φωνής της σάλπιγγος θα μείνη σαστισμένος.
Κι ευθύς το τόξον θα στραφή προς νότον στην Ελλάδα
/που απ' τό φως τό ουράνιον θα φέγγη σάν λαμπάδα.
Τότε θα καταφθάνουνε οι Πρέσβεις στην Ελλάδα
/ολόχαρη δε η Ελλάς με βία και γρηγοράδα.
Τότε η Ελλάς θα σηκωθή πρώτη με το στρατό της
/να εκπληρώσει ολόχαρη τον Ιερόν σκοπόν της.
Να καταλάβη αμαχητί, τα ιερά της μέρη
/που της τα πήραν οι εχθροί, που όλος ο κόσμος ξέρει.
Τότε οι πρόσφυγες ομού από χαρά σκιρτώντες
/θα τρέξουνε στα μέρη τους σαν αετοί πετώντας.
Τότε ο Έλλην Βασιλεύς, ο εκλεκτός Κυρίου
/εις πάντα θάναι άριστος και επί της υφηλίου
/θα άρχη και θα διοική μετά δικαιοσύνης
/και η γη θα χαίρεται εκ διαρκούς ειρήνης.
Τα όπλα τα πολεμικά θα γίνουν εργαλεία
/και άροτρα γεωργικά
/κι ειρήνη και ευτυχία. Θα Βασιλεύση πανταχού
/ κι ως αδελφοί να ζώσι
/οι άνθρωποι επί της γης και δεν θα ερωτώσι
/ο εις τον άλλον άνθρωπον μήπως και είναι ξένος
/αλλά θα λέγεται αδελφός και εκ του Αδάμ το γένος.
Έλληνες ανανήψατε αυτή είναι η αλήθεια/μή σας πλανούν οι άπιστοι πώς είναι παραμύθια.
Όλα αυτά θα γίνουνε η ώρα πλησιάζει
/ το σύμπαν αναταράσεται και σας δεν σας τρομάζει: Η συμφορά που έρχεται τους ασεβείς να πλήξη
/και εκ της γης αλύπητα να τους αξαφανίση.
Πάρετε την απόφασιν και λογικά σκεφθήτε
/αν θέλετε να ζήσετε και αιώνια να σωθήτε
/όλοι μετανοήσατε στραφήτε προς τα θεία
/γιατί ουδεμία απ' αυτήν υπάρχει σωτηρία.
Ο πόλεμος που έρχεται ουδέποτε έχει γίνει
/τόσον μεγάλος και φρικτός και δεν θα γένη ειρήνη.
Εάν δεν εκκαθαρισθή η ήρα από το σιτάρι
/ και τα ζιζάνια θα καούν σαν το ξήρο χωρτάρι.
/ και εσύ αναγνώστα πρόσεχε σ’αυτό που θα διαβάσης.
Είναι σκληρά και λυπηρά, αλλά είναι πεπρωμένα /να γίνουν όσα στας Γραφάς ευρίσκονται γραμμένα.
Τάγραψαν οι Πατέρες μας ο κόσμος για να μάθη
/ από αυτόν τον
πόλεμο τι μέλλεται να πάθη.
Για να προσφύγη στον Θεόν και να μετανοήση
/ αν θέλη για να σωθή και ευτυχής να ζήση.
Με μιας θα ανάψη η φωτιά από μικρή αιτία
/ κραυγή πολέμου έρχεται από τη Βουλγαρία.
Η δε Ρωσία ξαφνικά εισβάλλει στην Τουρκία
/ και ως χείμαρρος ορμητικός σαρώνει την Περσία.
Και προχωρεί ακάθεκτη φθάνει στην Παλαιστίνη
/ Θεός θέλει ο Αντίχριστος του Κόσμου για να γίνη.
Τότε κατέρχονται ομού της Δύσεως τα κράτη
/ ουαί στα Έθνη του Βορρά γίνονται όλα στάχτη.
Με λύσσα αμύνεται σκληρά η Αρκτος (Ρωσία) στην Τουρκία
/ που αδίκησε την Ελλάδα και όλη αναφλέγεται και καίει σα λαμπάδα.
Ματαίως αγωνίζεται η Άρκτος να κράτηση
/ τα περιβόητα Στενά(Σουέζ) στο τέλος θ' απηυδήσει.
Γιατί από την Ανατολή, Κορέα, Μαντζουρία
/ εισβάλλει η Αμερική με την Ιαπωνία
/ και προχωρεί ολοταχώς γραμμή στη Σιβηρία
/ ενώ στη Δυτική πλευρά νικά η Γερμανία
/ και τότε είναι αδύνατον να κρατηθή η Ρωσία
/ και εγκαταλείπει τα Στενά, Αίγυπτον και Τουρκία.
Κτυπιέται η Άρκτος πανταχού και φεύγει προτροπάδην
/όπως διασκορπίζεται ένα άτακτο κοπάδι.
Τότε ομού θα ητηθή και η δόλιος Τουρκία
/ γιατί θα πράξη πονηρά μεγάλη προδοσία.
Γιατί αφού καταβληθή όλη από τη Ρωσία
/ Θα συμμαχήσει μετ'αυτής και με την Βουλγαρία. Για τούτο όσοι χριστιανοί ευρίσκονται στην Πόλη
/ και στα περίχωρα αυτής,πρέπει να φύγουν όλοι.
Γιατί η Πόλις (=Κωνσταντινούπολη) θα καή και ουδείς θα απομείνη
/κάτοικος ζων εντός αυτής.
Μον' ο Ναός θα μείνη
/(ο οίκος ούτος και Ναός της του Θεού Σοφίας
/όστις θα μείνει αείφωτος φάρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας
/ εξ ού το φως θα ξαπλωθή σ' όλη την Οικουμένη
/ της Βασιλείας του Χριστού που ο κόσμος αναμένει).
Η πρώτη φάσις έληξε του τρομερού πολέμου
/ τόσα δεινά πέντε μηνών δεν επαρκούν Θεέ μου;
/ κι πάλιν νέος πόλεμος θ' αρχίση να ξεσπάση
/αλλοίμονο στον άνθρωπο τι έχει να περάση.
Το ζήτημα της Πόλεως πάλι θα βγει στη μέση
/κι ο κόσμος θα περιπλεχθεί και δε θα ξεμπερδεύση.
Αμέσως η διχόνοια ενσκήπτει εις την Κρήτη
/και ανάπτουν εις τα αυθωρεί (αμέσως) τα μίση και τα πάθη.
Αφού οι ισχυροί της γης απογοητευθώσιν
/ τότε θα γίνη πόλεμος, που ουδέποτε έχει γίνει, αλλοιμονον στους ασεβείς κανείς δε θα απομείνη.
Τότε η Ελλάς ουδέτερη και πάντα αδικημένη
/το δίκαιο της θα ζητή
και έτοιμη θα αναμένη/χωρίς ν' αναμιχθή.
Και τότε θα μιλήση όταν η σάλπιγξ του Θεού
/εκ του ουρανού σαλπίση για να δικαιωθεί.Τότε τα Έθνη μεληδόν θα σφάζωνται αγρίως
/στα όρια της Πόλεως για τα Στενά κυρίως.
Τότε θα πλεύση και πνιγή στο αίμα το μοσχάρι
/τότε θα εκκαθαρισθή η ήρα απ' το σιτάρι.
Στη θάλασσα όπου βρεθή πλοίο δεν θ' απομείνει
/και από το αίμα η θάλασσα κοκκινωπή θα γίνη.
Η Πόλις θα κατακαυσθή κι ίχνος δεν θα υπάρξη
/πλέον ανθρώπου υλιστή γιατί πολλά έχει πράξη.
Μόνος θα μείνει ο Ναός της του Θεού Σοφίας
/το στόλισμα της Νύμφης του Αγίας του Εκκλησίας. Τρία ημερονύκτια θα διαρκέση η μάχη
/όποιος εξέλθει ζωντανός μεγάλη τύχη θάχη.
Κράτη ομού δέκα οκτώ με πείσμα αγριεμένα
/θα σφάζωνται αλλόφρονα στο αίμα βουτυγμένα. Την τρίτη ημέρα ακριβώς όσοι εξηντλημένοι
/από την μάχη ο' οποζούν θα δούνε ξαφνιασμένοι
/εκεί ψηλά στον ουρανό στα δεξιά τα μέρη
/να λάμπη υπέρ τον ήλιον ένα μεγάλο αστέρι.
Και από τ' αστέρι κάτωθεν ένας Σταυρός ν'αστράπτη
/πύρινος κατακόκκινος κι'έκπληκτα τα Κράτη
/ακούσουνε εκ του ουρανού μια φωνή βροντώδη
/αγγέλου απροσδόκητον που θα σταθούν στο πόδι.
Τα όπλα θα πετάξουμε στη γη και τρομαγμένοι
/τ' αστέρι θα κοιτάξουνε σαν απολιθωμένοι. Σταθήτε θ' ακουσθή φωνή. Σταθήτε επί τόπου
/Γιατί αρκετά εχύθηκε το αίμα του ανθρώπου. Σπεύσατε πάραυ
τα εκεί στα δεξιά τα μέρη
/το τόξο ακολουθήστε που βγαίνει από το αστέρι.
Κι εκεί θα βρήτε άνθρωπον άγιον
/δικόν μου.
Ποιμένα αυτόν εξέλεξα δια το ποίμνιόν μου.
Τούτον και σεις εκλέξατε ποιμένα να ποιμάνη
/τα πρόβατα μου, που γυρνούν έρημα δίχως στάνη.
Νύκτα θ' ακουσθή η φωνή μου και ο κόσμος τρομαγμένος
/εκ της φωνής της σάλπιγγος θα μείνη σαστισμένος.
Κι ευθύς το τόξον θα στραφή προς νότον στην Ελλάδα
/που απ' τό φως τό ουράνιον θα φέγγη σάν λαμπάδα.
Τότε θα καταφθάνουνε οι Πρέσβεις στην Ελλάδα
/ολόχαρη δε η Ελλάς με βία και γρηγοράδα.
Τότε η Ελλάς θα σηκωθή πρώτη με το στρατό της
/να εκπληρώσει ολόχαρη τον Ιερόν σκοπόν της.
Να καταλάβη αμαχητί, τα ιερά της μέρη
/που της τα πήραν οι εχθροί, που όλος ο κόσμος ξέρει.
Τότε οι πρόσφυγες ομού από χαρά σκιρτώντες
/θα τρέξουνε στα μέρη τους σαν αετοί πετώντας.
Τότε ο Έλλην Βασιλεύς, ο εκλεκτός Κυρίου
/εις πάντα θάναι άριστος και επί της υφηλίου
/θα άρχη και θα διοική μετά δικαιοσύνης
/και η γη θα χαίρεται εκ διαρκούς ειρήνης.
Τα όπλα τα πολεμικά θα γίνουν εργαλεία
/και άροτρα γεωργικά
/κι ειρήνη και ευτυχία. Θα Βασιλεύση πανταχού
/ κι ως αδελφοί να ζώσι
/οι άνθρωποι επί της γης και δεν θα ερωτώσι
/ο εις τον άλλον άνθρωπον μήπως και είναι ξένος
/αλλά θα λέγεται αδελφός και εκ του Αδάμ το γένος.
Έλληνες ανανήψατε αυτή είναι η αλήθεια/μή σας πλανούν οι άπιστοι πώς είναι παραμύθια.
Όλα αυτά θα γίνουνε η ώρα πλησιάζει
/ το σύμπαν αναταράσεται και σας δεν σας τρομάζει: Η συμφορά που έρχεται τους ασεβείς να πλήξη
/και εκ της γης αλύπητα να τους αξαφανίση.
Πάρετε την απόφασιν και λογικά σκεφθήτε
/αν θέλετε να ζήσετε και αιώνια να σωθήτε
/όλοι μετανοήσατε στραφήτε προς τα θεία
/γιατί ουδεμία απ' αυτήν υπάρχει σωτηρία.
Ο πόλεμος που έρχεται ουδέποτε έχει γίνει
/τόσον μεγάλος και φρικτός και δεν θα γένη ειρήνη.
Εάν δεν εκκαθαρισθή η ήρα από το σιτάρι
/ και τα ζιζάνια θα καούν σαν το ξήρο χωρτάρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου