Έναν
όγκο σε μέγεθος ροδάκινου αφαίρεσαν από το στόμα ενός εμβρύου περίπου
τεσσάρων μηνών εξειδικευμένοι χειρουργοί στο Μαϊάμι. Μάλιστα η επέμβαση
έγινε χωρίς να κάνουν τομή στην κοιλιά της εγκύου. Πέντε μήνες αργότερα,
το μωρό γεννήθηκε με φυσιολογικό τοκετό και χωρίς κανένα πρόβλημα
υγείας.
Η πρώτη παγκοσμίως επέμβαση του είδους έγινε στο Μαϊάμι και την υπογράφει η ελληνίδα ειδικός κ. Ευτυχία Κοντοπούλου, η οποία μίλησε αποκλειστικά στα «ΝΕΑ».
Ολα ξεκίνησαν όταν η κ. Τάμι Γκονζάλες, έγκυος τότε στη 17η εβδομάδα μητέρα της υγιέστατης σήμερα Λέινα, έκανε τον προκαθορισμένο υπέρηχο και ανακάλυψε πως το στόμα του παιδιού ήταν φραγμένο με ένα «μπαλάκι». Υστερα από πιο εξειδικευμένες εξετάσεις, οι γιατροί διέγνωσαν πως το έμβρυο είχε αναπτύξει τεράτωμα στο στόμα, σπάνιο όγκο που εμφανίζεται σε μία στις 100.000 εγκυμοσύνες. Οπως της είχαν είπαν τότε οι γιατροί, «οι πιθανότητες να επιζήσει το παιδί ήταν ελάχιστες».
«Δεν μπορεί, θα υπάρχει κάποιος τρόπος να σώσω το παιδί μου», είπε η έγκυος. Οι γιατροί την ενημέρωσαν ότι ακόμη και εάν κατάφερνε να επιβιώσει μέσα στη μήτρα, όταν γεννιόταν θα έπρεπε να κάνει τόσες πολλές και σύνθετες επεμβάσεις που θα ήταν και πάλι αμφίβολο εάν θα τα καταφέρει. Το ζευγάρι άρχισε να αναζητεί απεγνωσμένα λύσεις και ο γυναικολόγος της πρότεινε τους πρωτοπόρους παγκοσμίως στην εμβρυϊκή ιατρική δρα Ρούμπεν Κιντέρο και τη σύζυγό του εμβρυϊκή χειρουργό Ευτυχία Κοντοπούλου από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Τζάκσον Μεμόριαλ στο Μαϊάμι.
Εμβρυϊκό χειρουργείο. «Το εμβρυϊκό χειρουργείο ενδείκνυται σε περιπτώσεις προβλημάτων κύησης που είναι τόσο σοβαρές ώστε να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή του εμβρύου πριν αυτό γεννηθεί ή σε περιπτώσεις που θα προκαλέσουν σοβαρή βλάβη κατά τη διάρκεια της κύησης. Το πρώτο βήμα είναι η σωστή διάγνωση και η εδραίωση της πρόγνωσης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, έγινε λεπτομερής έλεγχος με υπερήχους για να μελετηθούν τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του όγκου και επίσης έρευνα για την ύπαρξη οποιασδήποτε άλλης εμβρυϊκής ανωμαλίας», εξηγεί στα «ΝΕΑ» η κ. Κοντοπούλου, η οποία είναι Αθηναία εγκατεστημένη στις ΗΠΑ εδώ και 17 χρόνια.
Ακολούθησαν ειδικές εξετάσεις με υπέρηχο ντόπλερ για την ανίχνευση τυχόν εμβρυϊκής αναιμίας ή καρδιακής ανεπάρκειας. Εγινε εμβρυϊκό υπερκαρδιογράφημα για να αποκλειστεί οποιαδήποτε καρδιακή συγγενής ανωμαλία και προβλήματα με την καρδιακή λειτουργία. «Επίσης, έγινε μαγνητική εμβρύου για να προσδιορίσουμε την προέλευση του όγκου και εάν υπήρχε τυχόν ενδοκρανιακή επικοινωνία. Αυτή η διαδικασία αποτελεί ένα βασικό πρωτόκολλο που ακολουθείται για τις περισσότερες περιπτώσεις εμβρυϊκού χειρουργείου», προσθέτει η κ. Κοντοπούλου.
Επίσης, χρησιμοποιήθηκαν ειδικά εργαλεία που είχαν τροποποιήσει οι γιατροί του νοσοκομείου. «Με μια μικρή τομή περίπου 4 χιλιοστών στο δέρμα, εισάγουμε τα ειδικά κατασκευασμένα και τροποποιημένα από εμάς χειρουργικά εμβρυϊκά εργαλεία στη μήτρα και κατόπιν στην αμνιακή κοιλότητα με συνεχή καθοδήγηση υπέρηχου. Οταν πλέον εισαχθούν τα χειρουργικά εργαλεία στην κοιλότητα, μπορούμε να βλέπουμε ενδοσκοπικά το έμβρυο, ενώ παράλληλα απεικονίζεται συνεχώς και στον υπέρηχο».
Ενα από τα δύσκολα σημεία στις επεμβάσεις αφαίρεσης όγκου, είναι η πλήρης, μέχρι κυττάρου, αφαίρεση του όγκου, χωρίς να επηρεαστούν οι υγιείς ιστοί. Κάτι εξαιρετικά δύσκολο, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις δεν μπορούν οι χειρουργοί να βρουν το ακριβές όριο ούτε σε ενήλικα ασθενή… Πόσω μάλλον σε ένα έμβρυο μέσα στη μήτρα. «Πριν από το χειρουργείο, είχαμε μελετήσει τις διαστάσεις και την ακριβή θέση του όγκου μέσω υπέρηχων και ειδικής εμβρυϊκής μαγνητικής τομογραφίας. Μέσω του ειδικού εμβρυοσκοπίου, καταφέραμε να δούμε μέσα στο στόμα του εμβρύου. Ο όγκος φαίνονταν ξεκάθαρα ότι άρχιζε από την άνω γνάθο, όπως και το είχαμε υπολογίσει πριν από το χειρουργείο. Οταν αποφασίσαμε να αφαιρέσουμε τον όγκο, φωτο-καυτηριάσαμε με συγκεκριμένο λέιζερ τον μίσχο της μάζας από τη γνάθο, σχεδόν αναίμακτα», εξηγεί η κ. Κοντοπούλου.
Οι κίνδυνοι. Εάν δεν είχε γίνει καμία επέμβαση, υπήρχε πιθανότητα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ο όγκος να αιμορραγούσε μέσα στον αμνιακό σάκο, να δημιουργούσε αναιμία εμβρύου με πιθανό θάνατο μέσα στη μήτρα ή μπορεί να συνέχιζε να μεγαλώνει ανεξέλεγκτα. Στην περίπτωση που το έμβρυο κατάφερνε να επιβιώσει μέσα στη μήτρα μέχρι το τέλος της κύησης, θα έπρεπε αναγκαστικά να γεννηθεί με καισαρική τομή και πιθανά να αντιμετώπιζε κίνδυνο απόφραξης του αναπνευστικού, που πάλι θα μπορούσε να οδηγούσε σε κίνδυνο για τη ζωή του.
«Τα ώριμα τερατώματα που αφαιρούνται ριζικά σπάνια υποτροπιάζουν. Στην περίπτωση της μικρής Λέινα, η μαγνητική (MIR) μετά τη γέννηση ήταν φυσιολογική καθώς και όλη η μέχρι σήμερα πορεία της υγείας της» διαβεβαιώνει η κ. Κοντοπούλου.
Οι λεπτομέρειες της μεθόδου δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση «American Journal of Obstetrics & Gynecology».
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
Η πρώτη παγκοσμίως επέμβαση του είδους έγινε στο Μαϊάμι και την υπογράφει η ελληνίδα ειδικός κ. Ευτυχία Κοντοπούλου, η οποία μίλησε αποκλειστικά στα «ΝΕΑ».
Ολα ξεκίνησαν όταν η κ. Τάμι Γκονζάλες, έγκυος τότε στη 17η εβδομάδα μητέρα της υγιέστατης σήμερα Λέινα, έκανε τον προκαθορισμένο υπέρηχο και ανακάλυψε πως το στόμα του παιδιού ήταν φραγμένο με ένα «μπαλάκι». Υστερα από πιο εξειδικευμένες εξετάσεις, οι γιατροί διέγνωσαν πως το έμβρυο είχε αναπτύξει τεράτωμα στο στόμα, σπάνιο όγκο που εμφανίζεται σε μία στις 100.000 εγκυμοσύνες. Οπως της είχαν είπαν τότε οι γιατροί, «οι πιθανότητες να επιζήσει το παιδί ήταν ελάχιστες».
«Δεν μπορεί, θα υπάρχει κάποιος τρόπος να σώσω το παιδί μου», είπε η έγκυος. Οι γιατροί την ενημέρωσαν ότι ακόμη και εάν κατάφερνε να επιβιώσει μέσα στη μήτρα, όταν γεννιόταν θα έπρεπε να κάνει τόσες πολλές και σύνθετες επεμβάσεις που θα ήταν και πάλι αμφίβολο εάν θα τα καταφέρει. Το ζευγάρι άρχισε να αναζητεί απεγνωσμένα λύσεις και ο γυναικολόγος της πρότεινε τους πρωτοπόρους παγκοσμίως στην εμβρυϊκή ιατρική δρα Ρούμπεν Κιντέρο και τη σύζυγό του εμβρυϊκή χειρουργό Ευτυχία Κοντοπούλου από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Τζάκσον Μεμόριαλ στο Μαϊάμι.
Εμβρυϊκό χειρουργείο. «Το εμβρυϊκό χειρουργείο ενδείκνυται σε περιπτώσεις προβλημάτων κύησης που είναι τόσο σοβαρές ώστε να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή του εμβρύου πριν αυτό γεννηθεί ή σε περιπτώσεις που θα προκαλέσουν σοβαρή βλάβη κατά τη διάρκεια της κύησης. Το πρώτο βήμα είναι η σωστή διάγνωση και η εδραίωση της πρόγνωσης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, έγινε λεπτομερής έλεγχος με υπερήχους για να μελετηθούν τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του όγκου και επίσης έρευνα για την ύπαρξη οποιασδήποτε άλλης εμβρυϊκής ανωμαλίας», εξηγεί στα «ΝΕΑ» η κ. Κοντοπούλου, η οποία είναι Αθηναία εγκατεστημένη στις ΗΠΑ εδώ και 17 χρόνια.
Ακολούθησαν ειδικές εξετάσεις με υπέρηχο ντόπλερ για την ανίχνευση τυχόν εμβρυϊκής αναιμίας ή καρδιακής ανεπάρκειας. Εγινε εμβρυϊκό υπερκαρδιογράφημα για να αποκλειστεί οποιαδήποτε καρδιακή συγγενής ανωμαλία και προβλήματα με την καρδιακή λειτουργία. «Επίσης, έγινε μαγνητική εμβρύου για να προσδιορίσουμε την προέλευση του όγκου και εάν υπήρχε τυχόν ενδοκρανιακή επικοινωνία. Αυτή η διαδικασία αποτελεί ένα βασικό πρωτόκολλο που ακολουθείται για τις περισσότερες περιπτώσεις εμβρυϊκού χειρουργείου», προσθέτει η κ. Κοντοπούλου.
- Δύο εβδομάδες προετοιμασίας για επέμβαση διάρκειας μίας ώρας
Επίσης, χρησιμοποιήθηκαν ειδικά εργαλεία που είχαν τροποποιήσει οι γιατροί του νοσοκομείου. «Με μια μικρή τομή περίπου 4 χιλιοστών στο δέρμα, εισάγουμε τα ειδικά κατασκευασμένα και τροποποιημένα από εμάς χειρουργικά εμβρυϊκά εργαλεία στη μήτρα και κατόπιν στην αμνιακή κοιλότητα με συνεχή καθοδήγηση υπέρηχου. Οταν πλέον εισαχθούν τα χειρουργικά εργαλεία στην κοιλότητα, μπορούμε να βλέπουμε ενδοσκοπικά το έμβρυο, ενώ παράλληλα απεικονίζεται συνεχώς και στον υπέρηχο».
Ενα από τα δύσκολα σημεία στις επεμβάσεις αφαίρεσης όγκου, είναι η πλήρης, μέχρι κυττάρου, αφαίρεση του όγκου, χωρίς να επηρεαστούν οι υγιείς ιστοί. Κάτι εξαιρετικά δύσκολο, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις δεν μπορούν οι χειρουργοί να βρουν το ακριβές όριο ούτε σε ενήλικα ασθενή… Πόσω μάλλον σε ένα έμβρυο μέσα στη μήτρα. «Πριν από το χειρουργείο, είχαμε μελετήσει τις διαστάσεις και την ακριβή θέση του όγκου μέσω υπέρηχων και ειδικής εμβρυϊκής μαγνητικής τομογραφίας. Μέσω του ειδικού εμβρυοσκοπίου, καταφέραμε να δούμε μέσα στο στόμα του εμβρύου. Ο όγκος φαίνονταν ξεκάθαρα ότι άρχιζε από την άνω γνάθο, όπως και το είχαμε υπολογίσει πριν από το χειρουργείο. Οταν αποφασίσαμε να αφαιρέσουμε τον όγκο, φωτο-καυτηριάσαμε με συγκεκριμένο λέιζερ τον μίσχο της μάζας από τη γνάθο, σχεδόν αναίμακτα», εξηγεί η κ. Κοντοπούλου.
Οι κίνδυνοι. Εάν δεν είχε γίνει καμία επέμβαση, υπήρχε πιθανότητα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ο όγκος να αιμορραγούσε μέσα στον αμνιακό σάκο, να δημιουργούσε αναιμία εμβρύου με πιθανό θάνατο μέσα στη μήτρα ή μπορεί να συνέχιζε να μεγαλώνει ανεξέλεγκτα. Στην περίπτωση που το έμβρυο κατάφερνε να επιβιώσει μέσα στη μήτρα μέχρι το τέλος της κύησης, θα έπρεπε αναγκαστικά να γεννηθεί με καισαρική τομή και πιθανά να αντιμετώπιζε κίνδυνο απόφραξης του αναπνευστικού, που πάλι θα μπορούσε να οδηγούσε σε κίνδυνο για τη ζωή του.
- Δεν κινδυνεύει από υποτροπή
«Τα ώριμα τερατώματα που αφαιρούνται ριζικά σπάνια υποτροπιάζουν. Στην περίπτωση της μικρής Λέινα, η μαγνητική (MIR) μετά τη γέννηση ήταν φυσιολογική καθώς και όλη η μέχρι σήμερα πορεία της υγείας της» διαβεβαιώνει η κ. Κοντοπούλου.
Οι λεπτομέρειες της μεθόδου δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση «American Journal of Obstetrics & Gynecology».
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου