Ο χάρτης της φωτογραφίας έχει εκδοθεί απο τη National Geographic Society των HΠΑ, για το διεθνώς αναγνωρισμένο περιοδικό Τhe National Geographic Magazine.Παρατηρείστε τη διασυνοριακή γραμμή με κόκκινο διακεκομμένο χρώμα που υπάρχει στον χάρτη αυτόν, που ξεκινάει απο τον Εβρο και φτάνει μέχρι το Καστελόριζο.
Αυτή η γραμμή είναι συμβατή με τις διεθνείς συνθήκες, που αφορούσαν την Ελλάδα και την Τουρκία ως το 1977 (παρατηρείστε, τα σημεία που δείχνουν τα κόκκινα βέλη – κάνετε κλίκ στη φωτογραφία).
Στο ένθετο άνω – δεξιά της φωτογραφίας υπάρχει ένας χάρτης των ΑΟΖ της Ανατολικής Μεσογείου, που σχεδιάστηκε απο εμένα προσεγγιστικά για να εκτιμήσω αν το “κίτρινο δόντι” που σε πολλούς πρόσφατους Ελληνικούς χάρτες ΑΟΖ της Μεσογείου που κυκλοφορύν στο διαδίκτυο αλλά και δημοσιεύονται σε περιοδικά, φέρεται ότι ανήκει στην Τουρκική ΑΟΖ είναι Ελληνικό ή Τουρκικό.
Δεδομένου ότι μια ΑΟΖ πρέπει να χαράσσεται με βάση τις διεθνείς συνθήκες και τα 200 ναυτικά μίλια πρέπει να υπολογίζονται στη χάραξή της μετά τα οριοθετημένα εξ αυτών σύνορα, το “δόντι” είναι ελληνικό. Τουλάχιστον, ως το 1977 ήταν…
Σε αντίστοιχο χάρτη της National Geographic Society των HΠΑ, για το ίδιο περιοδικό και για το έτος 1992 η γραμμή αυτή εξαφανίζεται (κάνετε κλίκ στη φωτογραφία), ενώ προυπήρχε σε όλους τους προηγούμενους πρίν το 1977 χάρτες!
Το ερώτημα είναι πως εξηγείται αυτό;
Μια πολύ πιθανή απάντηση ευρίσκεται στο Μνημόνιο Παπούλια-Γιλμάζ του 1988, που υπεγράφη επί κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου και το οποίο άλλαξε τα σύνορα στο Αιγαίο, αφού επέτρεψε την ελεύθερη διακίνηση των Τούρκων σε αυτό, όπως και την έρευνα για φυσικό αέριο και πετρέλαιο με επιστημονική ένδυση (έρευνα στο βυθό για ερευνητικούς σκοπούς, δημιουργία κοινών ερευνητικών προγραμμάτων με “πρόθυμους” απο τα Ελληνικά ΑΕΙ κλπ).
Η ιστορία απεμπώλησης των ήδη υπαρχόντων θαλασσίων συνόρων Ελλάδας – Τουρκίας πέρασε και απο άλλα στάδια, ένα απο τα οποία αφορούσε την Ελληνοτουρκική συμφωνία επί της νέας δομής του ΝΑΤΟ, που έγινε το 1997 επι κυβέρνησης Σημίτη. Η συμφωνία αυτή αποτελεί μιά ακόμη συμφωνία ντροπής που επιβεβαίωσε την αποδοχή εκ μέρους της Ελλάδας της συνδιαχείρισης του Αιγαίου. Ενδεικτικό είναι, ότι ο τότε Τούρκος υπουργός Αμυνας Σεζγκίν ισχυρίστηκε ότι με τη νέα δομή του ΝΑΤΟ το Αιγαίο τίθεται υπό κοινή ευθύνη!
Η υπογραφή του Δικαίου της θάλασσας απο την Ελλάδα, όπως και η εφαρμογή της στη χάραξη της Ελληνικής ΑΟΖ δυστυχώς θα επισκιάζεται απο αυτές τις συμφωνίες, με σημαντικότερη το μνημόνιο Παπούλια- Γιλμάζ που είναι διακρατική. Το μόνο θετικό είναι ότι η Τουρκία δεν το τηρεί, κάτι που επιτρέπει στην Ελλάδα να το καταγγείλει.
Η καταγγελία του μνημονίου Παπούλια-Γιλμάζ είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει η Ελλάδα πρίν την ανακήρυξη της ΑΟΖ της, εκμεταλλευόμενη τη συμπεριφορά της Τουρκίας.
Υπενθυμίζω, ότι σύμφωνα με Γαλλικούς ερευνητικούς χάρτες η περιοχή ανάμεσα στη Ρόδο και το Καστελόριζο, που ονομάζω “δόντι” είναι υποψήφια για πολύ μεγάλο κοίτασμα πετρελαίου.
To μνημόνιο Παπούλια-Γιλμάζ ήταν κατά των Ελληνικών συμφερόντων και περιόρισε σύμφωνα με όσα ανέφερα την Ελληνική ΑΟΖ.. Πολλοί θα μπορούσαν να εκλάβουν την υπογραφή Παπούλια σαν πράξη εσχάτης προδοσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου