Mε δύο απλές κουβέντες...
...ο αξιωματούχος της τρόϊκας περιέγραψε την συμφωνία ολοκληρωτικής παράδοσης της Ελλάδας σστην ξένη κατοχή και την έναρξη της νέας Φραγκοκρατίας. Πόσο θα διαρκέσει αυτό; Αν δεν παρουσιαστεί ένας νέος Κατακουζηνός για να δώσει τέλος στην Φραγκοκρατία, μέχρι το 2042 (τουλάχιστον)! Αν όλα πάνε καλά!
Αυτή είναι η τελική ημερομηνία ωρίμανσης των ομολόγων που συμφωνήθηκε να αλλάξουν χθες και μέχρι τότε συμφωνήθηκε η χώρα να τελεί υπό τον έλεγχο των δυτικών δυνάμεων: Το 2042.
Τότε η Ελλάδα θα έχει απελευθερωθεί από τα δεσμά της, αν βέβαια υπάρχει Ελλάδα τότε στα σύνορα που την ξέρουμε και με τον λαό που την κατοικεί σήμερα.
Φυσικά κανείς δεν πιστεύει ότι η κατάσταση θα φτάσει μέχρι το 2042 με ομαλούς ρυθμούς. Η ανάληψη του ελέγχου της χώρας από τους ξένους θα δημιουργήσει σταδιακά ένα κίνημα αντίστασης που ίσως δεν περιοριστεί απλά και μόνο σε διαδηλώσεις. Αυτό δεν το λέμε εμείς, το λέει η Ιστορία. Η ίδια η συμφωνία είναι θνησιγενής και αυτό το αντιλαμβάνονται οι πάντες, όλοι όσοι συμμετέχουν σε αυτή.
Γιατί δίνονται τα 130 δισ. ευρώ:
-Δίνονται για να ικανοποιηθούν οι τράπεζες και οι δανειστές, αλλά και για να μην επιβαρυνθεί επιπλέον η γερμανική οικονομία (εδώ «πάει το κούρεμα»). Δεν είχαν τρόπο να ικανοποιήσουν τις τράπεζες που ελέγχουν (και) τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αν η Ελλάδα κήρυττε πτώχευση και να δώσουν τα χρήματα απ’ευθείας στις τράπεζες. Είναι παράνομο και δεν θα το δεχόταν κανείς ευρωπαϊκός λαός. Αντίθετα με την Ελλάδα που θεωρούμε φυσιολογικό να γίνονται συνεχείς «ενέσεις» ρευστότητας στις … ιδιωτικές τράπεζες, στο εξωτερικό αυτό γίνεται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Έτσι μέσω της Ελλάδας (και όχι γιατί μας αγαπάνε ή γιατί θέλουν να μας σώσουν) σώζονται οι τράπεζες και οι οίκοι που έχουν τα ελληνικά δάνεια που βέβαια δεν χάνουν παρά ένα πολύ μικρό μέρων των κερδών τους σε τόκους.
-Το κρίσιμο και το πρόβλημα για την Ελλάδα, αντίθετα με ότι πιστεύεται γενικώς, δεν είναι το χρέος, αλλά το έλλειμμα. Χωρίς έλλειμμα, το οποιοδήποτε χρέος πληρώνεται σε βάθος χρόνου. Με έλλειμμα, όσα λεφτά και να πέσουν, χάνονται σε ένα «βαρέλι δίχως πάτο». Άρα πρέπει να περιοριστεί το έλλειμμα. Πως θα γίνει αυτό με ύφεση της τάξης του 6,8% και με προοπτικές να ανέβει και όχι να μειωθεί; Με «θανάσιμες» περικοπές, με εγχείρηση χωρίς αναισθητικό που θα ρίξει τη χώρα σε βιοτικό επίπεδο δεκαετίας ’50. Θεωρούν ότι όταν καταστραφεί η υφιστάμενη τάξη πραγμάτων, θα μπορέσουν να περιορίσουν τις δαπάνες. Για τον λόγο αυτό δεν μιλάνε καθόλου για ανάπτυξη. Δεν τους ενδιαφέρει η ανάπτυξη. Ύφεση θέλουν. Βίαιη εσωτερική υποτίμηση. Και καλύπτουν όλη αυτή την πολιτική με τον μανδύα της «ανταγωνιστικότητας».
-Η Ελλάδα έχει τεράστιο πλούτο, που η ανικατότητα της πολιτικής και οικονομικής ελίτ και η αλλοτρίωση μεγάλων στρωμάτων των πολιτών μετά το 1981, δεν επέτρεψε την αξιοποίησή τους. Τώρα θα δούμε ποιους ακριβώς θησαυρούς κρύβει το υπέδαφός μας, μόνο που δεν θα τους εκμεταλλευθούμε εμείς, αλλά οι ξένοι (σε λίγο μια μεγάλη αποκάλυψη γύρω από αυτό το θέμα από το defencenet.gr).
Μέσα σε όλα αυτά έρχεται πάλι ο ΥΠΟΙΚ Ε.Βενιζέλος και ζητά από τους Έλληνες να φέρουν τα λεφτά τους πίσω στις τράπεζες για να μειωθούν οι ζημιές τους από το «κούρεμα». Θέλει να υπονοήσει ότι «Δεν υπάρχει τώρα κίνδυνος για το ευρώ»! Μα, τώρα ξεκινά η κρίσιμη φάση που θα κρίνει αν θα μείνουμε ή αν θα φύγουμε από το ευρώ. Πριν πάρουν πίσω οι τράπεζες και οι λοιποί δανειστές τα λεφτά τους και δεν ολοκληρωνόταν το "κούρεμα" δεν υπήρχε κανένα θέμα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.
Τώρα, μέχρι το τέλος του χρόνου (ίσως λέμε και πολύ…) θα φανεί αν η «εγχείρηση χωρίς αναισθητικό» μπορεί να κρατήσει μια χώρα εντός του ευρώ. Για να μείνουμε εντός του ευρώ, θα πρέπει να μην έχουμε ύφεση μεγαλύτερη από 2% για να μπορούμε να ισοσκελίσουμε το 2013 και να γυρίσουμε θετικοί το 2014 με 4%.
Είναι σα να ζητάμε από έναν βράχο να φυτρώσει στάρι. Είναι δυνατόν; Αν κατέβει πάλι ο Θεός στη Γη και αρχίσουν τα θαύματα, ίσως…
Μέχρι τότε, η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη, όχι απλά θα είναι ένα ενδεχόμενο, αλλά θα είναι η κυρίαρχη λύση…
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου