Ο Βίλντερς αποχώρησε από το Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία, το αντίστοιχο του κόμματος ΔΡΑΣΗ στην χώρα μας, το 2004 όταν το τελευταίο υπερασπίστηκε την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. , θέση με την οποία
διαφώνησε πλήρως ο Βίλντερς και στην συνέχεια συγκρότησε το 2005, το ιδιαίτερο για τα Ελληνικά δεδομένα PVV. Οι θέσεις του κόμματος βρίσκονται στον οικονομικό φιλελευθερισμό, την παραδοσιοκρατία και τον συντηρητισμό σε καθαρά πατριωτικά πρότυπα σε ότι αφορά τις κοινωνικές αντιλήψεις και τα πολιτιστικά, την επιθετική δημοκρατία, την απέλαση των μεταναστών, την έξοδο από την Ε.Ε ,την σκληρή στάση απέναντι στο Ισλάμ και την υιοθέτηση σκληρότερης πολιτικής σε θέματα τρομοκρατίας και οργανωμένου εγκλήματος.
Η βασική ρητορική που γίνεται απέναντι στο κόμμα του Βίλντερς και στον ίδιον προσωπικά, βασίζεται στην κλασσική ρητορική των αντιδεξιών, περί φασισμού, ναζισμού, ρατσισμού και διάδοσης Φυλετικού μίσους τόσο από τον Βίλντερς όσο και από τους οπαδούς του. Λόγω της καθολικής επιβολής της πολιτικής ορθότητας στην χώρα του, ο Βίλντερς λειτούργησε και λειτουργεί εντελώς κυνικά, με αποτέλεσμα να χάνει μια μερίδα οπαδών της άκρας δεξιάς, να κερδίζει όμως ψηφοφόρους από άλλους πολιτικούς χώρους. Χρησιμοποίησε την ρητορική που χρησιμοποιούν εναντίον του, για να στιγματίσει τους στρατηγικούς αντιπάλους του κόμματος του. Χαρακτήρισε εθνικοσοσιαλιστική την Ε.Ε και ολοκληρωτισμό την πολιτική που η τελευταία ασκεί στα κράτη-μέλη, είπε πως το Κοράνι εξισώνετε μόνο με το Ο Αγών Μου του Χίτλερ και πως είναι ένα φασιστικό βιβλίο, συνέκρινε τους μουσουλμάνους μετανάστες με τους κατακτητές των Ναζί , δήλωσε επανειλημμένως πως όσοι υπερασπίζονται το Ισλάμ είναι αντιδημοκράτες και ισχυρίζεται διαρκώς πως το Ισλάμ δεν είναι θρησκεία αλλά μια επικίνδυνη και ολοκληρωτική ιδεολογία. Το αποτέλεσμα της πολιτικής του έφερε το Κόμμα για την Ελευθερία, στα κυρίαρχα κόμματα της Ολλανδίας κερδίζοντας μια μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων που βλέπουν αυτό το οποίο αντιλαμβάνονται ως Ολλανδική κοινωνία, να μεταμορφώνεται εξ αιτίας της μαζικής εισόδου λαθρομεταναστών και ειδικά μουσουλμάνων και μετέτρεψε τον ίδιο σε έναν από του πιο δημοφιλείς πολιτικούς της χώρας του. Έχοντας κατατεθεί εναντίων του άνω των 5000 μηνύσεων για ρατσιστική συμπεριφορά και προσβολή ανθρώπων με βάσει φυλετικά, εθνικά και θρησκευτικά κριτήρια, ο Βίλντερς παρέμεινε στους ίδιους άξονες και το 2011 αθωώθηκε από την κατηγορία υποκίνησης σε μίσος. Στην συνέχεια απέσπασε τους ψήφους παραδοσιακών δεξιών, με μια λαϊκίστικη μεν ,αποτελεσματική δε, πολιτική καμπάνια ενάντια στο Ευρώ, στα πλαίσια της οποίας ζήτησε και την έξοδο της Ελλάδας από το κοινό νόμισμα.
Το 2007 κατηγορήθηκε από μέλη ακροαριστερών κομμάτων πως έχει την υποστήριξη ακροδεξιών, διότι σε πολλές ιστοσελίδες ακροδεξιού ενδιαφέροντος υπήρξαν θετικά για αυτόν σχόλια. Ο Βίλντερς αποδοκίμασε την άκρα δεξιά και αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση μαζί τους, την ίδια περίοδο τέθηκε ένα θέμα σχετικά με την ανεκτικότητα των μουσουλμάνων προς του ομοφυλόφιλους της χώρας, κάτι το οποίο εκμεταλλεύτηκε θέτοντας ως αίτημα του κόμματος του προς την πολιτεία, την διαφύλαξη των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων και των Εβραίων, από την Ισλαμική επιθετικότητα. Στην συνέχεια τάχθηκε υπέρ της αυστηροποίησης της νομοθεσίας σχετικά με την παιδοφιλία και κατέθεσε πρόταση σχετικά με τον ορισμό του ενός χιλιομέτρου, ως ελάχιστη απόσταση λειτουργίας των coffee shop από τα σχολεία. Τάχθηκε υπέρ μιας πράσινης και οικολογικής πολιτικής, υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων, υπέρ της απέλασης των αλλοδαπών κακοποιών και πρότεινε πολλές φορές την ελαχιστοποίηση των κρατικών επιδομάτων, των επιδοτήσεων και των οικονομικών ενισχύσεων που λαμβάνει η μέση οικογένεια για ανήλικα τέκνα, ενώ ζήτησε την ελεύθερη είσοδο στην χώρα ανθρώπων που προέρχονται από χώρες μέλη της Ε.Ε. Οι δεξιότερες θέσεις τους αφορούν την αντιμετώπιση του Ισλάμ, την εφαρμογή μιας καθολικής πολιτιστικής πολιτικής καταργώντας την πολυπολιτισμική μορφή της Ολλανδικής κοινωνίας, τους σκληρούς νόμους σε θέματα τρομοκρατίας και οργανωμένου εγκλήματος και την υπεράσπιση της Ολλανδικής και Χριστιανικής κουλτούρας.
Κινούμενος σε όλα τα πολιτικά μέτωπα ανάμεσα στο κέντρο και την άκρα δεξιά, ο Βίλντερς και το κόμμα του, έχει 12 από τους 150 βουλευτές της βουλής των αντιπροσώπων, 10 από τα 75 μέλη της Γερουσίας και 3 Ευρωβουλευτές. Έχει συνάψει συμμαχία με το Γαλλικό Εθνικό κόμμα και στις επόμενες Ευρωπαϊκές εκλογές επιθυμεί την δημιουργία ενός κοινού πολιτικού μπλοκ ευρωσκεπτικιστικών και αντιμεταναστευτικών κόμματων. Το 2010 το κόμμα του Βίλντερς και ο ίδιος, χαρακτηρίστηκαν ακροδεξιά και ρατσιστικά από το αντιρατσιστικό ίδρυμα Anne Frank Foundation και το Leiden University, όμως τα τηλεοπτικά debate στα οποία συμμετείχε ο Βίλντερς και μια έρευνα πολιτικών αναλυτών του Tilburg University, οδήγησαν στην αποδοχή πως το κόμμα ανήκει στην ριζοσπαστική και όχι την άκρα δεξιά. Ωστόσο του έχει απαγορευθεί η είσοδος στο Ηνωμένο Βασίλειο διότι θεωρείται φορέας εξτρεμιστικών απόψεων, ενώ το Εβραϊκό λόμπυ της χώρας του τον κατακρίνει για την συνεργασία του με το Αυστριακό FPO και το Γαλλικό Front National. Δεν έγινε ποτέ επίσημα αποδεκτός από την Ολλανδική ακροδεξιά ή τους εθνικιστές, τόσο για τις φιλοισραηλινές θέσεις του ( σε μια δήλωση του είπε πως αν πέσει στα χέρια των Ισλαμιστών η Ιερουσαλήμ θα ακολουθήσουν η Αθήνα και η Ρώμη), όσο και για το ότι δηλώνει άθεος αλλά και πολιτιστικά ιουδαιοχριστιανός. Το 2004 μέλη της Ισλαμικής τρομοκρατικής ομάδας Hofstadnetwerk, προσπάθησαν να τον σκοτώσουν όμως η αστυνομία πρόλαβε και τους συνέλαβε. Το 2007 η αστυνομία συνέλαβε μια γυναίκα διότι έστειλε πάνω από 100 απειλητικά email στον Βίλντερς, ενώ δεκάδες είναι οι απειλές που έχει δεχθεί από αριστερούς και μουσουλμάνους εξτρεμιστές, με γνωστότερη την δήλωση Ισλαμιστή ιεροκήρυκα της Αυστραλίας, πως πρέπει οι μαχητές του Ισλάμ να τον αποκεφαλίσουν.
Αν και ο Βίλντερς δεν μπορεί να χαρακτηριστεί εθνικιστής, οι θέσεις του βρίσκουν αντίκρισμα τόσο σε τοπικό όσο και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο , κυρίως στα πλαίσια μιας ευρύτερης πολιτικής ατζέντας ενάντια στο Ισλάμ και την ανεξέλεγκτη μετανάστευση.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου