Το τελευταίο διάστημα, «κάθε καρυδιάς καρύδι» απολαμβάνει την ασυλία, των φιλόξενων ΜΜΕ προς όλους τους εχθρούς, του Έθνους και της Πίστης μας, «φιλοσόφους», «ιστορικούς», δημοσιογράφους, σατιρικούς «καλλιτέχνες» (;) και πολιτικούς κάθε απόχρωσης. Όποιος επιτίθεται εναντίον του Έθνους και της Ορθοδοξίας, ανταμείβεται άμεσα με πλούσιο, «πολύτιμο», τηλεοπτικό χρόνο για να ξεράσει κι άλλη χολή. Ένας αμφισβητεί την επανάσταση του 1821, άλλος τη συμβολή, των ιερωμένων σ’ αυτήν, ένας τρίτος ειρωνεύεται την Ορθοδοξία και όλοι μαζί υπηρετούν, συνειδητά ή ασυνείδητα, το ξερίζωμα όλων των αξιών πάνω στις οποίες μεγαλούργησε το Ελληνικό Έθνος ανά τους αιώνες.
«Καλλιτέχνης» με το αυθαίρετο άλλοθι της σάτιρας, αποκαλεί τους ιερείς «τράγους» σε καθημερινή εκπομπή, δημοφιλούς «αντιμνημονιακού», ραδιοφωνικού σταθμού! Κι ο Έλληνας γελάει! Και συνεχίζει να τον παρακολουθεί, παρέχοντας του χρηματικούς πόρους, να συνεχίσει να τον «φτύνει», δηλητηριάζοντας την ψυχή του.
Άλλος πολιτικός – φιλόσοφος (όπως αυτοαποκαλείται), νεόκοπου πολιτικού σχήματος, ισχυρίζεται του κόσμου τις αθλιότητες και ιστορικές ανακρίβειες για την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και τον (πολύτιμο) ρόλο, του κλήρου σ’ αυτήν. Και ξάφνου όλα τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια ξεκλείδωσαν τις …ντουλάπες τους, πέταξαν από πάνω του τη ..ναφθαλίνη όπου τον διατηρούσαν επί αρκετά χρόνια και άνοιξαν τις αγκάλες τους για να υποδεχτούν τη ροή της χολής του προς ό,τι Ελληνικό και Ορθόδοξο. Και αρκετοί «προοδευτικοί» Έλληνες τον ακούν προσεκτικά αφού «καθένας δικαιούται, να έχει τη γνώμη του και να την εκφράζει ελεύθερα». Αρκεί βέβαια να μη θίγει αλλόθρησκους! Γιατί τότε χαρακτηρίζεται ρατσιστής, σκοταδιστής και οπισθοδρομικός!
Εκπρόσωπος, επίσης νεόκοπου κόμματος, προτείνει την απελευθέρωση, της χρήσης ουσιών αφού «αυτό ισχύει σε όλες τις πολιτισμένες χώρες»! Και οι περισσότεροι Έλληνες παρακολουθούν αποσβολωμένοι τα αλλεπάλληλα «direct» χτυπήματα χωρίς να αντιδρούν πια σε τίποτε.
Εταιρία κινητής τηλεφωνίας, διακωμωδεί το ιερό και κορυφαίο μυστήριο της εξομολόγησης, διαφημίζοντας την πραμάτεια της. Και οι Χριστιανοί παρόλο που μπορούν, να αλλάξουν εταιρία διατηρώντας τον αριθμό τους αντί να την αλλάξουν μαζικά, στέλνοντας σαφές μήνυμα τόσο σ’ αυτήν όσο και σε όποιον άλλο τολμήσει κάτι παρόμοιο στο μέλλον είτε το διασκεδάζουν είτε αδιαφορούν πλήρως.
Από την άλλη ενώ όλοι οι άνθρωποι γεννήθηκαν άνδρες ή γυναίκες, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και ψυχολόγοι προσπαθούν απεγνωσμένα, να μας πείσουν για την ύπαρξη και τρίτου φύλου. Του οποίου μάλιστα οι εκπρόσωποι υπερπροβάλλονται είτε παρελαύνοντας υπερηφάνως σε διάφορες πόλεις, της Ελλάδος και του υπόλοιπου κόσμου είτε πρωταγωνιστώντας σε ΚΑΘΕ τηλεοπτικό σήριαλ. Δεν υπάρχει πλέον ούτε μία Ελληνική τηλεοπτική σειρά, στην οποία να μην πρωταγωνιστεί και ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι, το οποίο μάλιστα αντιμετωπίζεται από τον περίγυρο με απόλυτη κατανόηση και πλήρη αποδοχή. Όπως ακριβώς δηλαδή συμβαίνει και στην … καθημερινότητα! Όπου οι περισσότεροι άθλιοι υποκριτές, στην παρέα ή τη γειτονιά τους, ειρωνεύονται τους ομοφυλόφιλους ότι «κουνάνε την αχλαδιά», «μελώνουν τον κουραμπιέ» κι ένα σωρό άλλες, προσβλητικές, άθλιες και υποτιμητικές εκφράσεις. Ιδιαίτερα δε στην περίπτωση κατά την οποία το δικό τους παιδί έχει παρόμοιες προτιμήσεις, οι περισσότεροι εξ αυτών, οδηγούνται σε απόγνωση και αναρωτιούνται «τι έκαναν λάθος» και συνέβη σ’ αυτούς!
Εδώ θα αναρωτηθεί δικαιολογημένα κάποιος. Εσύ τι προτείνεις; Να τους ρίξουμε στην πυρά; Ασφαλώς όχι! Να τους κρεμάσουμε; Όχι φυσικά! Να τους απομονώσουμε; Δεν ισχυρίζομαι τίποτε από τα παραπάνω. Άλλωστε «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω». Κι εγώ δεν είμαι αναμάρτητος. Γι αυτό οδηγούμαι σε τακτά χρονικά διαστήματα στον Πνευματικό μου.
Προτείνω, να τους αγκαλιάσουμε με Χριστιανική αγάπη. Οφείλουμε, να προσευχόμαστε γι αυτούς όπως και για τον εαυτό μας όπως και για όλους τους ανθρώπους, να μετανοήσουν για τις αμαρτίες τους και να αναζητήσουν έναν άλλο δρόμο ζωής που να μην κυριαρχείται από οποιοδήποτε πάθος. Αλλά από την άλλη δεν αντιλαμβάνομαι γιατί πρέπει μέσα από την επίμονη προπαγάνδα, να αποδεχτούμε μια ιδιαίτερη προσωπική επιλογή όχι απλά ως απολύτως φυσιολογική αλλά και ως κατόρθωμα για το οποίο θα πρέπει, κάποιος να αισθάνεται υπερήφανος.
Δεν μπορώ επίσης, να μην αναφερθώ ξανά στην κατάργηση, της Κυριακάτικης αργίας που ενώ οι περισσότεροι καταγγέλουν άλλοι για θρησκευτικούς λόγους και άλλοι για την κατάργηση, ενός τόσο σημαντικού εργασιακού δικαιώματος, συνεχίζουν να ψωνίζουν τις Κυριακές, ετοιμάζοντας τον δικό τους εργασιακό λάκκο.
Τέλος, συγκεκριμένοι πολιτικοί μηχανισμοί που κραύγαζαν μέχρι τώρα κατά του μνημονίου μόλις αντιλήφθηκαν τη σοβαρή πιθανότητα, μελλοντικής διακυβέρνησης είτε κάνουν πολιτικές κωλοτούμπες είτε αυτοδιαλύονται (αφού επέλεξαν με δούρειους ίππους να στελεχωθούν) είτε τους διαλύουν, αφήνοντας στους πολίτες (πιστεύω σκοπίμως) την πικρή αίσθηση πως «δεν υπάρχει ελπίδα από κανέναν». Στην προσπάθεια, υποβολής αυτής της αίσθησης από ξένους και ντόπιους κύκλους, φαίνεται δυστυχώς πως βοηθάει η στάση, σημαντικού μέρους της Ιεραρχίας της Ελλάδος είτε ακούσια (αμελώντας) είτε συμπράττοντας ηθελημένα.
Και οι θιγόμενοι, απλοί πολίτες πώς αντιδρούν; Δυστυχώς οι περισσότεροι δεν αντιδρούν πια! Αποκαμωμένοι καθώς αισθάνονται από την οικονομική εξαθλίωση, την ανεργία και τη συνοδό απογοήτευση και εξαρτημένοι πλήρως από τα υλικά αγαθά που στερήθηκαν ή τις ενοχές, ενός σπάταλου παρελθόντος, παραιτούνται σταδιακά προς τέρψιν, όσων επιθυμούν να τους αποτελειώσουν. Θεωρούν τα θεμέλια, του Έθνους, της Θρησκείας και της οικογένειας ανούσια. «Όταν δεν έχουν πια να φάνε, μ’ αυτά θα ασχολούνται»; Όσοι πάλι δεν απεμπόλησαν αυτές τις αξίες, συνήθως ντρέπονται να το ομολογήσουν μήπως και χαρακτηριστούν εθνικιστές, οπισθοδρομικοί και χουντικοί αφού τις ίδιες αξίες επικαλούνταν και αυτοί.
Οι πολίτες αυτού του τόπου, (αυθ)υποβάλλονται καθημερινά, να αισθάνονται ντροπή που είναι Έλληνες («τεμπέληδες και απατεώνες» γαρ), Ορθόδοξοι Χριστιανοί («γραφικοί» και «οπισθοδρομικοί») και πιστοί στην οικογένεια («συντηρητικοί»). Που δεν κάνουν χρήση ουσιών αφού «ένας άνθρωπος πρέπει, να τα δοκιμάζει όλα». Όμως κλείνοντας θα επισημάνω ξανά όπως και σε παλαιότερο δημοσίευμά μου πως ο κάθε κατακτητής παρόλο που λαφυραγωγεί την περιουσία, του παραδομένου και κατακτημένου λαό, δεν ησυχάζει και δεν ικανοποιείται ποτέ αν δεν υποτάξει την ψυχή του. Κι αυτή, μόνο αν θέλει, ο καθένας την παραδίδει!
Εύχομαι σε όσους δεν ντρέπονται για την πίστη τους, καλή συνέχεια της Αγίας Τεσσαρακοστής, καλή Μεγαλοβδομάδα και καλή Ανάσταση! Πρώτα στην καρδιά μας αφού απελευθερωθούμε από τα πάθη μας και μετά στη βασανισμένη Πατρίδα μας. Που αφού υποθηκεύσαμε, αναθέτοντας την διαχείρισή της σε φιλάργυρους και ματαιόδοξους «σωτήρες» (κάθε απόχρωσης), τώρα από φόβο αρνούμαστε να παλέψουμε μήπως και μπορέσουμε να τη σώσουμε. Περιμένουμε πάλι από τους ίδιους τη σωτηρία. Δυστυχώς όμως οι 300 της Βουλής, ουδεμία σχέση έχουν με τους τριακόσιους του Λεωνίδα. Η λύση βρίσκεται στο Θεό που δεν μας ξέχασε όπως βλάσφημα αναρωτιούνται πολλοί αλλά που εμείς διώξαμε μακριά υποκύπτοντας στα πάθη και τον άκρατο εγωισμό μας. Δημήτρης
http://www.pentapostagma.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου