Ο Φούχτελ στην Κρήτη προσπάθησε να κάνει το "μαύρο-άσπρο" αλλά δεν...

Την  Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012 για πρώτη φορά ο Χανς Γιοακίμ Φούχτελ, επισήμως ομοσπονδιακός υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων της Γερμανίας κι ανεπισήμως γκαουλάιτερ του Τέταρτου Ράιχ στην Ελλάδα, …τα χρειάστηκε.
Ως τότε πουθενά δεν είχε εκδηλωθεί κάποια αξιοσημείωτη αντίδραση εναντίον του. Μόλις την Δευτέρα για παράδειγμα παρακολούθησε εντελώς απερίσπαστος σ...

την Πτολεμαΐδα συνέδριο με θέμα τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Τίτλος του: «Μετάβαση: η ώρα μετά την εξάντληση του λιγνίτη». Το συνέδριο διοργανωνόταν από το δίκτυο ενεργειακών δήμων, το γερμανικό προξενείο και το γερμανικό Ίδρυμα Φρίντριχ Έμπερτ, το οποίο πρόσκειται στο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας (SPD). Ανάλογα συνέδρια και ημερίδες διοργανώνονται κατά δεκάδες στη βόρεια Ελλάδα, όπου υπάρχουν χιλιάδες Έλληνες πρώην μετανάστες στη Γερμανία – υπάρχει δηλαδή πρόσφορο έδαφος, με την παρουσία του Φούχτελ.

Στην Κρήτη τίποτε δεν πήγε όπως είχε προγραμματιστεί και για την ακρίβεια ο γκαουλάιτερ έγινε ελαφρώς …ρεζίλι. Η Συνάντηση Εργασίας μεταξύ φορέων της Κρήτης και της Γερμανίας, όπως είχε εμφανιστεί, αποσκοπούσε στην ανταλλαγή τεχνογνωσίας και στην ενίσχυση της τοπικής οικονομίας και ανάπτυξης. Επιδίωξη που έβριθε αντιφάσεων λόγω του ότι το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας που θα φιλοξενούσε την εκδήλωση φημίζεται για την απουσία και της παραμικρής έστω διασύνδεσης με την τοπική οικονομία και κοινωνία. Καμία διάχυση προς την τοπική κοινωνία της πράγματι πρωτοποριακής ερευνητικής δουλειάς που γίνεται στο εσωτερικό του, έχει καταγγείλει επανειλημμένα η τοπική κοινωνία. Την έλευση του Γερμανού περίμεναν για να ενισχύσουν την οικονομία της Κρήτης;

Το νέο διαδόθηκε γρήγορα και το πρωί της Πέμπτης μαζική διαδήλωση οδήγησε την εκδήλωση σε αποτυχία. Οι αστυνομικοί ήταν περισσότεροι απ’ όσους πήγαν να παρακολουθήσουν την εκδήλωση, στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν 2 μεγαλοξενοδόχοι, 3 αντιπεριφερειάρχες και μια ατελείωτη κουστωδία που συνόδευε τον Φούχτελ. Το πραγματικό επίδικο της επίσκεψης τους στην Κρήτη αποκαλύφθηκε όταν έγινε γνωστό το πρόγραμμα των συναντήσεών τους, για όσο έμειναν στο νησί: Πολύωρη συνάντηση με τον πρόεδρο των κτηματομεσιτών της Κρήτης, τον πρόεδρο του Οργανισμού Λιμένα Ηρακλείου και τον πρόεδρο της Ένωσης Συνδέσμων Διαχείρισης Απορριμμάτων Κρήτης. Πασιφανής λοιπόν η ατζέντα του Φούχτελ: Να προωθήσει τα γερμανικά συμφέροντα στην ανακύκλωση, τις θαλάσσιες μεταφορές κι επίσης στην αγορά γης κι ακινήτων, που λόγω της κατρακύλας των τιμών παρατηρείται αυξημένο ενδιαφέρον από την μεριά των Γερμανών για αγορές και επενδύσεις.

Ταυτόχρονα ο Φούχτελ, γνωρίζοντας πολύ καλά κι εκμεταλλευόμενος το πρόβλημα ανεργίας που μαστίζει την ελληνική νεολαία, δεν παρέλειψε να κάνει και μια επιχείρηση …στρατολογίας. Στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε δήλωσε πως «υπάρχουν άριστα δομημένες σχολές μαθητείας σε περιφερειακές πόλεις της Γερμανίας, έτοιμες να προσφέρουν στους Έλληνες τις γνώσεις και την εξειδίκευση που θα τους βοηθήσουν στη συνέχεια να βρουν εύκολα θέσεις εργασίας». Το κάλεσμα του γερμανού γκαουλάιτερ είναι οργανικά ενταγμένο στην επιχείρηση «αφαίμαξης εγκεφάλων» που συντελείται σε όλες τις χώρες οι οποίες πλήττονται από την κρίση, με ευθύνη συνήθως των ίδιων των χωρών που την προκαλούν. Στη Λατινική Αμερική από τις ΗΠΑ και στην Ευρώπη από τη Γερμανία. Καθόλου τυχαία την ίδια μέρα, μιλώντας με τον ισπανό ομόλογό της η γερμανίδα υπουργός Παιδείας, Ανέτε Σεβάν, στη Στουτγάρδη, απευθύνθηκε στους νέους της Ισπανίας (εκ των οποίων ο 1 στους 2 είναι άνεργος) προτρέποντάς τους να αναζητήσουν δουλειά στην Γερμανία. Να γίνουν κι αυτοί δηλαδή μετανάστες όπως έκαναν μια γενιά πριν οι γονείς τους, συμβάλλοντας στην οικοδόμηση του γερμανικού θαύματος. Το ίδιο ζητούν κι από τους Έλληνες, δηλώνοντας με αυτό τον τρόπο πως η ανεργία δεν πρόκειται να μειωθεί! «Τούτου δοθέντος» σα να λέει το Τέταρτο Ράιχ, που έχει ευθύνη προφανώς γι αυτή την κατάσταση και δεν είναι ουδέτερος παρατηρητής, «μαζέψτε τα κι ελάτε στην Γερμανία».

Η επίσκεψη ωστόσο του Φούχτελ στην Κρήτη, μπορεί να μην απέδωσε τα αναμενόμενα σε ό,τι αφορά την βελτίωση της δημόσιας εικόνας της Γερμανίας, μπορεί να απέδωσε ελάχιστα σε σχέση με το «φούχτωμα» της ελληνικής περιουσίας που είναι τα ζητούμενα των ταξιδιών του ανά την Ελλάδα προσέφερε ωστόσο άφθονα σχόλια με βάση τα όσα εξελίχθηκαν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Όπως για παράδειγμα η προσπάθεια του να μιλήσει σε δημοσιογράφους τοπικών Μέσων, με προκαθορισμένη ατζέντα, από την οποία κατ’ απαίτησή του θα απουσίαζαν τα σημαντικότερα θέματα των ελληνογερμανικών σχέσεων: Αποζημιώσεις της ναζιστικής Γερμανίας προς την Ελλάδα και Ειδικές Οικονομικές Ζώνες που απαιτεί η Γερμανία ως προϋπόθεση για να επενδύσει στην Ελλάδα. Δηλαδή μηδενική φορολογία, μισθοί των 300 ευρώ και καμιά προστασία για το περιβάλλον. Μόνο που στην Κρήτη δεν βρέθηκαν δημοσιογράφοι πρόθυμοι να λειτουργήσουν ως γραφεία Τύπου του Τέταρτου Ράιχ…