Οπλοφορία – οπλοχρησία – υποκρισία

Τις προάλλες συζητούσα με ένα φίλο. Μου έλεγε “είχα συνηθίσει τις νύχτες να μη με πιάνει ύπνος σκεπτόμενος το αύριο. Θα έχουμε δουλειά; Τι άλλο φόρο θα επινοήσουν; Σε ποια χώρα θα ζήσουν τα παιδιά μας; Κι αναρωτιόμουν πότε θα ερχόταν εκείνη η στιγμή που θα μπορούσα να αποκοιμηθώ δίχως τέτοιες σκέψεις να με τριγυρίζουν”.

“Και τι συνέβη;” τον ρώτησα.

του Στρατή Μαζίδη

“Και να που ήρθε! Πλέον αναρωτιέμαι αν κάποιοι βάλουν στο στόχαστρό τους το δικό μου σπίτι ή του γείτονα. Ας κάνουμε μια περιπολία ακόμη, ας βεβαιωθούμε πως τα πάντα είναι κλειδωμένα διπλά και τρίδιπλα. Μέχρι κάποια στιγμή η κόπωση να σε παραδώσει στον ύπνο ελπίζοντας να ξημερωθείς όπως αποκοιμήθηκες. Σώος.”

Η εγκληματικότητα πλέον βρίσκεται εκτός ελέγχου και αυτό δεν αποτελεί μια δική μου μόνο διαπίστωση αλλά και ανθρώπων της Ελληνικής Αστυνομίας που τυγχάνει να γνωρίζουμε.

Και είναι εκτός ελέγχου επειδή τα πάντα σε αυτή τη χώρα είναι κομμένα και ραμμένα για αυτό. Ο 23χρονος οδηγείται στο εδώλιο για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως. Κάποιοι θα πουν, ο νόμος. Ο νόμος; Ποιος νόμος; Αυτός που δεν εφαρμόζεται στα σκάνδαλα και τις μίζες; Πού ήταν ο νόμος το βράδυ της Παρασκευής να προστατέψει μια ολόκληρη πόλη από δύο εγκληματίες; Είχε πάει βόλτα;

Ο νόμος που επειδή είσαι παράνομος σου απαγορεύει χάρη στο Δουβλίνο 2 να βγεις από τη χώρα; Είναι να τρελαίνεσαι όταν σκέπτεσαι ότι κάποιοι ανόητοι δέχθηκαν να γίνουμε ο σκουπιδοτενεκές της Ευρώπης.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Το ..

υφιστάμενο νομικό πλαίσιο αποτέλεσε και αποτελεί πόλο έλξης για όλους αυτούς τους λαούς που ήρθαν εδώ να αρπάξουν, να σφάξουν, να βιάσουν και να γλεντήσουν. Διότι πολύ απλά ο νόμος προστατεύει, ευνοεί και αβαντάρει το έγκλημα όταν:

> οδηγεί σε δίκη τον αστυνομικό ή τον πολίτη αν μας απαλλάξει από την παρουσία ορισμένων τέτοιων τύπων

> παρέχει όμως τη δυνατότητα στους εγκληματίες να βγουν (και να μην ξαναγυρίσουν) με άδεια, να εργάζονται ώστε να πιάνεται διπλή η μέρα και στα 3/5 να εξέρχονται. Τρως δηλαδή 20 χρόνια αλλά στα 6 μπορείς να βγεις.

> επιτρέπει πρώτα στον εγκληματία αφού παραβιάσει το άσυλό σου να σου ρίξει, και αν αστοχήσει, να του ανταποδώσεις.

Κι ύστερα λένε πως φταίει ο φονιάς… Δε φταίει όμως. Ατιμωρισία βλέπει, ότι θέλει κάνει. Διότι ο Αλγερινός, Μαροκινός, Ρουμάνος, Πακιστανός κι Αλβανός, γνωρίζει πολύ καλά ότι στη χώρα του αστυνομικές αρχές και νόμος δεν αστειεύονται. Εκεί τον περιμένει το μαύρο σκοτάδι. Όποιος έχει αντίθετη άποψη ας επικοινωνήσει με τον Κώστα Πάσσαρη. Αν μπορέσει…

Συζητήσεις επί συζητήσεων και σχέδια επί χάρτου.

Αν θέλουμε να τελειώνουμε το ζήτημα, τότε πρέπει ΤΩΡΑ να αλλάξουμε το νομικό πλαίσιο που αφορά τόσο στην αυτοάμυνα και τη χρήση όπλου του αστυνομικού όσο και την οπλοκατοχή-οπλοχρησία των πολιτών όπως είχε την τόλμη να το προτείνει σε επίπεδο πολιτικών μόνο ο Γιώργος Καρατζαφέρης.

Κι όσοι υποστηρίζουν πως ανοίγει ο ασκός του Αιόλου για ενδεχόμενα ατυχήματα ή εκληματικές ενέργειες εν βρασμώ ψυχής, απλά ας σκεφθούμε πως φονικό όπλο μπορεί να αποδειχθεί το οτιδήποτε, ένα κουζινομάχαιρο, ένα μακρύ και βαρύ αντικείμενο ή ένα όπλο από αυτά που πωλούνται νομίμως ελεύθερα (φλόπερ, αεροβόλα, ψαροντούφεκα, βαλίστρες). Σίγουρα λαμβάνουμε ένα ρίσκο αλλά:

> εδώ που φτάσαμε τι άλλο μπορεί να γίνει; Ποιος εγγυάται για τις ζωές μας;

> ο νόμος δε δρα πλέον αποτρεπτικά για όσους επιθυμούν να εξοπλιστούν με κάτι άλλο πέραν των γνωστών κηνυγετικών όπλων είτε μιλάμε για όπλα είτε για άλλα μέσα και να το χρησιμοποιήσουν σε περίπτωση που απειληθεί η ζωή τους. Ας νομιμοποιηθεί τουλάχιστον η χρήση τους σε ότι αφορά την αντιμετώπιση του εγκλήματος.

Όπως λοιπόν έσπασαν τόσα ταμπού σε άλλα ζητήματα, ας σπάσουν κι εδώ προκειμένου να σωθούμε και να περισώσουμε. Άλλωστε οι συνθήκες που είχαν οδηγήσει στο υπάρχον νομικό πλαίσιο πριν από δεκαετίες, πλέον απουσιάζουν. Τότε ακόμη και με νεροπίστολο μπορούσες να αποτρέψεις μια διάρρηξη. Το μόνο που υφίσταται πια είναι η υποκρισία όπως του κου Πορτοσάλτε που τον ενοχλούν οι άδειες κυνηγιού και όχι τα 60.000 λαθραία όπλα μόνο στο Λεκανοπέδιο της Αττικής.

Γιατί όμως ο νόμος αβαντάρει μέχρι υποψιασμού τον παράνομο δίνοντάς του το πλεονέκτημα να χτυπήσει πρώτος; Ειλικρινά είναι ακατανόητο.

Το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο θα ήταν απολύτως δικαιολογημένο από τη στιγμή κατά την οποία δε θα υπήρχε αυτής της μορφής η εγκληματικότητα που παρατηρούμε σήμερα, όπου και πάλι ορισμένα περιθώρια στην αυτοάμυνα θα έπρεπε να παρέχονται.

Από τη στιγμή που η συντεταγμένη πολιτεία αδυνατεί -και για πολλούς δε θέλει- να αποκαταστήσει την τάξη, τουλάχιστον ας αλλάξει το νομικό πλαίσιο ώστε όσοι είτε ένστολοι είτε πολίτες τα βάζουν με τους εγκληματίες και καταφέρνουν να επικρατήσουν, να μην οδηγούνται σιδηροδέσμιοι στον εισαγγελέα.

Διότι είναι πολύ διαφορετικό να εισβάλλεις κάπου γνωρίζοντας ότι ο νόμος σε προστατεύει και εντελώς άλλο σκεπτόμενος ότι οι ένοικοι μπορεί να είναι οπλισμένοι και εκεί που πήγαινες για μαλλί, να βγεις κουρεμένος ή καλύτερα, ξαπλωμένος.

Όταν οι πρώτοι 5-10 πεταχτούν στο ποτάμι όπως προτρέπουν τους κατοίκους πολλοί αστυνομικοί στην επαρχία, όταν η άλλη πλευρά θα αρχίσει να μετρά τις απώλειες τη μία μετά την άλλη, τότε θα δούμε πόσα φίδια πιάνει ο λάκκος.

Κι επίσης μάλλον ήρθε η στιγμή να επανέλθουν τα ναρκοπέδια. Κανείς δεν υποχρεώνει κάποιον να περάσει τα σύνορα μιας χώρας παράνομα και με σαφείς προειδοποιήσεις για τη ζωή του.

Πηγή