Ντροπή σε όλους μας
Η Ελένη Καζαντζίδου απευθύνει έκκληση στα φιλάνθρωπα αισθήματα των πολιτών μέχρι να βρεθεί μια λύση...
Μία ανθρώπινη ιστορία, που πρέπει να ευαισθητοποιήσει κάθε αρμόδιο φορέα και πολίτη, διαδραματίζεται σε ένα παλιό βαγόνι στο σιδηροδρομικό σταθμό Κομοτηνής. Ένα σταματημένο βαγόνι του σταθμού ήταν η προσωρινή λύση να πάει εκεί με τα παιδιά της μέχρι να κινηθούν οι κοινωνικές υπηρεσίες του κράτους και να την βοηθήσουν. Άλλη λύση... στέγασης για την πολύτεκνη μητέρα δεν υπήρξε, αφού όπως η ίδια είπε στην εφημερίδα της Κομοτηνής "Χρόνος" «στο παλιό σπίτι το ταβάνι όλο έχει γκρεμιστεί, δεν επιτρέπεται να μείνουμε. Κάναμε χαρτιά για άλλο σπίτι, αλλά δεν μπορώ να βρω ακόμη, τα χαρτιά τα δώσαμε, αλλά προς το παρόν μένουμε στο βαγόνι στο σταθμό…». Μαζί της μένουν τα τέσσερα παιδιά της ο Γιάννης 8 ετών, ο Γρηγόρης 10 ετών, η Νικολέτα 15 ετών και ο Γιώργος ο οποίος μόλις έκλεισε τα 18 και προσπαθεί να βοηθήσει την οικογένειά του και τη μητέρα του. Ο 19χρονος γιος της Ραφαήλ βρίσκεται στη Δράμα. Ένα βαγόνι χωρίς τουαλέτα, μπάνιο, πετρογκάζ, έχει φέρει σε απόγνωση τη μητέρα, «πέντε μέρες έχω να μαγειρέψω, ούτε ψυγείο για τρόφιμα έχω, ούτε τίποτα, τα παιδιά πέντε μέρες έχω να τα ταΐσω. Ο άνθρωπος που έχει το σταθμό καμία φορά όταν μπορεί δίνει σάντουιτς, αλλά 4 παιδιά τι να φάνε από ένα σάντουιτς, ούτε το πρωί έφαγαν, ούτε το μεσημέρι, ούτε το βράδυ. Σπίτι τουλάχιστον να μας δώσουν να μαγειρεύουμε… Νερό πάμε να πάρουμε από τον ΟΣΕ, είναι η καθαρίστρια εκεί φωνάζει, μας έβαλε ο άνθρωπος μέσα στο βαγόνι αλλά δεν υποφέρεται…». Η Ελένη Καζαντζίδου απευθύνει έκκληση στα φιλάνθρωπα αισθήματα των πολιτών ώστε να βρεθεί άμεση λύση στο πρόβλημά της και να βρεθεί μία αξιοπρεπής στέγη για τα παιδιά της.
πηγή Ξυπνήστε ρε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου