Σήμερα, πολύ λίγοι άνθρωποι θα αμφισβητούσαν το γεγονός ότι ο Μαρξισμός-Λενινισμός είναι μία θρησκεία. Επιπλέον, θα μπορούσαμε σίγουρα να τον θεωρήσουμε ως μία νέα θρησκευτική κίνηση μία φρικτή ολοκληρωτική λατρεία, συγκρίσιμη προς τις λατρείες όπως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οπαδοί του Μούν, η Aum Shinrikyo ή η κίνηση των Hare Krishna. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να αποδειχθεί, π.χ., από τις μεθόδους έλεγχου της σκέψης που συμβαίνουν στα Κομμουνιστικά κόμματα και στις χώρες εκείνες, στις οποίες τα κόμματα αυτά βρίσκονται στην εξουσία. Ο θρησκευτικός χαρακτήρας τού Μαρξισμού-Λενινισμού, φαίνεται καθαρά στις κομμουνιστικέςτελετές και στα τελετουργικά, στα γλέντια και στην λατρεία των «ηρώων» της «επανάστασης».
Πρόκειται για μία θρησκεία, η οποία υποκαθιστά τον ζώντα Θεόν με μία τυφλή «ιστορική αναγκαιότητα», η οποία δήθεν καθορίζει την αλλαγή μερικών πλασματικών «κοινωνικών σχηματισμών».
Πρόκειται για μία θρησκεία, η οποία στερεί από τον άνθρωπο και τη ζωή του οτιδήποτε σημαντικό και δίνει προσοχή μόνον στην αφηρημένη έννοια των τάξεων.
Πρόκειται για μία θρησκεία, η οποία ξεκίνησε με την αναζήτηση ενός οράματος. (Ας θυμηθούμε τις πρώτες λέξεις από το κομμουνιστικό μανιφέστο: «Ένα όραμα διαπερνά όλη την Ευρώπη, το όραμα τού κομμουνισμού»). Και αυτή η θρησκεία στηρίζεται επάνω στην νεκρολατρεία, στην λατρεία τού πτώματος τού Λένιν.
Πρόκειται για μία θρησκεία, οι ιερείς της οποίας βύθισαν την μεγαλύτερη χώρα τού κόσμου μέσα σε μία θάλασσα από αίμα και η οποία οδήγησε την πιο πλούσια χώρα τού κόσμου στην έσχατη φτώχεια και την μιζέρια.
Πρόκειται για μία θρησκεία, η οποία απαιτεί από τους οπαδούς της τυφλή, πλήρη και άνευ όρων πίστη, μέσα από μία ολοκληρωτική υπακοή και υποταγή.
Πρόκειται για μία θρησκεία, η οποία στηρίζεται στη δουλεία και στερείται ελευθερίας ολοκληρωτικά.
Πρόκειται για μία θρησκεία, η οποία με αίμα επέβαλε επάνω στον μισό περίπου πληθυσμό της Γης, το πιο εκτεταμένο στην ανθρώπινη ιστορία πείραμα μεταβολής της σκέψης και της από-ανθρωποποίησης.
Είναι η θρησκεία των ψεμμάτων και των δόλων και είναι πολύ γνωστό στους Χριστιανούς, σε ποιόν ο Χριστός Σωτήρ αναφέρεται ως τον πατέρα του ψεύδους.
Και φυσικά τα πραγματικά κίνητρα τού Κουμμουνισμού φαίνονται μέσα από τοναδιάλλακτο βίαιο διωγμό του Χριστιανισμού ένα διωγμό ο οποίος μέσα σε 70 χρόνια ανέδειξε πολύ περισσότερους μάρτυρες και από αυτούς που ανεδείχθησαν στην εποχή των τυράννων και καθ’ όλη την διάρκεια της προηγούμενης ανθρώπινης ιστορίας. Αυτό το δαιμονικό παρελθόν εξηγεί την πανουργία των μεθόδων τού διαβόλου τις οποίες οι ηγέτες της κομμουνιστικής λατρείας χρησιμοποίησαν, προκειμένου να πολεμήσουν την Εκκλησία τού Χριστού.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ:
“Η ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΝ
”
”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου