Οι 40 ημέρες της ελληνικής πολιτικής "Άνοιξης" και η επάνοδος των μνημονιακών στην εξουσία

Τελικά, η ελληνική πολιτική άνοιξη κράτησε ακριβώς 40 ημέρες: Από την επαύριο των εκλογών της 6ης Μαϊου μέχρι χθες. Περίπου όσο και η Άνοιξη της Πράγας (φωτό) που κατεστάλη από τα σοβιετικά άρματα το 1968. Τώρα τα άρματα τα έχουν αντικαταστήσει τα ΜΜΕ και η οικονομική ελίτ των τραπεζιτών. Από σήμερα επιστρέφει ακριβώς στο ίδιο σκηνικό με αυτό που προϋπήρχε από το Νοέμβριο μέχρι τις 6 Μαϊου: Μια μνημονιακή κυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με μία ενίσχυση από το "ΛΑΟΣ της Αριστεράς", την ΔΗΜΑΡ. 

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό και άξιο πολιτικής μελέτης και ανάλυσης πως το εκλογικό σύστημα σε συνδυασμό με μια απίστευτη προπαγάνδα από το σύνολο των ΜΜΕ, πλην διαδικτύου, τόσο πριν από τις εκλογές του Μαΐου, όσο και τις χθεσινές, κατάφεραν με μικρές σχετικά απώλειες σε επίπεδο εδρών, να φέρουν τα πράγματα εκεί που θέλουν οι ξένες δυνάμεις που έχουν αναλάβει τον έλεγχο της χώρας.

Παρά το γεγονός ότι η δύναμη των Μνημονιακών και της "ουράς" τους, της ΔΗΜΑΡ έχει μειωθεί περί το 48% από το 85% που είχε αρχικά η κυβερνηση Παπαδήμου, εν τούτοις η κοινοβολευτική πλειοψηφία είναι ισχυρή με 179 βουλευτές.

Παραλίγο να πετύχουν και τον στρατηγικό τους στόχο τους 180 βουλευτές, κάτι που τους δίνει την δυνατότητα να ψηφίζουν νομοσχέδια με πλειοψηφία 3/5 που είναι κρίσιμη για να αποφύγουν έστω υποψία ειδικού δικαστηρίου, αλλά και για να προχωρήσουν σε αναθεωρητικές διαδικασίες του Συντάγματος. Αλλά μπορεί μέχρι νε ξεκαθαριστούν οι έδρες στα εκλογοδικεία να φτάσουν και τις 180 έδρες ή και περισσότερες. Και πάντα υπάρχουν και οι "αποστασίες"...

Βέβαια πολλοί στοιχηματίζουν ότι η κυβέρνηση αυτή είναι πρακτικώς αδύνατον να μακροημερεύσει για μια σειρά λόγων και θα συμφωνήσουμε. Μόνο τυχαία δεν είναι η ευφορία των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που βλέπουν πλέον την αυτοδυναμία να έρχεται, αφού το "βάθος" της λαίκής στήριξης αυτής της κυβέρνησης είναι πολύ μικρό.

Αλλά για αυτούς που αποφασίζουν "χωρίς εμάς για εμάς" αυτό δεν έχει και τόση σημασία. Πέτυχαν αυτό που ήθελαν, πήραν την δήλωση από τον Α.Σαμαρά περί σεβασμού του Μνημονίου και προχωρούν ακάθετκοι στην λεηλασία της χώρας.

Σε ότι αφορά το σκηνικό από σήμερα Δευτέρα, όπως το έχει καταγράψει το συντακτικό επιτελείο του defencenet.gr η κατάσταση διαμορφώνεται ως εξής:

Πρωθυπουργός θα είναι ο Α.Σαμαράς. Οτιδήποτε άλλο θα είναι έκπληξη. Μπορεί να έχει αρκετούς τεχνοκράτες αφού η τρόϊκα δεν εμπιστεύεται τους βουλευτές.

Ο Ε.Βενιζέλος έχει ήδη δεχθεί να στηρίξει την κυβέρνηση και αυτά που έλεγε περί άρνησης του σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δεχθεί, αποδείχθηκαν πολύ σύντομα ότι είχαν την γνωστή αξιοπιστία των λεγομένων του Ε.Βενιζέλου. Απλά στο ΠΑΣΟΚ δεν έχουν καταλήξει ακόμα αν θα συμμετάσχουν, απλά θα στηρίξουν ή θα δώσουν ψήφο ανοχής. Μικρή σημασία έχει. Πρόβλεψη: Στις επόμενες εκλογές - που δεν θα αργήοσυν - θα συναγωνιστεί με το ΚΚΕ για την έκτη και έβδομη θέση.

Η ΔΗΜΑΡ είπε άμεσα "Ναι", χωρίς πολλά-πολλά. "Είμαστε μέρος της λύσης όχι του προβλήματος" η μόνιμη επωδός τους. Πρόβλεψη: Η γνωστή τύχη του ΛΑΟΣ.

Μοναδικό παρήγορο μέσα σε αυτή την "εθνική καταχνιά", το ισχυρό δεξιό μέτωπο με περίπου 15% του εθνικού ποσοστού, των Ανεξάρτητων Ελλήνων και της Χρυσής Αυγής. Μπορεί οι ηγεσίες τους να μην θέλουν "να μυρίσουν ο ένας τον άλλο", αλλά η λαϊκή βάση είναι ίδια.

Αν μπορέσει να ενηλικιωθεί γρήγορα το κόμμα των Ανεξάρτητων (είπαμε, οι επόμενες εκλογές δεν θα αργήσουν) ότι χάνει η ΝΔ θα το κερδίζει κατ'αρχήν το κόμμα του Π.Καμμένου. Αυτά τα δύο κόμματα είναι ίσως το μοναδικό πατριωτικό ανάχωμα σε αυτά που έρχονται...

Πηγή