ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ-ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ "ΠΕΤΡΙΝΑ
ΧΡΟΝΙΑ"
Με αφορμή τις δυο προγραμματισμένες εμφανίσεις του στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στις 24 και 25 Μαρτίου, ο διακεκριμένος συνθέτης, Σταμάτης Σπανουδάκης, μιλά στο Cosmo.gr για τα πρώτα του βήματα στη μουσική, την πηγή έμπνευσής του αλλά και την Ελλάδα.
Η πρώτη σας επαφή με τη μουσική. Τη θυμάστε; Τι σας οδήγησε σε αυτήν;
Ανεπιφύλακτα ομολογώ ότι..η δυνατότερη επιρροή μου ήταν οι Beatles. Και όλη η μαγική μουσικά δεκαετία του '60, με τς ατέλειωτες πρωτογενείς μουσικές δημιουργίες της. Αργότερα αγάπησα και σπούδασα την κλασσική μουσική και πολύ αργότερα, λόγω κυρίως της πίστης μου, περιπλανήθηκα στα ευγενικά και μυστικά μονοπάτια της βυζαντινής μουσικής.
Πόσο έχει αλλάξει η μουσική σας στο πέρασμα των χρόνων;
Ελπίζω πολύ και εύχομαι προς το καλύτερο. Παρ’ όλα αυτά, κάποιες στιγμές είναι αξεπέραστες και είναι ίσως αυτές ακριβώς που σηματοδοτούν και υποδεικνύουν κάθε φορά τον μελλοντικό δρόμο μου. Άλλωστε, όλες οι μεγάλες αλλαγές γίνονται συνήθως, όταν πάψεις να τις περιμένεις.
Ένα μεγάλο μέρος των μουσικών συνθέσεών σας έχουν εθνική ή θρησκευτική χροιά. Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας;
Από τον Χριστό, την Ελλάδα, τον ήλιο, τη θάλασσα, τη μοναξιά, τον πόνο, το θάνατο και την ανάσταση. "Και παρέα με τους μύθους, ταξιδεύω στ' ανοιχτά, γιατί ό,τι είναι κρυμμένο, μυστικό και μαγεμένο, αγαπάω αληθινά".
Υπάρχει λόγος που επιλέξατε την περίοδο της 25ης Μαρτίου για τη συναυλία σας;
Είναι νομίζω προφανής. Χρόνια τώρα με την μουσική τους στίχους μου, αλλά και τα όσα κατά καιρούς λέω, θέλω να βοηθήσω να μην ξεχαστούν αυτά που αγαπάω. Και μην φανταστείτε ότι δυσκολεύομαι σ΄ αυτόν τον δρόμο ή αγκομαχώ. Είναι κάτι που το κάνω εντελώς φυσικά. Σαν να αναπνέω. Η μόνη και μόνιμη απορία μου είναι γιατί δεν το κάνουν όλοι οι Έλληνες.
Τι είναι για εσάς η Ελλάδα με λίγες λέξεις ή με μια συγκεκριμένη φράση ή σκέψη;
Σκληροί καιροί, μες την φωτιά, εφτά καημοί, πληγές εφτά.
Κι εγώ κρατώ κλαδί ελιάς, κι εσύ να κλαίς, σαν με κοιτάς.
Ελλάδα στους ώμους, τη γη κουβαλάς, εσύ, πού χάραξες τούς δρόμους, τη φωνή σου να βρεις ζητάς
Σαν μια γιορτή απ´ τα παλιά, χρυσή εποχή θαρθείς ξανά.
Είναι νομίζω προφανής. Χρόνια τώρα με την μουσική τους στίχους μου, αλλά και τα όσα κατά καιρούς λέω, θέλω να βοηθήσω να μην ξεχαστούν αυτά που αγαπάω. Και μην φανταστείτε ότι δυσκολεύομαι σ΄ αυτόν τον δρόμο ή αγκομαχώ. Είναι κάτι που το κάνω εντελώς φυσικά. Σαν να αναπνέω. Η μόνη και μόνιμη απορία μου είναι γιατί δεν το κάνουν όλοι οι Έλληνες.
Τι είναι για εσάς η Ελλάδα με λίγες λέξεις ή με μια συγκεκριμένη φράση ή σκέψη;
Σκληροί καιροί, μες την φωτιά, εφτά καημοί, πληγές εφτά.
Κι εγώ κρατώ κλαδί ελιάς, κι εσύ να κλαίς, σαν με κοιτάς.
Ελλάδα στους ώμους, τη γη κουβαλάς, εσύ, πού χάραξες τούς δρόμους, τη φωνή σου να βρεις ζητάς
Σαν μια γιορτή απ´ τα παλιά, χρυσή εποχή θαρθείς ξανά.
Σε μια τόσο δύσκολη περίοδο για τον τόπο μας δεν θα μπορούσαμε να αποφύγουμε, έστω και μια ερώτηση για την κρίση. Τι πιστεύετε ότι μας έφερε εδώ και τι πιστεύετε ότι θα μας οδηγήσει στο τέλος του τούνελ;
Αυτό που θα ‘θελα να πω είναι ότι αυτή η κρίση είναι κρίση πίστης. Αυτήν αφήσαμε και πληρώνουμε το τίμημα. Ανταλλάξαμε το χρυσό με μπιχλιμπίδια, ευρωπαϊκά και άλλα. Αυτό το χρυσάφι της πίστης μάς ένωνε και μας καθόριζε χρόνια τώρα. Αυτό δημιουργούσε παλληκάρια, ετοίμαζε ψυχές και σφυρηλατούσε χαρακτήρες. Έχει όμως ο καιρός γυρίσματα.
Αυτό που θα ‘θελα να πω είναι ότι αυτή η κρίση είναι κρίση πίστης. Αυτήν αφήσαμε και πληρώνουμε το τίμημα. Ανταλλάξαμε το χρυσό με μπιχλιμπίδια, ευρωπαϊκά και άλλα. Αυτό το χρυσάφι της πίστης μάς ένωνε και μας καθόριζε χρόνια τώρα. Αυτό δημιουργούσε παλληκάρια, ετοίμαζε ψυχές και σφυρηλατούσε χαρακτήρες. Έχει όμως ο καιρός γυρίσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου