Πράκτορες, ΜΙΤ, φωτιές, συνομωσίες...

ΣυνΠράκτορες, ΜΙΤ, φωτιές, συνομωσίες...εχείς τουρκικές μυστικές επιχειρήσεις επί ελληνικού εδάφους και μάλιστα μείζονος έκτασης, που στοχεύουν τόσο σε επικοινωνιακό αντίκτυπο, αλλά και σε οικονομικά και στρατιωτικά παράπλευρα οφέλη επιβεβαίωσε ο Μ.Γιλμάζ με την φράση του περί «αντιποίνων στα δάση της Ελλάδας» και πλέον είναι κιαρός να ανοίξει ο φάκελος με τις πυρκαγιές όχι μόνο στα νησιά του Α.Αιγαίου, αλλά και της Πελοποννήσου το 2009.


Και βέβαια της Ρόδου του 2010, σε μια έρημη περιοχή της νότιας Ρόδου που κατάκαψε για πολλοστή φορά το νησί.

Πληροφορίες πάντα υπήρχαν, αλλά ποτέ δεν υπήρξε κάποιο στοιχείο που να επιβεβαίωνε την εμπλοκή της ΜΙΤ, αλλά και να υπήρχε, είναι βέβαιο ότι δεν επρόκειτο να γίνει κάποια παράσταση διαμαρτυρίας, από την πολιτική ηγεσία. Σοβαροί να είμαστε. Δεν σημαίνει ότι όλες αυτές οι πυρκαγιές ήταν αποτέλεσμα της δράσης των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, αλλά πότε ξεκίνησαν οι πυρκαγιές στα νησιά του Α.Αιγαίου;

Θυμόμαστε την μεγάλη πυρκαγιά στην Ικαρία λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές του 1993; Στην Ρόδο και στην Σάμο μετά τα Ίμια το 1996-1997; Χιλιάδες στρατιώτες εγκατέλειπαν τα στρατόπεδα και την εκπαίδευσή τους για να σβήνουν πυρκαγιές που συχνότατα απειλούσαν στρατιωτικές εγκαταστάσεις και αποθήκες πυρομαχικών.

Απόδειξη της ύπαρξης πληροφοριών για εμπλοκή της ΜΙΤ ήταν ότι το ΓΕΣ είχε λάβει σοβαρά αυτές τις πληροφορίες και σε σενάρια ασκήσεων είχε προβλέψει την αντιμετώπιση πυρκαγιάς ως έργο των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, ταυτόχρονα με τουρκική απόβαση.

Υπήρχαν συγκεκριμένα επιτελικά σχέδια και συγκεκριμένες οδηγίες στους τοπικούς στρατιωτικούς σχηματισμούς να ενσωματώσουν στον σχεδιασμό των ασκήσεων το ενδεχόμενο να ξεσπάσει μεγάλη πυρκαγιά που θα απασχολήσει το προσωπικό στην κατάσβεσή του και μετά από λίγες ώρες το νησί να δεχθεί αεραπόβαση στα, σχεδόν, άδεια στρατόπεδα (αφού το προσωπικό θα ήταν απασχολημένο με την κατάσβεση της πυρκαγιάς).

Παρόλο το συγκλονιστικό περιεχόμενο των δηλώσεων, όμως, κανείς Έλληνας πολιτικός ηγέτης δεν έχει αρθρώσει έστω και μία λέξη για να καταδικάσει την Τουρκία. Κάτι που καταδεικνύει σαφείς ενδείξεις άρχουσας φινλανδοποίησης της χώρας σε σχέση με την Τουρκία, τουλάχιστον σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας: Γνωρίζουμε τι κάνουν, αλλά δεν προκαλούμε με δηλώσεις γιατί μπορεί να εξοργιστούν και να μας … τμωρήσουν.

Ας κάνουμε, λοιπόν, ησυχία … μην τυχόν ξυπνήσει κανείς από κυβέρνηση και αντιπολίτευση στην Ελλάδα ή μήπως τους χαλάσει η χώνεψη από την γαλοπούλα. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η απουσία έστω και μιας λέξης στα όσα συγκλονιστικά δήλωσε ο Μ.Γιλμάζ για τις «μαύρες επιχειρήσεις» εμπρησμών των δασών της Ελλάδας από την ΜΙΤ.

Και δεν μιλάμε μόνο για τον διορισμένο πρωθυπουργό ή για τους φανατικούς οπαδούς της ελληνοτουρκικής φιλίας, όπως ο Γ.Παπανδρέου που έτρεχε τέσσερις ημέρες μετά την εκλογή του τον Οκτώβριο του 2009 με κλαδιά ελιάς στην Κωνσταντινούπολη.

Μιλάμε και για τους ηγέτες των κομμάτων δεξιάς και αριστεράς με πατριωτικό λόγο, όπως οι Α.Σαμαράς, Α.Τσίπρας, Γ.Καρατζαφέρης, ακόμα και του ΚΚΕ που μέσα στην ιδιόμορφη πολιτική του ατζέντα έχει διαμορφώσει μια πατριωτική ρητορική σε ότι αφορά τα ελληνοτουρκικά θέματα.

Και ενώ είναι σαφές από τις δηλώσεις Γιλμάζ ότι δεν τις έκανε για να επικρίνει την Τσιλέρ για αυτή καθ?αυτή την πράξη της, αλλά γιατί δεν τον είχε ενημερώσει για τα κονδύλια των «μαύρων επιχειρήσεων» για τα «αντίποινα στην Ελλάδα», το πραξικόπημα στο Αζερμπαϊτζάν (καταλαβαίνουμε πόσο επικίνδυνο αντίπαλο έχουμε απέναντι; Οργάνωναν πραξικοπήματα σε γειτονική χώρα και εμείς μιλάμε για «γέφυρες μεταξύ των δύο λαών»), τις επιχειρήσεις δολοφονίας κλπ).