Δυσοίωνα τα μηνύματα που μεταδίδονται από την αμερικανική πρωτεύουσα για την προοπτική της Ελλάδας. Εγκυρα Ιδρύματα προδικάζουν ευθέως την, κατά το μάλλον, ακόμη και εντός έτους, πτώχευση της χώρας, ενώ άλλα, έστω και προσεκτικά, την υπαινίσσονται διά της πλαγίας οδού και αποφεύγουν να δημοσιοποιήσουν το «σκεπτικό» τους. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, εν είδει συγκοινωνούντων δοχείων, βρίσκονται στον ίδιο «βηματισμό» με εκείνον της επίσημης κυβέρνησης στην Ουάσιγκτον.
«Φοβού τους Ελληνες και πρωτογενή πλεονάσματα φέροντας» αναφέρεται σε ανάλυση του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής (CFR), στην οποία προβλέπεται πως η Ελλάδα «θα χρεοκοπήσει κάποια στιγμή την επόμενη χρονιά».
Το Ιδρυμα Brookings
Από την άλλη πλευρά, εξ ίσου δυσοίωνες φαίρονται να είναι οι προβλέψεις για την Ελλάδα και σε μελέτη του Ιδρύματος Brookings, την ύπαρξη της όποιας έχει υπ' όψιν της η «Ε» και η οποία ανιχνεύει ενδελεχώς τα βαθιά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Το Brookings αποφάσισε τη μη δημοσιοποίηση της μελέτης, γιατί προφανώς θεωρεί ότι τα ευρήματα είναι τέτοια που θα «τάρασσαν τα νερά» τού, με μαθηματική ακρίβεια, καταρρέοντος ελληνικού πολιτικού συστήματος.
Εκτιμάται πως στη μελέτη του φιλελεύθερου αυτού Ιδρύματος, το μέγιστο μέρος της ευθύνης επιρρίπτεται διαχρονικά στο «βολεμένο» δικομματισμό ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας και ιδιαίτερα σε χειρισμούς του εναλλασσόμενου στην εξουσία «βαθέος κράτους» της χώρας, που υπαγόρευε και τις πολιτικές εξελίξεις -της σημερινής κυβέρνησης μη παραμένουσας στο απυρόβλητο.
Πάντα κατά τις ίδιες εκτιμήσεις, με τα σημερινά δεδομένα, θα 'ναι μακρύς ο δρόμος που θα πρέπει να διανύσει η χώρα και μόνο μέσα από μια επίπονη πολιτική εξελικτική διαδικασία θα καταφέρει να ορθοποδήσει, χωρίς, ωστόσο, να 'ναι ορατή αυτή η προοπτική.
Ενας πρόσθετος λόγος που το Brookings φέρεται να αποφάσισε την «εν οίκω» διατήρηση της μελέτης, αποδίδεται σε εκτιμήσεις ότι η χώρα οδηγείται σε εκλογές εντός του '14, με πιθανότερη την εκδοχή των τριπλών εκλογών του Μαΐου, όπως εγράφη σχετικά στην «Ε» στις 2 Δεκεμβρίου (Ανάλυση στα γεγονότα) και το Ιδρυμα προφανώς δεν θα 'θελε την δι' αυτού του τρόπου «εμπλοκή» του στην έκρυθμη ελληνική κατάσταση, ρίχνοντας κι άλλο «λάδι στη φωτιά».
Εξ άλλου είναι γνωστό ότι το Brookings και το NSC του κ. Ομπάμα αποτελούν υπό μία έννοια συγκοινωνούντα δοχεία και θα μπορούσε κάλλιστα να δοθεί η εντύπωση πως οι εκφραζόμενες στη μελέτη απόψεις αποτελούν εν πολλοίς και απόψεις του Λευκού Οίκου. Εννοείται πως απάλειψη των αιχμηρών παρατηρήσεων θα «ξεδόντιαζε» την ανάλυση και αυτό δεν βρίσκεται στη συλλογιστική του Ιδρύματος.
Αλλωστε και οι συντάκτες της έκθεσης, ο εκτελεστικός διευθυντής του Ιδρύματος και ανώτερο στέλεχος της κυβέρνησης Κλίντον (Λευκός Οίκος και Στέιτ Ντιπάρτμεντ) Γουίλιαμ Ανθολις και ο αντιπρόεδρος του Ιδρύματος και επικεφαλής του προγράμματος Παγκόσμιας Οικονομίας και Ανάπτυξης Κεμάλ Ντερβίς είναι γνωστό ότι «συναλλάσσονται» στην πληροφόρηση και στις εκτιμήσεις τους με επίσημους κύκλους της κυβέρνησης και θεωρείται λογικό πως έχουν πράξει ανάλογα και τώρα για ένα τόσο φιλόδοξο και σοβαρό πρότζεκτ.
Τώρα, σε ό,τι αφορά τις ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις του CFR για τη χώρα, σημειώνεται διφορούμενα πως «τα πράγματα καλυτερεύουν στην Ελλάδα -αυτό τουλάχιστον λένε οι Ελληνες υπουργοί, τελευταία, στον υπόλοιπο κόσμο, δείχνοντας το ουσιαστικό και ταχέως βελτιούμενο πρωτογενές πλεόνασμα που παράγει η χώρα».
Ο φόβος των πιστωτών
«Παρά ταύτα», προστίθεται, «οι πιστωτές της χώρας θα πρέπει να φοβούνται τους Ελληνες που φέρουν πλεονάσματα».
«Πρωτογενές πλεόνασμα», εξηγείται στη συνέχεια, «είναι το πλεόνασμα των εσόδων μετά τα έξοδα, που αγνοεί τις πληρωμές τόκων που οφείλονται σε υφιστάμενο χρέος και η σημασία του έγκειται στο ότι η κυβέρνηση μπορεί να χρηματοδοτήσει τις υφιστάμενες δαπάνες της χώρας χωρίς να χρειάζεται να δανειστεί περισσότερα χρήματα».
«Η ανάγκη για δανεισμό πηγάζει μόνο από την ανάγκη να πληρώσει τόκους στους κατόχους υφισταμένου χρέους. Αλλά η ελληνική κυβέρνηση έχει ένα πολύ μικρότερο κίνητρο να πληρώσει και ένα πολύ πολύ μεγαλύτερο διαπραγματευτικό μοχλό με τους πιστωτές της, από τη στιγμή που δεν θα χρειάζεται να δανειστεί από αυτούς για να διατηρήσει σε λειτουργία τη χώρα».
«Αυτό καθιστά περισσότερο, παρά λιγότερο, πιθανό πως η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει κάποια στιγμή την επόμενη χρονιά...», και προστίθεται πως «χώρες που έχουν βρεθεί σε παρόμοιες θέσεις έχουν κάνει ακριβώς αυτό -πτώχευσαν, καθώς τα πρωτογενή τους αποτελέσματα έγιναν θετικά».
«Το αποτέλεσμα είναι ότι το '14 διαμορφώνεται κατά τρόπο που θα 'ναι επίμαχο για την Ελλάδα και τους θεσμικούς (κρατικούς) δανειστές της που είναι τώρα οι βασικοί πιστωτές της Ελλάδας», καταλήγει η ανάλυση του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, και «αν αυτό συμβεί, αποδόσεις σε άλλα υπό πίεση ομόλογα χωρών της Ευρωζώνης (Πορτογαλία, Κύπρος, Ισπανία, Ιταλία) θα έχουν την ορμή παράπλευρης απώλειας».
Είναι ενδιαφέρον ότι τον Μάιο του '10 το CFR προειδοποιούσε σε ανάλυση εκείνης της εποχής, «φοβού τους Ελληνες και χρέος φέροντας», και υποστήριζε πως «νέα δάνεια από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ενωση μπορεί ν' αποσοβήσουν την πτώχευση βραχυπρόθεσμα, αλλά δεν αλλάζουν τη δυναμική του χρέους».
Ελληνικό χρέος-βουνό
Το χρέος «είναι για την Ελλάδα ένα τεράστιο βουνό για να σκαρφαλώσει (προκειμένου) να αποφύγει την πτώχευση» σημείωνε τότε το Συμβούλιο και προειδοποιούσε πως «όταν η Ελλάδα πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα, ανεξαρτήτως μεγέθους, έχει πράγματι ένα τεράστιο κίνητρο να πτωχεύσει, καθώς θα μπορεί τότε να εξαλείψει τεράστια ποσά συσσωρευμένων χρεών χωρίς να χρειάζεται τις χρηματαγορές για να χρηματοδοτήσει τρέχουσες δαπάνες». «Εν τέλει, μια ελληνική πτώχευση είναι σχεδόν με βεβαιότητα ένα ζήτημα του "πότε" παρά του "αν" (θα συμβεί)» έλεγε τον Μάιο του '10 το CFR.
enet.gr
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου