του ΜΑΚΗ ΑΝΔΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ
Τα προαπαιτούμενα λοιπόν δεν είναι παρά η προετοιμασία της άλωσης της ελληνικής οικονομίας από τους ξένους επενδυτές. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσουν ορισμένοι παρατηρητές και την απαίτηση των δανειστών να καθαρίσουν οι δρόμοι από τα λεγόμενα «δύο άκρα».
Προς την οριστική της εξόντωση οδεύει με αυξανόμενη πλέον ταχύτητα η ελληνική οικονομία. Η τροπολογία-ανάχωμα της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου για την παρεμπόδιση της ΒΙΟΧΑΛΚΟ να μεταφέρει την έδρα της στο Βέλγιο, δεν αλλάζει τίποτε στο τοπίο, αντίθετα μπορεί να οδηγήσει τον όμιλο που παράγει το 12% των ελληνικών εξαγωγών σε ασφυξία ρευστότητας. Οι επερχόμενες εξελίξεις που θα επιδεινώσουν την κατάσταση του ιδιωτικού τομέα και που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στον αστραπιαίο αφελληνισμό κάθε μορφή παραγωγής είναι πάρα πολλές. Το μεγάλο παιγνίδι διεξάγεται στο μέτωπο της...
Ρευστότητας της οικονομίας και των τραπεζών, μέσω των οποίων θα ελεγχθούν τα πάντα. Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση διαβεβαίωνε ότι οι τράπεζες μετά την ανακεφαλαιοποίηση θα χρηματοδοτήσουν την επιβίωση των επιχειρήσεων, πράγμα που έχει ήδη μπλοκάρει η Τρόικα. Αυτό σημαίνει είτε ότι η κυβέρνηση έλεγε ψέματα, είτε ότι δεν γνώριζε πού πάνε τα τέσσερα, ή και τα δύο μαζί (ως συνήθως). Το συμπέρασμα για την «τελική λύση» της ελληνικής οικονομίας προκύπτει αβίαστα από τις σποραδικές ειδήσεις που μπορεί να διαβάσει κανείς στις οικονομικές ιστοσελίδες, μερικές από τις οποίες παραθέτουμε εδώ με εκδοχική λογική.
Η απαγόρευση της πιστωτικής επέκτασης: Η Τρόικα επικαλούμενη κεφαλαιακή πενία των ελληνικών τραπεζών θέτει φραγμούς στην πιστωτική επέκταση μέχρι και το 2015 ή τις αρχές του 2016, γεγονός που στην πράξη σημαίνει ότι χιλιάδες επιχειρήσεις θα οδηγηθούν στο λουκέτο και οι εργαζόμενοι στο ταμείο ανεργίας. Για την Εθνική, η Τρόικα υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να προχωρήσει σε νέες χρηματοδοτήσεις λόγω κεφαλαιακής ανεπάρκειας, για την Alpha Βank θέλει πρώτα να ολοκληρωθούν τα stress tests και να αξιολογηθεί το ύψος της μείωσης των δεικτών κεφαλαιακής επάρκειας, για την Eurobank διαπιστώνει έλλειψη επαρκών δεικτών κεφαλαιακής επάρκειας core tier 1 και για την Πειραιώς ότι έχει συγκεντρώσει το 30% των δανείων της αγοράς και έχει αναλάβει υψηλά ρίσκα.
Οι τράπεζες δεν έχουν ρευστότητα και βαρύνονται με «κόκκινα δάνεια» ύψους 68 δισεκ. ευρώ. Τα νέα stress tests της BlackRock οδηγούν σε ένα νέο γύρο ανακεφαλαιοποίησης της τάξης των 15-20 δισεκ. ευρώ, που σημαίνει ότι τα υπόλοιπα 8 δισεκ. από τα 50 του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας εξαντλούνται και δεν φτάνουν. Τα δάνεια που έχουν δώσει οι τράπεζες φθάνουν τα 222 δισεκ. ευρώ, από τα οποία τα επιχειρηματικά διαμορφώνονται στα 105,8 δισεκ. (38 δισεκ. σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις) και τα δάνεια προς τα νοικοκυριά στα 102,7 δισεκ. ευρώ (72 δισεκ. είναι στεγαστικά, 29 δισεκ. καταναλωτικά).
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, , η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού (DG Comp) βάζει 14 όρους στις τράπεζες και απαιτεί να μειωθεί κατά 50% (και σε μία ως 75%) η παρουσία τους στο εξωτερικό μέχρι το 2017, δηλαδή στα Βαλκάνια, την Τουρκία και στην Ευρώπη γενικά. Το πρόσχημα είναι ότι η ανακεφαλαιοποίηση έγινε με κρατικά λεφτά, δηλαδή κρατική ενίσχυση! Έτσι, οι τέσσερις συστημικές τράπεζες που στηρίζουν τα τελευταία χρόνια την κερδοφορία τους στις θυγατρικές εξωτερικού, θα υποχρεωθούν να πουλήσουν με ζημιές τα δίκτυά τους, εάν δεν βρουν άλλο τρόπο να καλύψουν την κρατική ενίσχυση. Στο μεταξύ εντός του 2014 πρέπει να ρευστοποιήσουν το 10% των θυγατρικών του εξωτερικού.
Είναι εμφανές ότι οι Βρυξέλλες δεν επιδιώκουν απλώς ένα μικρότερο τραπεζικό σύστημα που μέσω της μείωσης του ενεργητικού, των δικτύων και του προσωπικού, που θα δημιουργήσει νέα κεφάλαια και να ανοίξει διόδους ρευστότητας, αλλά και την υφαρπαγή του πλέον αποτελεσματικού βραχίονα της ελληνικής εξωστρέφειας, που στήριξε την ελληνική επιχειρηματικότητα στα Βαλκάνια.
Η άλωση του αγροτικού τομέα: Υπενθυμίζεται ότι υπάρχει υποχρέωση των τραπεζών και για την ολική πώληση βασικών επιχειρήσεών τους εντός του 2014 που δεν είναι άμεσα τραπεζικές (ασφαλιστικές, αναπτυξιακές, real estate κ.ά. που αποκαλούνται non core business assets). Μέσα στο πλαίσιο αυτό ετοιμάζουν οι τράπεζες να πουλήσουν τα επιχειρηματικά δάνεια (στα οποία περιλαμβάνονται και τα αγροτικά) στα λεγόμενα distress funds έναντι 30-40 σεντς στο ευρώ! Αυτό σημαίνει ότι το 40% της αγροτικής καλλιεργήσιμης γης που ήταν υποθηκευμένο στην Αγροτική Τράπεζα θα περάσει στα distress funds και από αυτά σε ευρωπαϊκές αναπτυξιακές εταιρείες. Υπάρχει μάλιστα το σενάριο που λέει ότι τα κατάλληλα αγροκτήματα θα τα πάρουν γερμανικά συμφέροντα που θα στήσουν φωτοβολταϊκά πάρκα και θα εξάγουν το ρεύμα στη Γερμανία. Μέσω αυτής της διαδικασίας θα βρεθούν ξένοι μέτοχοι σε όλη την ελληνική παραγωγή, από τις τράπεζες μέχρι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης…
Να σημειώσουμε πως η στρεβλή δομή της αγοράς που καλλιέργησαν οι κυβερνήσεις έχει οδηγήσει τη χώρα να είναι ελλειμματική στο εμπορικό ισοζύγιο του αγροτικού τομέα ως προς την αξία από το 1985, και ως προς τον όγκο από το 1995. Η εσωτερική κατανάλωση που ενισχύεται την τουριστική περίοδο, οδηγεί σε εισαγωγές της τάξεως των 6 δισ. ευρώ το χρόνο ακόμη και για τα πιο παραδοσιακά ελληνικά προϊόντα. Σύμφωνα με στοιχεία της McKinsey η αγροτική παραγωγή έχει μειωθεί κατά 15%, το κόστος παραγωγής έχει αυξηθεί περίπου 40% και οι τιμές περίπου 25%. Που σημαίνει ότι ο πρωτογενής τομέας περνά βαθιά κρίση και πιθανότατα να στερηθεί και μεγάλα τμήματα της αγροτικής γης.
Από την πλευρά τους, οι τραπεζίτες αγωνιούν για το πώς θα γίνουν οι πλειστηριασμοί ακινήτων, διότι αν επιβληθούν από την Τρόικα όλα τα ζητούμενα, θα τιναχθεί στον αέρα κάθε προσπάθεια ανάκαμψης της οικονομίας το 2014 κυρίως γιατί αν βρουν πλειάδα ακινήτων προς πώληση θα παρασύρουν σε πτώση τα ακίνητα συνολικά επιδρώντας τόσο στα collaterals των τραπεζών όσο και στην οικονομία γενικότερα. Η συσχέτιση της οικονομίας με τα δάνεια και τα ακίνητα είναι, ως γνωστόν, υψηλή. Αν οι τραπεζίτες χάσουν τις τράπεζες και τις διοικήσουν ξένοι, θα υποστούν τον εσωτερικό έλεγχο και θα βρεθούν εκτεθειμένοι σε πολλά μέτωπα και οι ίδιοι προσωπικά.
Η βιομηχανία του τουρισμού περνά στους ξένους: Στο στόχαστρο των ξένων συμφερόντων έχει μπει εδώ και καιρό η λεγόμενη «βαριά βιομηχανία» της χώρας, ο τουρισμός. Τα διαρθρωτικά προβλήματα του κλάδου παρέμειναν τα τελευταία είκοσι χρόνια ακατάληπτα από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες, που περιόρισαν την τουριστική πολιτική σε μια ετήσια καμπάνια και σε κάποια sites των 10.000 ευρώ που πληρώθηκαν με εκατομμύρια. Αυτά σε συνδυασμό με την στρουθοκαμηλική «στρατηγική» των ξενοδόχων που είχαν κάθε μονάδα σε ξεχωριστή εταιρεία… οδήγησαν στην πλήρη εξάρτηση του κλάδου από τους ξένους tour operators.
Υπολογίζεται ότι 8.000 από τα 10.000 ξενοδοχεία της χώρας έχουν σοβαρά προβλήματα καθώς χρωστάνε περί τα 7,5 δισ. ευρώ στις τράπεζες. Καταχρεωμένοι οι ξενοδόχοι στις τράπεζες, λόγω της ανάγκης να κάνουν ριζική ανακαίνιση ανά 8ετία, αλλά και λόγω της απρονοησίας τους σε ότι αφορά τα δίκτυα πωλήσεων, έγιναν σκλάβοι των μεγαλοεργολάβων της τουριστικής ροής (tour operators), με αποτέλεσμα να πουλάνε ακόμη και το 5άστερο προϊόν σε τιμή της πλάκας. Έτσι, σήμερα Ρώσοι, Τούρκοι, Γάλλοι και Γερμανοί καραδοκούν πάνω από τις πολυτελείς τουριστικές μονάδες για να τις εξαγοράσουν σε τιμή ευκαιρίας. Ενδεικτικό είναι το ενδιαφέρον για τον διαγωνισμό του Αστέρα Βουλιαγμένης, αλλά και για διάφορα δημόσια (ακίνητα, αεροδρόμια, λιμάνια, μαρίνες) και ιδιωτικά τουριστικά φιλέτα.
Δεδομένου ότι οι προβλέψεις για τον ελληνικό τουρισμό μιλούν για 24 εκατ. τουρίστες και εισπράξεις περί τα 20 δισ. το 2020 δημιουργούν επιπλέον κίνητρα για τους ξένους κεφαλαιούχους, καθώς η βόρεια Αφρική θα αργήσει να επανακτήσει την ελκυστικότητα που είχε στο παρελθόν για τους Ευρωπαίους. Σήμερα οι γερμανικοί tour operators, ΤUI και Thomas Cook, ελέγχουν στην Ελλάδα γύρω στις 12.000 δωμάτια, ενώ υπό την ομπρέλα της αμερικανικής αλυσίδας Starwood τελούν περί τις 2.500 δωμάτια σε πολυτελείς μονάδες. Ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ Ανδρ. Ανδρεάδης σε πρόσφατες δηλώσεις τους τόνισε ότι «με την εφαρμογή του στρατηγικού σχεδίου και με ορίζοντα το 2021, η Ελλάδα μπορεί να φθάσει τα 24 εκατομμύρια διεθνείς αφίξεις (έναντι 17,5 εκατομμύρια το 2013), τα 18- 19 δισ. ευρώ ετήσια άμεσα έσοδα (έναντι 11,5 δισ. ευρώ το 2013), τα 48- 50 δισ. ευρώ συνολικά ετήσια έσοδα (έναντι 34 δισ. ευρώ το 2013), δηλαδή εννέα μονάδες επιπλέον από το σημερινό ΑΕΠ, αλλά και, συνολικά, το ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας. Τότε, η Ελλάδα μπορεί να κατατάσσεται στους δέκα κορυφαίους προορισμούς παγκοσμίως». Που σημαίνει ότι ο έλεγχος αυτού του πλούτου περνάει σταδιακά σε ξένα συμφέροντα…
Ο στραγγαλισμός των συνταξιούχων: Ενώ όλες οι δυτικές οικονομίες επενδύουν στην λεγόμενη silver economy, δηλαδή στην οικονομία των συνταξιούχων της τρίτης ηλικίας, στην Ελλάδα ετοιμάζεται μεθοδικά ο στραγγαλισμός των συνταξιούχων, αλλά και της μόλυνσης με την απελπισία για το μέλλον των εργαζόμενων και των νέων. Από το 2014 αναμένεται να ενεργοποιηθεί η «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος» που εφαρμόζεται όταν υπάρχει «μαύρη τρύπα» στα Ασφαλιστικά Ταμεία. Αυτό σημαίνει ότι θα κόβονται αυτομάτως επικουρικές συντάξεις και εφάπαξ κατά 20% περίπου. Το έλλειμμα στα ταμεία κύριας ασφάλισης είναι 2 δισεκ. ευρώ μαζί με τον ΕΟΠΥΥ και άλλα 200 εκατ. ευρώ στα επικουρικά ταμεία, ενώ τα έσοδα παρουσιάζουν συνεχή υποχώρηση και οι ρυθμίσεις δεν αποδίδουν. Τα ελλείμματα προκλήθηκαν από το «κούρεμα» των ομολόγων με το PSI του Βενιζέλου, αλλά και από την αδιαφορία των κυβερνήσεων έναντι της εισφοροδιαφυγής.
Συνεπώς, πολλές εξελίξεις δρομολογούνται και φαίνεται να οδηγούν στην υλοποίηση της παλιάς φοβίας ότι δηλαδή θα γίνουμε «τα γκαρσόνια της Ευρώπης», με εποχική εργασία ενός εξαμήνου μάλιστα… Η προαναγγελθείσα απελευθέρωση των μαζικών απολύσεων, ο έλεγχος των ιδιωτικοποιήσεων που θα λάβει την μορφή μαζικής πώλησης ακινήτων φιλέτων του Δημοσίου υπό μορφή τιτλοποιήσεων, και δεκάδες άλλες παρεμβάσεις θα ολοκληρώσουν τάχιστα την πλήρη απορρύθμιση του κράτους και την ιδιωτικοποίηση όλων των τομέων της οικονομίας και τον έλεγχό τους από ξένα συμφέροντα. Σημειωτέον ότι υπάρχουν πιέσεις να μπορούν να επωφεληθούν από το ΕΣΠΑ γερμανικές εταιρείες που θα «επενδύσουν» στην Ελλάδα! Οι εξελίξεις αυτές θα στερήσουν κάθε προοπτική στον σχεδιασμό της ελληνικής ανάπτυξης, ίσως γι΄ αυτό οι μνημονιακές κυβερνήσεις δεν έφτιαξαν ποτέ ένα Σχέδιο Εθνικής Ανασυγκρότησης…
Τα προαπαιτούμενα λοιπόν δεν είναι παρά η προετοιμασία της άλωσης της ελληνικής οικονομίας από τους ξένους επενδυτές. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσουν ορισμένοι παρατηρητές και την απαίτηση των δανειστών να καθαρίσουν οι δρόμοι από τα λεγόμενα «δύο άκρα». Πού σημαίνει ότι ενώ θα εκτυλίσσεται το δικαστικό σόου της Χρυσής Αυγής, θα αρχίσουν εκκαθαρίσεις και στην άλλη πλευρά, πριν τις ευρωεκλογές…
Μ ΑΝΔΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου