To ένα και μοναδικό βιβλίο του Στρατηγού Ν Nτερτιλή στον "ΕΚ" που κυκλοφορεί την Παρασκευή 5 Απριλίου

Τον Στρατηγό Νικόλαο Ντερτιλή γνώρισα το έτος 1993. Την ίδια ημέρα που γνώρισα και τον αείμνηστο εθνικό ηγέτη Γεώργιο Παπαδόπουλο!...

Ήμουν τότε μόλις 19 ετών, όταν για πρώτη φορά περνούσα τις πύλες των φυλακών Κορυδαλλού για να βρεθώ δίπλα, να μιλήσω, να «αγγίξω» τον θρυλικό Αρχηγό της Επαναστάσεως και Κυβερνήτη της 6ετίας που άλλαξε την όψη της Ελλάδος.
Συγκλονισμένος από την γνωριμία μου με τον Γεώργιο Παπαδόπουλο και την προσωπικότητά του που σε μάγευε, βγήκα από το κελί του γα να γνωρίσω και τους
υπολοίπους εναπομείναντες εγκλείστους «Απριλιανούς». Πήγα πρώτα στο διπλανό κελί και γνώρισα τον Συνταγματάρχη Κων/νο Παπαδόπουλο, έναν υπέροχο επίσης άνδρα που ήταν αδελφός του ηγέτου.
Ακριβώς απέναντι από το κελί του Γ. Παπαδοπούλου, ήταν το κελί του Νικολάου Ντερτιλή. Τότε αντίκρισα για πρώτη φορά μπροστά μου τον αείμνηστο Στρατηγό. Ένα «θηρίο» κυριολεκτικά. Ψηλός, γεροδεμένος, με χέρια σαν «κουπιά» κι επιβλητικό μουστάκι. Μορφή ασκητική, σπαρτιατική, πολεμική, άγρια αλλά και γλυκιά μαζί. Λιτός στους τρόπους, αλλά πληθωρικός και ανεξάντλητος στις διηγήσεις.
Έκτοτε, κάθε Πέμπτη πήγαινα στο επισκεπτήριο επί χρόνια ολόκληρα...
Η εκπληκτική φυσιογνωμία και αίγλη του Γ. Παπαδοπούλου σε μαγνήτιζε και δεν μπορούσες να είσαι μακριά του. Έτσι, τα πρώτα χρόνια τους άλλους δύο τους έβλεπα για λίγη ώρα, για ένα τέταρτο τον καθένα, όταν ο Πρόεδρος έμενε για μισή ώρα μόνος με την οικογένειά του.
Το 1999 όμως, ο ανεπανάληπτος εκείνος Αρχηγός πέρασε στην αιωνιότητα μετά από 3ετή ασθένεια. Το ίδιο και ο αδελφός του.
Ο Στρατηγός Ντερτιλής έμεινε μόνος «να φυλάττει Θερμοπύλες» των ιδανικών τους.
Ένιωθα ως χρέος και καθήκον να συνεχίσω να πηγαίνω στις φυλακές μόνο γι' αυτόν. Από το 1999 κι έπειτα λοιπόν, δέθηκα περισσότερο μαζί του. Έμενα μέχρι αργά- καθ' υπέρβασιν του ωραρίου του επισκεπτηρίου- και μοιραζόμασταν ακόμη και το... συσσίτιο της φυλακής...
Εκεί άκουγα ξανά και ξανά όλες τις ιστορίες της θρυλικής ζωής του:
- Για το πώς μεγάλωσε από τον επίσης γνωστό Στρατηγό- πατέρα του Βασίλειο Ντερτιλή, τα χρόνια του Μεσοπολέμου, της 4ης Αυγούστου και του '40.
- Για την αντιστασιακή του δράση επί Κατοχής και την σύλληψή του στις φυλακές Χαϊδαρίου αρχικά από τους Ιταλούς και μετά από τους Γερμανούς.
- Για τις μάχες που έδωσε ως εθελοντής υπαξιωματικός της Εθνοφυλακής κατά του ΕΛΑΣ στα Δεκεμβριανά του 1944.
- Για την φοίτησή του στην Ευελπίδων και τις συγκλονιστικές ιστορίες που έζησε κατά τον Συμμοριτοπόλεμο τα έτη 1948- 49.
- Για τις πρωτοφανείς μάχες που έδωσε ως διοικητής Λόχου με το Εκστρατευτικό Σώμα Κορέας το 1951.
- Για την θρυλική μάχη της Μανσούρας στην Κύπρο το 1964 με την οποία «πέταξε τους Τούρκους στην θάλασσα» και εξασφάλισε το προγεφύρωμα Πάφου.
- Για την προετοιμασία και διεξαγωγή της καίριας αποστολής που ανέλαβε στην αναίμακτη επικράτηση της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967.
- Για την οργάνωση του 32ου Συντάγματος Πεζοναυτών, του πρώτου Συντάγματος Πεζοναυτών του Ελληνικού Στρατού που έφτιαξαν μαζί με τον Κων/νο Παπαδόπουλο.
- Για τα μυθεύματα του Πολυτεχνείου και την κατασκευασμένη κατηγορία εις βάρος του για τον θάνατο του Μυρογιάννη κ.α.
Ακούγοντας όλες αυτές τις ιστορίες για ώρες ατελείωτες, συχνά τον ρωτούσα γιατί δεν γράφει βιβλίο. Πάντοτε ήταν αρνητικός.
Εν τω μεταξύ, ο Δ. Ζαφειρόπουλος απεφάσισε το 2003 να επαναφέρει στην κυκλοφορία τον θρυλικό «Ελεύθερο Κόσμο» που ήταν πάντοτε το σύμβολο των εθνικώς σκεπτόμενων Ελλήνων.
Η γνωριμία μου με τον Στρατηγό είχε κλείσει δεκαετία πλέον. Κι έτσι, τον έπεισα να μου δώσει μία συνέντευξη για την εφημερίδα. Μεθοδικά, έφτιαξα τις ερωτήσεις ώστε να χρήζουν εκτενούς απαντήσεως. Κι έδωσα το βάρος κυρίως στα δύο γεγονότα που έκαναν τον Στρατηγό «μύθο». Στην Μάχη της Μανσούρας το 1964 και στην Επανάσταση του 1967!
Η Συνέντευξη άρχισε να δημοσιεύεται σε συνέχειες στον «Ελεύθερο Κόσμο» . Ήταν τόσο μεγάλη, ώστε συγκεντρωμένη να αποτελεί ένα ολόκληρο μικρό πόνημα. Επιτέλους, είχα καταφέρει να τον κάνω να γράψει βιβλίο!...
Πέρασαν άλλα 10 χρόνια. Και σε αυτά συνέχισε πιστός στις ιδέες του να τηρεί την ίδια αγέρωχη στάση:
«Ρε!- μου είπε κάποτε- Ο Ντερτιλής θα βγει από δω μέσα ή με άγημα που θα του κάνει «παρουσιάστε» ή νεκρός μες την κουβέρτα με τις αρβύλες του!»
Και το τήρησε! Το τήρησε ακόμη και όταν έχασε τον επίσης ηρωικό αξιωματικό του Π.Ν. υιό του. Όταν δεν δέχθηκε να ζητήσει την «χάρη» να παραστεί στην κηδεία του και στο λιτό στεφάνι του έγραψε απλά:
«Γενναίε Υιέ μου, Καλή Αντάμωση!»
Λίγες ημέρες μετά έφυγε και ο ίδιος από την ζωή...
Τιμώντας την μνήμη του, ήλθε η ώρα να εκδώσουμε την μακροσκελή εκείνη συνέντευξη του Στρατηγού Ντερτιλή σε βιβλίο. Το ένα και μοναδικό βιβλίο του Νικολάου Ντερτιλή!
Από το κείμενο έχουν αφαιρεθεί οι ερωτήσεις διότι δεν χρειάζονται. Κι έτσι η διήγησις έχει καθαρά μορφή βιβλίου.
Το έργο συνοδεύεται επίσης από σπάνια «ντοκουμέντα» και φωτογραφικό υλικό. Κι από ένα Παράρτημα με τα πιο σημαντικά κείμενα και δηλώσεις που έκανε κατά καιρούς τα 38 ολόκληρα έτη της καθείρξεώς του.
Πιστεύουμε ότι με την παρούσα έκδοση αφήνουμε μια σημαντική παρακαταθήκη στις μελλοντικές γενεές...
M. Χατζηδάκης

ΠΗΓΗ