Τοῦ Μόσχου Ἐμμανουὴλ Λαγκουβάρδου
Ε, πατριώτη, εἶναι ἀρρώστια κι ἀνοησία νὰ μὴν μᾶς ἑνώνει τίποτα! Οἱ ἑνωτικὲς δυνάμεις τῶν Ἑλλήνων εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ Ἑλληνικὴ Γλώσσα. "Οἱ Ἕλληνες θὰ μάθουν πάλι τοὺς λαοὺς τῆς Εὐρώπης, πῶς νὰ ζοῦν" (Ἀλμπὲρ Καμύ). Πράγματι οἱ Ἕλληνες τώρα ἀντιμετωπίζουν τὸ ἑξῆς δίλημμα: νὰ ἀρρωστήσουν ἢ νὰ ἀποκαλύψουν τὴν κοινωνικὴ ὑποκρισία τῆς Εὐρώπης .Αὐτὸ ἀκριβῶς γίνεται μὲ τὴν ἀποτυχία ἐφαρμογῆς τῶν μεθόδων της στὴν Ἑλλάδα . Ἡ ὑποκρισία τοῦ εὐρωπαϊκοῦ προτύπου , τὸ ὁποῖο τείνει νὰ ἐπιβληθεῖ σὲ ὅλο τὸν κόσμο, ὁδηγεῖ στὴν αὐτοκτονία τὴν Εὐρώπη καὶ συνάμα στὴν καταστροφὴ τῆς ζωῆς στὸν πλανήτη μὲ τὸ βιασμὸ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῆς Φύσης. Φωτεινὰ πνεύματα ἐπισημαίνουν ἤδη τὸν κίνδυνο τῆς ἀνθρωπότητας καὶ ζητοῦν ἀπὸ τοὺς σκεπτομένους ἀνθρώπους νὰ ἐργαστοῦν γιὰ νὰ σταματήσουν τὴν αὐτοκτονία τῆς γής.
Πρὶν ἀναπτύξουμε τὴ σκέψη μᾶς αὐτή, ἂς δοῦμε πῶς μεγαλώνει ἕνα ἑλληνόπουλο ἀπὸ τότε ποὺ ἡ Ἑλλάδα κυβερνᾶται ἀπὸ τοὺς ξένους. Γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, τὴν Ἑλληνικὴ Οἰκογένεια καὶ τὸ Δημοτικὸ Σχολεῖο ἡ μόρφωση στηρίζεται στὸ Εὐαγγέλιο. Τὸ θεμέλιό του ἀνθρώπου καὶ τῆς ζωῆς εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Το ἑλληνόπουλο μορφώνεται μὲ τὸ ἰδανικό του νὰ ζεῖ τηρώντας τὶς Ἐντολὲς τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸ μαθαίνει τὸ ἑλληνόπουλο στὴν Ἐκκλησία, στὴν Οἰκογένεια καὶ....
στὸ Δημοτικὸ Σχολεῖο.
Τί σημαίνει ὅτι τὸ ἑλληνόπουλο δέχεται τὴν Ὀρθόδοξη Παιδεία ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, τὴν Οἰκογένεια καὶ τὸ Δημοτικὸ Σχολεῖο; Σημαίνει ὅτι πιστεύει ὅτι ἡ κοινωνία εἶναι ἐκ φύσεως καὶ δὲν μπορεῖ νὰ κλέβει τὴν κοινωνία γιατί κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ κλέψει τὸν ἑαυτό του, ὅτι ἡ ἐπικοινωνία (ἐπαφὴ μὲ τοὺς ἄλλους) εἶναι εἰλικρινὴς καὶ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ψεύτης γιατί στοὺς ἄλλους βλέπει τὸν ἑαυτό του καὶ ὅτι ἡ ἀγάπη εἶναι ἐφικτή, εἶναι ἡ μόνη ζωντανὴ πραγματικότητα.
Στὴ Δύση ἡ κοινωνία εἶναι συμβατικὴ (κοινωνικὸ συμβόλαιο), ἡ ἐπικοινωνία ἀνειλικρινὴς (τυπικὴ) καὶ ἡ ἀγάπη ἀνέφικτη. Ἡ δυτικὴ κοινωνία εἶναι πιὸ κοντὰ στὶς κοινωνίες τῆς ἀσιατικῆς ἀπολυταρχίας παρὰ στὴν Ὀρθόδοξη κοινωνία. Ἐνδεικτικῶς παραθέτουμε δύο παραδείγματα ἀπὸ τὴν θεωρία καὶ τὴν πράξη:
Πρώτο παράδειγμα: ἡ Διακήρυξη τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης καὶ τῶν Διαφωτιστῶν , ὅτι δὲν εἶναι θεμέλιό της κοινωνίας ὁ Θεός. Σύμφωνα μὲ τὴ διακήρυξη αὐτὴ πᾶν ὅ,τι ἀποφέρει δύναμη εἶναι θεμιτό. Δὲν εἶναι τὸ ἦθος ἡ βάση στὴν ἀτομικὴ καὶ κοινωνικὴ ζωή. Ἡ σύμπραξη Ἐπιστήμης, Βιομηχανίας καὶ Ἐμπορίου μὲ σκοπὸ τὸ κέρδος εἶναι θεμιτὴ (Φάρμακα, πειράματα μὲ ἀνθρώπους πειραματόζωα, ἐμπορία ὀργάνων σώματος, ἀμβλώσεις -μόνο στὴν Ἑλλάδα 400.000 τὸ χρόνο- κάθε δευτερόλεπτο θανατώνονται χιλιάδες ἀγέννητα παιδιὰ σὲ ὅλο τὸν κόσμο, τεχνητὲς οἰκονομικὲς κρίσεις χάριν τοκογλυφίας κ.α.). Ο ἀθεϊσμὸς τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης καὶ τοῦ Διαφωτισμοῦ εἰσήχθη στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τὸν Ἀδαμάντιο Κοραή, μὲ τὸν ὁποῖο διεκόπη ἡ ἀσκητικὴ καὶ ἡσυχαστικὴ παράδοση ἡ ὁποία ξεκινάει σαράντα αἰῶνες πρὶν καὶ φθάνει μέχρι σήμερα.
Δεύτερο παράδειγμα, πρόσφατο: ἡ Δήλωση τοῦ Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ΄ ( τοῦ Γερμανοῦ Γιόζεφ Ράτσινγκερ) ὅτι ἡ Δυτικὴ Κοινωνία ἀποδέχεται (!) τὴν παιδοφιλία. Στὴν Ἑλλάδα ἡ παπικὴ δήλωση ἔγινε νόμος τοῦ κράτους! Ὁ νομοθέτης ἀντὶ νὰ φυλάξει τὰ θύματα τῆς παιδoφιλίας ἐνίσχυσε τοὺς παιδοφίλους θεσπίζοντας "ἐπίδομα παιδοφιλίας" καὶ συνάμα περιέκοψε ἢ κατάργησε ἐπιδόματα τῶν ἀνέργων.!
Ὅταν τὸ ἑλληνόπουλο πηγαίνει στὸ γυμνάσιο ἀκούει ἀπὸ τοὺς εὐρωπαϊστὲς καθηγητὲς ὅτι ἡ Γνώση εἶναι γιὰ τὸ θεαθῆναι, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα κανεὶς δὲν ζεῖ ὡς ἔντιμος, κατὰ τὸ κοινῶς λεγόμενον "μὲ τὸ σταυρὸ στὸ χέρι".
Μέχρι στιγμῆς οἱ Ἕλληνες ἐφαρμόζουν , εὐτυχῶς χωρὶς ἐπιτυχία, τὶς μεθόδους τῶν εὐρωπαϊκῶν λαῶν γιὰ νὰ τοὺς ἀποκαλύψουν ὅτι ὁδηγοῦνται στὸ ἀδιέξοδο καὶ στὴν ἀρρώστια. Μόνο ἡ συγκέντρωση τῶν πυρηνικῶν ὅπλων, ἡ ὁποία ἀπειλεῖ τὴ γῆ μὲ ὁλοσχερῆ καταστροφὴ καὶ μόνο ἡ ἁρπαγὴ τοῦ 80% τοῦ ἀκαθαρίστου παγκοσμίου προϊόντος ἀπὸ μία μικρὴ ἐλίτ, φανερώνει τὴν ἀξεδίψαστη δίψα γιὰ δύναμη τοῦ δυτικοῦ ἀνθρώπου.
Ἡ ἐφαρμογὴ τῶν ἰδεῶν καὶ τῶν μεθόδων τῆς Εὐρώπης στὴν Ἑλλάδα προκαλοῦν στοὺς Ἕλληνες ἐσωτερικὸ διχασμό. Κανένας δὲν μπορεῖ νὰ δεχθεῖ χωρὶς νὰ ἀρρωστήσει, νὰ εἶναι καὶ ἔντιμος καὶ κλέφτης. Οὔτε ἡ κοινωνία ἀποδέχεται τέτοιους τύπους, παρόλον ὅτι ἔχουν στὰ χέρια τοὺς ὅλα τὰ μέσα γιὰ νὰ ἐπιβάλουν στὴν Ἑλλάδα τὸν ξενόφερτο τρόπο ζωῆς τους .
Ἀπὸ τὴ μία ἔχουμε μέσα στὴν ψυχή μας τὴν Ἐκκλησία, τὴν Οἰκογένεια καὶ τὸ Δημοτικὸ Σχολεῖο καὶ βλέπουμε ὅτι εἶναι ὀρθὸ καὶ δίκαιο νὰ μὴν κλέβουμε, κι ἀπὸ τὴν ἄλλη σχεδὸν κανεὶς δὲν θέλει "νὰ προχωρεῖ μὲ τὸ Σταυρὸ στὸ χέρι", οὔτε ἐνθαρρύνεται κανεὶς νὰ τὸ κάνει.
Καὶ ἔντιμος καὶ κλέφτης εἶναι μεγάλη ὑποκρισία. Αὐτὸ ἔγραψε στὰ βιβλία τοῦ κάποιος διάσημος συγγραφέας στὴ Δύση, περιγράφοντας τὴν δυτικὴ κοινωνία καὶ τὸν ἔβαλαν στὴ φυλακή. Στὴ φυλακὴ ἐπίσης ἔβαλαν τὸ φιλόσοφο Θορῶ στὴν Ἀμερική, ἐπειδὴ εἶπε στὴν πολιτεία του ὅτι εἶναι ὑποκρισία νὰ δέχεται τοὺς φόρους ἀπὸ τοὺς πολίτες καὶ συνάμα νὰ μὴν ἀναγνωρίζει σὲ ὅλους τους πολίτες τὰ δικαιώματα τοῦ πολίτη. Ἄλλους τοὺς σκότωσαν ὅπως τὸν Ἀβραὰμ Λίνκολν, τὸν Τζῶν Κένεντι, τὸν Μάρτιν Λοῦθερ Κὶνγκ κ. α.
Θὰ μπορούσαμε νὰ ἀναφέρουμε πολλοὺς μάρτυρες τῆς ὑποκρισίας. Αὐτὴ σταύρωσε τὸ Χριστό. Γιὰ τοὺς ὑποκριτὲς εἶπε ὁ Κύριος, ὅτι δὲν γνωρίζουν τί κάνουν. «’Ἁφὲς αὐτοῖς ,οὐκ οἴδασι τί ποιούσι.»
Γιὰ τὴν ὑποκρισία ἔγραψε ὁ Προφήτης καὶ Βασιλιὰς Δαβὶδ τὸν 11οψαλμό τοῦ: "Σύ, Κύριε, φυλάξεις ἠμᾶς ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ εἰς τὸν αἰώνα. Κύκλω οἱ ἀσεβεῖς περιπατούσιν." Παραθέτουμε τὸ ἀκόλουθο μικρὸ ἀπόσπασμα:
«Σῶσον μὲ , Κύριε, ὅτι ἐκλέλιπεν ὅσιος,
ὅτι ὀλιγώθησαν αἳ ἀλήθειαι ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων,
μάταια ἐλάλησεν ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ,
χείλη δόλια ἐν καρδία καὶ ἐν καρδία ἐλάλησαν.
ἐξολοθρεῦσαι Κύριος πάντα τὰ χείλη τὰ δόλια…»
(Ψαλμὸς 11ος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου